Φοίβος Πιομπίνος

Οι περιοδικές εκθέσεις έργων τέχνης στα ελληνικά μουσεία

today12 Οκτωβρίου, 2018

Background
share close

Καταλαβαίνω πλήρως την αγωνία διαφόρων διευθυντών μουσείων να τραβήξουν περισσότερο κόσμο από αυτούς που επισκέπτονται τις μόνιμες συλλογές τους. ΄Ομως δεν είναι δυνατόν να φιλοξενούν εκθέματα παντελώς άσχετα από εκείνα του εκάστοτε μουσείου. Η αρχή έγινε κατά κάποιον τρόπο από τον χαρισματικό επί 41 έτη διευθυντή των Μουσείων Μπενάκη ΄Αγγελο Δεληβορριά (1937-2018), ο οποίος στο κεντρικό κτίριο της οδού Κουμπάρη είχε σκορπίσει ανάμεσα στα μόνιμα εκθέματα γλυπτά μοντέρνας ελληνικής γλυπτικής. ΄Ομως ο αείμνηστος ΄Αγγελος Δεληβορριάς διακρινόταν εκτός των άλλων και για την καλλιέργεια και την υψηλή αισθητική του. Κάτι παρόμοιας σύλληψης είχε επιχειρηθεί και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αιγίνης προ τεσσάρων, εάν δεν με απατά η μνήμη μου, ετών και το αποτέλεσμα ήταν ολέθριο για τα σύγχρονα έργα και προσβλητικά, κατά τη γνώμη μου, για τα αρχαία.

Τελευταία επικρατεί επίσης η τάση να διοργανώνονται αυτοτελείς εκθέσεις που δεν έχουν απολύτως καμία συνάφεια με τα εκθέματα του φιλοξενούντος μουσείου. Αυτό συμβαίνει κατά κόρον με το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ένα ιδιωτικό εν πάση περιπτώσει  μουσείο. Συμβαίνει όμως και στα κρατικά μουσεία. Δεν καταλαβαίνω τι γυρεύει στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας μία έκθεση υδατογραφιών του εξαιρετικού, κατά τά άλλα, Ανδρέα Βουρλούμη (1910-1999) ή μία έκθεση με έργα του Νταλί (1904-1989), δεσμεύοντας έτσι εκθεσιακούς χώρους όπου θα μπορούσαν  να εκτεθούν περισσότερα έργα από εκείνα που στρυμώχνονται στις αποθήκες του μουσείου και επί πλέον, λόγω έλλειψης φυλάκων, κλείνοντας διάφορες αίθουσες του μουσείου προκειμένου οι φύλακές τους να χρησιμοποιηθούν για την επιτήρηση των εκθεσιακών χώρων.  Το ίδιο συμβαίνει και με το Μουσείο της Ακροπόλεως, στο οποίο έχουμε θαυμάσει ωραιότατες εκθέσεις για τη Σαμοθράκη, τη Δωδώνη κ.ά. Αναρωτιέμαι όμως τι γυρεύει  μια έκθεση με έργα του κινεζικού 18ου αιώνα στο εν λόγω μουσείο, έργα επιπλέον αφάνταστης κακογουστιάς ενός βαρυφορτωμένου «κινεζικού μπαρόκ» με κραυγαλέα χρώματα  και μπουχτιστικά μπιχλιμπίδια. Κι όμως θα μπορούσαν κάλλιστα να εκτεθούν  κινεζικά έργα τέχνης σύγχρονα των γλυπτών του Παρθενώνα. Σκέφτομαι πως ίσως αυτό να έγινε σκόπιμα με την πονηρή, υστερόβουλη  σκέψη να εκτιμηθεί ακόμα περισσότερο τα αθάνατο κάλλος των ελληνικών εκθεμάτων.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com

 

Συντάκτης: New Generation Radio

Rate it

Σχολιάστε το άρθρο (0)

Αφήστε το σχόλιό σας

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *


[wpens_easy_newsletter firstname="no" lastname="no" button_text="Εγγραφή"]

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

0%