Φοίβος Πιομπίνος

Η μακεδονική γλώσσα

today17 Ιουνίου, 2018

Background
share close

     Δεν γνωρίζουμε το  βαθμό και το είδος των πιέσεων που  θα πρέπει να υπέστη ο κ. Αλ. Τσίπρας, όμως και όλος αυτός ο ενθουσιασμός των ξένων, εταίρων μας και μη, για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και της  πΓΔΜ  (FYROM), μου καθιστά την όλη υπόθεση ύποπτη. Συνηγορώντας υπέρ του κ. Αλ. Τσίπρα, οφείλουμε βέβαια να ομολογήσουμε πως κλήθηκε να επιλύσει μέσα σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια το χρονίζον Μακεδονικό Ζήτημα που τόσοι προηγηθέντες από το 1991 Έλληνες πρωθυπουργοί δεν μπόρεσαν  να το επιλύσουν.  Εξάλλου γεγονός είναι πως οι Σκοπιανοί δεν είναι μεν Μακεδόνες, ωστόσο ζουν από τον 6ο και τον 7ο  μ. Χ. αιώνα σε μια περιοχή της ευρύτερης αποκαλούμενης επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Μακεδονίας. Στη Μακεδονία ζουν οι μη Μακεδόνες Σκοπιανοί,  όσο κι αν αυτό μάς κακοφαίνεται, όχι στη Σκανδιναβία, στη Βαλτική ή στην  Ιβηρική Χερσόνησο. ΄Ετσι, η λύση της διπλής ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό είναι, βάσει της διαμορφωθείσης ήδη από χρόνια κατάστασης,  λογική και έντιμη. ΄Αλλωστε από το 1959 η τότε κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή, με Υπουργό Εξωτερικών τον κ. Ευάγγελο Αβέρωφ,  είχε προδοτικά  αποδεχθεί την ονομασία Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας. ΄Ετσι την αποκαλούσαμε όσο υπήρχε η Oμοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία. Κι όταν διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία, με ελληνική, μην το ξεχνάμε, συνυπογραφή, το ότι κόπηκε ο προσδιορισμός «Λαϊκή» που σημαίνει το πολίτευμα της χώρας, αλλά  όχι την εθνότητα,  είναι που δημιούργησε την αναστάτωση; Αφού εμείς συναινέσαμε σε αυτή την ονομασία, πώς τώρα ερχόμαστε να αναιρέσουμε την απόφασή μας; Αρπαχτήκαμε, λοιπόν, από ένα «πρώην»: Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, όπου το άκλιτο επίθετο «πρώην» προσδιορίζει το «Γιουγκοσλαβική», όχι το «Μακεδονία» και εφησυχάσαμε, ενώ το πρόβλημα  δεν επιλύθηκε, και  η λύση του απλώς αναβλήθηκε.

Εν πάση περιπτώσει, εκείνο που είναι απαράδεκτο είναι η ονομασία της γλώσσας της γειτονικής μας χώρας ως μακεδονικής, ενώ κατ΄ουσίαν πρόκειται για βουλγαρική διάλεκτο. Είναι σαν να λέμε εμείς οτι η κυπριακή, η καππαδοκική ή η γκρεκάνικη (κατωιταλική) γλώσσα δεν είναι ελληνική. ΄Αλλωστε και γι’ αυτό φρόντισε προδοτικά η κυβέρνηση  Κωνσταντίνου Καραμανλή, με Υπουργό  Εξωτερικών τον Δημήτριο Μπίτσιο,  όταν κατά την  «Τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Τυποποποίηση Γεωγραφικών Ονομάτων» που πραγματοποιήθηκε κατά το χρονικό διάστημα 17 Αυγούστου – 7 Σεπτεμβρίου 1977 στην Αθήνα, αποδέχθηκε την ύπαρξη της μακεδονικής γλώσσας. Οι σλαβόφωνοι της Ελλάδας, κυρίως στο νομό Φλωρίνης, αυτοπροσδιορίζονταν ως ντόπιοι, όχι ως Μακεδόνες, που μιλούσαν τα «εντοπικά». Εγώ που έχω διασχίσει δεκατρείς φορές με τρένο τη Γιουγκοσλαβία στις δεκαετίες του ΄50, του ’60 και του ’70, και είχα άπειρες κουβέντες με τους γιουγκοσλάβους συνταξιδιώτες μου, όταν έφερνα στό φιλότιμο  τους σκοπιανούς συνομιλητές μου για το ζήτημα της γλώσσας τους, μου ομολογούσαν πως μιλούσαν μία βουλγαρική διάλεκτο. Το σωστό λοιπόν θα ήταν να μιλάμε για ένα σλαβομακεδονικό ιδίωμα. Πώς όμως εμείς ζητάμε από τον κ. Αλ. Τσίπρα να αναιρέσει παγιωμένες από ετών, τετελεσμένες από εμάς, καταστάσεις;

 

Φοίβος Ι. Πιομπίνος   piombinos.com

 

Συντάκτης: New Generation Radio

Rate it

Σχολιάστε το άρθρο (0)

Αφήστε το σχόλιό σας

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *


[wpens_easy_newsletter firstname="no" lastname="no" button_text="Εγγραφή"]

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

0%