Φοίβος Πιομπίνος

Από χρόνια  παριστάμεθα μάρτυρες ποικιλόμορφης κακοποίησης της τέχνης. ΄Ετσι γίνονται διάσημοι πολλοί καλλιτέχνες για τις ευφάνταστες ή πρωτότυπες δημιουργίες τους, ακόμα κι αν αυτές είναι αηδιαστικές ή χυδαίες (βλ. τους: Γιαν Φάμπρ, Γιόζεφ Μπόις, Ντάμιεν Χιρστ κ.ά.) ή κακόγουστες ή στην καλύτερη περίπτωση αδιάφορες, ενώ απουσιάζει το ζητούμενο στην τέχνη, που δεν είναι άλλο από το ιερό κάλλος στον εδώ κόσμο μας των υλομορφοποιημένων ιδεών, κάλλος το οποίο αντιστοιχεί στο […]

Η λέξη αίνεσις προέρχεται από το συνηρημένο ρήμα αιν-έω, αινώ (=επαινώ, εγκωμιάζω, υμνώ, εξυμνώ) και σημαίνει τον έπαινο, την εξύμνηση, τη δοξολογία.      Η λέξη ένεση 1. ΙΑΤΡ την έγχυση θεραπευτικού ή άλλου υγρού στον οργανισμό με ειδική συσκευή, σύριγγα ή ειδικό πιστόλι (π.χ. υποδόριος / ενδομυϊκή / ενδοφλέβια ένεση) 2. (συνεκδ.) η σύριγγα (π.χ. στο πεζοδρόμιο έβλεπες πεταμένες ενέσεις) 3. (συνεκδ.) το ίδιο το φαρμακευτικό υγρό που εισάγεται στον […]

     Η λέξη έκκληση έχει τη σημασία τηςαίτησης (συνήθ.  βοήθειας), του καλέσματος που απευθύνει κανείς σε συγκεκριμένους αποδέκτες για σημαντικό σκοπό (π.χ. η σεισμόπληκτη Αϊτή απηύθυνε έκκληση προς τον ΟΗΕ για την παροχή βοήθειας προς τους σεισμοπαθείς της χώρας).      Η λέξη έκλυση σημαίνει: 1. την αποδέσμευση από κάτι, συνήθως από ηθικές δεσμεύσεις, την ηθική χαλάρωση και εκτροπή, τη χαλάρωση των ηθών, τον ηθικό εκπεσμό, την ακολασία, την εξαχρείωση, την […]

Υπήρξαν τρείς ονομαστοί έλληνες τεχνοκρίτες που άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στη μοντέρνα τέχνη.       Ο Στρατής Ελευθεριάδης, γνωστότερος στην Εσπερία ως Τεριάντ (Tériade), γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1897 και πέθανε το 1983 στο Παρίσι, όπου είχε εγκατασταθεί από το 1915. Υπήρξε ονομαστός τεχνοκριτικός, εκδότης καλλιτεχνικών εντύπων και συλλέκτης έργων τέχνης. Υπήρξε επίσης συνιδρυτής μαζί με τον ελβετό εκδότη Αλμπέρ Σκιρά (Albert Skira) του περιοδικού τέχνης Minotaure (1933) καθώς και […]

       Τα τελευταία χρόνια, μέσα στη γενική κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας, καταργήσαμε  -λόγω βλακώδους απλοποίησης;-   την επέκταση του θέματος  των ρημάτων στους παρελθοντικούς χρόνους της ενεργητικής φωνής, ήτοι τον αόριστο και τον παρατατικό κατά μία συλλαβή, δηλαδή τη συλλαβική αύξηση (λ.χ. γράφω, έ-γραφα, έ-γραψα, παίζω, έ-παιζα, έ-παιξα, τρέχω, έ-τρεχα, έ-τρεξα). Συλλαβική αύξηση παίρνουν εσωτερικά και  τα δισύλλαβα ρήματα, που είναι σύνθετα με προθέσεις, εφόσον η αύξηση ε- τονίζεται: δια-γράφω -  […]

       Για πολλοστή φορά άκουσα από κάποιους «διανοουμένους», μεταξύ των οποίων κι από τον Νίκο Δήμου, την ανυπόστατη άποψη πως είναι απαράδεκτο να τους ζητείται να πληρώνουν ως φορολογούμενοι για την Εκκλησία της Ελλάδος ενώ δηλώνουν άθεοι. Τι μέγεθος βλακείας, μα την αλήθεια!  Τους πληροφορώ ότι κι εγώ πληρώνω ως φορολογούμενος για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς  ή για  την ελληνική παιδεία ενώ είμαι άτεκνος, καθώς και  για την κρατική τηλεόραση ενώ […]

     Στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Μεγάρων εκτίθεται μία επιτύμβια πλάκα της κλασικής, αν δεν απατώμαι,  εποχής, με μία λιτή αλλά συγκινητική κατά τη γνώμη μου  επιγραφή. Σύμφωνα με αυτήν,   η πλάκα προέρχεται  από  τον  τάφο ενός άντρα, για τον οποίο αναφέρει, με δικά μου λόγια, πως είχε πεθάνει άπαις αλλά όχι άτεκνος. Τι υπονοεί αυτή η διευκρίνιση, που μοιάζει παράδοξη; Υπονοεί πως ο εν λόγω δυστυχής πέθανε μετά τα παιδιά […]

     Ο εξομοιωτής είναι μία κατασκευή η οποία αποτελεί πιστή απομίμηση στη δομή και στον εξοπλισμό με άλλη (λ.χ. αεροπλάνο, διαστημόπλοιο κ.ά.) και χρησιμοποιείται για εκπαιδευτικούς σκοπούς και ειδικότερα για την ασφαλή εξοικείωση του εκπαιδευομένου (λ.χ. πιλότου, αστροναύτη) με το αντικείμενο της εκπαίδευσής του (λ.χ. τον χειρισμό των οργάνων, την αεροπορική πτήση, τον χώρο των αεροδρομίων κ,λπ.). Ο εξομοιωτής πτήσεων π.χ. είναι ένα μηχάνημα στο οποίο οι πιλότοι αισθάνονται ότι […]