Το μελλοντικό τζαμί της Αθήνας

Εδώ και κάμποσα χρόνια γίνεται πολλή συζήτηση γύρω από την ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα. Μού κάνει ιδιαίτερη εντύπωση που όλοι μιλάνε γενικά και αόριστα για ένα τζαμί, αλλά κανείς δεν μάς λέει σε ποιον από τους δύο  κλάδους της μωαμεθανικής θρησκείας, τον σουνιτικό ή τον σιιτικό, θα είναι αφιερωμένο. Αντιπαρέρχομαι τον αλεβιτικό και τον ισμαηλιτικό κλάδο του μωαμεθανισμού. Όπως δεν νοείται αόριστα ένας χριστιανικός ναός, αλλά προσδιορίζεται ως ορθόδοξος, καθολικός, προτεσταντικός η όποιας άλλης χριστιανικής αίρεσης, το ίδιο ισχύει και για τα τζαμιά. Εξάλλου όλοι μας γνωρίζουμε σε τι φονικές αντιπαλότητες βρίσκονται οι σουνίτες με τους σιίτες και με πόσο φανατισμό υπερασπίζεται ο κάθε κλάδος τη δογματική του ιδιαιτερότητα. Πώς είναι, λοιπόν,  δυνατόν να εισαγάγουμε εμείς αυτές τις διαμάχες στη χώρα μας; Εφόσον θέλουμε να αποφύγουμε ένα τέτοιο τρομερό ενδεχόμενο, θα πρέπει να ανεγείρουμε δύο τουλάχιστον  διαφορετικά μουσουλμανικά τεμένη: ένα σουνιτικό και ένα σιιτικό. Επίσης σχεδόν βέβαια είναι η με αυτό τον τρόπο σύσταση μιας εστίας, ενός πυρήνα ιδεολογικής καθοδήγησης,  προσηλυτισμού και στρατολόγησης ανερμάτιστων  ή απελπισμένων νεαρών μουσουλμάνων για την εξάπλωση και την επιβολή ακραίων ισλαμικών ιδεωδών ξένων προς την ελληνική φύση, παράδοση και νοοτροπία. ΄Αλλωστε, μέχρι σήμερα, οι μωαμεθανοί κάτοικοι της χώρας μας ή οι παρεπιδημούντες  στην Ελλάδα μωαμεθανοί δεν έχουν  διόλου εμποδιστεί να επιτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα σε αυτοσχέδιους ιδιωτικούς τόπους λατρείας, που λειτουργούν  σε υπόγεια πολυκατοικιών ή σε διάφορα λυόμενα σε γνώση των αρχών.  Με αυτό τον τρόπο όμως αποφεύγεται η δημιουργία κέντρου μεγάλης συγκέντρωσης  μωαμεθανών με τις παρεπόμενες δυσάρεστες, και ενδεχομένως ολέθριες,  επιπτώσεις.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com