Ποιος ήταν ο Ιούλιος Σταυριανός;

    Ο Ιούλιος  Σταυριανός διετέλεσε τον 16^ο αιώνα τρίτος επίσκοπος των Μαρωνιτών της Κύπρου και τελευταίος επί Ενετοκρατίας, καθώς και επίσκοπος των Αρμενίων από το 1561. Στις πηγές τόσο το όνομά του όσο και το επίθετό του αναφέρονται ποικιλοτρόπως. Τό όνομά του αναφέρεται ως Giulio, Julius, Julien και Yulius, το δε επίθετό του ως Stavrianus, Stamiranus και Staniranus. Οι πρώτες πληροφορίες που έχουμε περί του ατόμου του προέρχονται από το έργο του Στέφανου Lusignan, o οποίος είχε υπηρετήσει ως μοναχός μαζί με τον Σταυριανό  στην περίφημη μονή του Αγίου Δομίνικου στη Λευκωσία.  Ο   Lusignan αναφέρει πως ο Σταυριανός ήταν αρμενικής καταγωγής (Armenien de nation). Σε μιά πηγή αναφέρεται πως γεννήθηκε στην Κύπρο και κατά πάσαν πιθανότητα στη Λευκωσία, αφού οι περισσότεροι Αρμένιοι ζούσαν τότε στην πρωτεύουσα της Κύπρου, όπου είχαν και δική τους ενορία, η οποία ήταν όμως πολύ φτωχή. Οι Αρμένιοι της Κύπρου αριθμούσαν τα χρόνια εκείνα 1.000 άτομα. Ο Ιούλιος Σταυριανός, εκτός από την αρμενική γλώσσα, μιλούσε την ελληνική ως μητρική, καθώς και τη λατινική. Το 1551 είχε μεταβεί για πρώτη φορά στη Ρώμη και το 1556 επισκέφθηκε και πάλι την Ιταλία μαζί με τον Στέφανο Lusignan. Την 1^η Ιουλίου 1567 τον βρίσκουμε να παρίσταται, μαζί με τους εκπροσώπους όλων των αρχών της νήσου,  στην τελετή θεμελίωσης των νέων οχυρώσεων της Λευκωσίας, εκεί όπου θα υψωνόταν ο προμαχώνας που θα έπαιρνε το όνομα Barbaro, προς τιμήν του τότε ενετού προνοητή και σύνδικου Κύπρου Φραγκίσκου Μπάρμπαρο.  Στις 4 Μαϊου 1570, λίγο πριν τα οθωμανικά στρατεύματα καταλάβουν την Κύπρο, πρέπει να αναχώρησε για την Ιταλία. Υπό το όνομα Iulius Stavrianus ορκίστηκε από τον πάπα επίσκοπος στην Bova (Βούα στα γκρεκάνικα), που ήταν κέντρο στην Καλαβρία με ορθόδοξη επισκοπή εξαρτώμενη από τον μητροπολίτη του Ρηγίου (σημ. Reggio). Η εν λόγω επισκοπή είχε ιδρυθεί από τους Βυζαντινούς τον 11^ο αιώνα. Ο επισκοπικός θρόνος παραχωρήθηκε στον Σταυριανό προκειμένου να προσηλυτίσει στο ρωμαιοκαθολικό δόγμα τους ορθόδοξους ΄Ελληνες της Καλαβρίας. Και πράγματι οι κάτοικοι της Βούας έγιναν βιαίως καθολικοί, όταν τους πρόδωσε ο επίσκοπός τους και άκουσαν τη λειτουργία στα Λατινικά αντί στα Ελληνικά. ΄Εκτοτε έκλεισαν τον ναό της Θεοτόκου στην Bova και έγραψαν απέξω την επιγραφή: O CRISTO MAS ASFIKE. Από τότε άρχισε ο σταδιακός αφελληνισμός της Καλαβρίας αλλά και της Απουλίας μέχρι που ο Μουσολίνι απαγόρευσε εντελώς τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας σε αυτές τις περιοχές. Ο Ιούλιος Σταυριανός πέθανε στις 11 Ιουλίου 1577, ανήμερα της αγίας Ευφημίας, σε επιδημία που έπληξε τη Βούα.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com