Φοίβος Πιομπίνος

Και πάλι περί Τέχνης

today4 Νοεμβρίου, 2016

Background
share close

Δεν κουράζομαι να επαναλαμβάνω πως η Τέχνη ή είναι ιερή ή δεν είναι. ΄Ολα τα άλλα που χαρακτηρίζονται καταχρηστικά ως Τέχνη αποτελούν απλώς καλλιτεχνικές -κατά το μάλλον ή ήττον επιτυχημένες- εκφράσεις. Η εγκόσμια τέχνη έχει βέβαια πολλές εκφράσεις και υπέροχους εκπροσώπους, όμως αλλού αποσκοπεί η υψηλή Τέχνη και αλλού σε οδηγεί. Για να γίνω σαφέστερος, θα φέρω το παράδειγμα δύο καλλιτεχνών από το χώρο της μουσικής: της Σωτηρίας Μπέλλου και της Μαρίας Κάλλας. Εγώ, προσωπικά, λατρεύω τη φωνή της Μπέλλου, την οποία θεωρώ ως τη μεγαλύτερη μεταπολεμική ρεμπέτισσα. Η Μαρία Κάλλας, από την άλλη μεριά, αποτελεί μοναδικό και ανεπανάληπτο παγκοσμίως φαινόμενο μελοδραματικής αοιδού. Ευχαριστιέμαι ιδιαίτερα να τις ακούω και τις δύο να τραγουδούν σε εντελώς διαφορετικές βέβαια περιστάσεις και ανάλογα με την εκάστοτε προς αυτές διάθεσή μου. Μεγάλη τραγουδίστρια στο είδος της η Μπέλλου, μέγιστη όμως στο είδος της και η Κάλλας. Δύσκολο ωστόσο να παραβλέψει κανείς πως υπάρχει τεράστια διαφορά επιπέδου μεταξύ των δύο φωνών. Το ερώτημα πού τίθεται κάθε φορά στο χώρο της τέχνης είναι το πού σε πάει ένας καλλιτέχνης και πού ένας άλλος. Πού σε πάει η θαυμάσια φωνή της Μπέλλου και πού η θεϊκή φωνή της Κάλλας; Παρομοίως, πού σε πάει το βυζαντινό Μέλος και πού η μουσική του συγκροτήματος των Πινκ Φλόυντ; Πού σε πάει το εικόνισμα της «Γλυκοφιλούσας» (1609) του Εμμανουήλ Λαμπάρδου και πού μία μαντόνα του Ραφαήλου; Πού σε πάει ο «Κούρος του Κροίσου» (περ. 530 π.Χ.) και πού ο «Στοχαστής» (1902) του Ροντέν; Θεωρώ πως το ερώτημα είναι εύλογο και η απάντηση προφανέστατη.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος piombinos.com

Συντάκτης: New Generation Radio

Rate it

Σχολιάστε το άρθρο (0)

Αφήστε το σχόλιό σας

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *


[wpens_easy_newsletter firstname="no" lastname="no" button_text="Εγγραφή"]

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

0%