ΜΥΘΙΚΑ ΜΟΤΙΒΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ: ΑΡΗΣ – Η ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Ο Άρης, θεός του πολέμου, δεν είναι απλώς σύμβολο βίας και μάχης. Είναι το μυθικό αρχέτυπο της ανεπεξέργαστης, ωμής ενέργειας που συχνά γεννιέται μέσα από την ψυχολογική πληγή και την απουσία αγάπης. Αν τον κοιτάξουμε όχι ως θεό εξωτερικής επιβολής, αλλά ως σύμβολο εσωτερικής αναστάτωσης, τότε μπορούμε να τον κατανοήσουμε ως την προσωποποίηση του πληγωμένου εσωτερικού παιδιού που μάχεται να ακουστεί, να προστατευθεί, να αγαπηθεί.

Η ΝΕΥΡΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΡΗ

Η επιθετικότητα του Άρη αντικατοπτρίζεται στη λειτουργία του εγκεφάλου και ιδιαίτερα της αμυγδαλής — της περιοχής που ελέγχει το συναίσθημα του φόβου, της απειλής και της αντίδρασης. Όταν το παιδί βιώσει εγκατάλειψη, απόρριψη ή έλλειψη συναισθηματικής ασφάλειας, η αμυγδαλή γίνεται υπερευαίσθητη. Σε αυτή τη βάση, η παραμικρή αμφιβολία ή αίσθηση αδυναμίας μπορεί να προκαλέσει έντονη αντίδραση – όχι για να επιτεθεί, αλλά για να προστατεύσει το βαθιά φοβισμένο “εγώ”.

Το σύστημα ανταμοιβής (ντοπαμίνη), όταν συνδέεται με την επιβολή δύναμης ή την ανάγκη κυριαρχίας, μπορεί να μετατρέψει τη συμπεριφορά του Άρη σε εθιστική — μια αίσθηση ελέγχου που προσφέρει προσωρινή ανακούφιση, αλλά δεν λύνει το βαθύτερο τραύμα.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

Ο Άρης είναι ο φρουρός του πυρήνα μας. Αντί να καταδικάζουμε την επιθετικότητα, μπορούμε να την παρατηρήσουμε ως κραυγή του παιδιού που δεν αισθάνθηκε ποτέ ασφάλεια. Ο Άρης μπορεί να είναι η ενέργεια που εκρήγνυται επειδή δεν βρήκε χώρο να εκφραστεί. Είναι η θλίψη που φορά πανοπλία. Η οργή που έκρυψε χρόνια απόρριψης. Και είναι, επίσης, η δημιουργική μας φωτιά όταν μετασχηματίζεται -το πάθος για ζωή, η ώθηση να προστατεύσουμε ό,τι αγαπάμε, η δύναμη να πούμε «όχι» εκεί που κάποτε φοβόμασταν.

Η ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ο Άρης, παιδί της Ήρας- και ετυμολογικά αναγραμματισμός της- φέρει μέσα του το κλέος και το τραύμα του μητρικού δεσμού. Η θεά Ήρα, συχνά σκληρή και αυστηρή, αντικατοπτρίζει την αυστηρότητα που μπορεί να λάβει η αγάπη όταν είναι ανεπίγνωστη. Ο Άρης είναι η αντανάκλαση ενός παιδιού που δεν ένιωσε ότι το αγκάλιασαν.

Επιπλέον, το γεγονός ότι ο Άρης έχει δοθεί ως όνομα σε πλανήτη δεν είναι τυχαίο. Όπως ο πλανήτης Άρης είναι γεμάτος καταιγίδες και βίαιο κλίμα, έτσι και το εσωτερικό τοπίο ενός ανθρώπου με έντονη επιρροή αυτού του αρχέτυπου, είναι συχνά γεμάτο ανεπεξέργαστες θύελλες.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Η κατανόηση, η τρυφερότητα και η παρουσία είναι τα κλειδιά. Όταν ένα πρόσωπο συναντήσει τον Άρη μέσα του, όχι για να τον πολεμήσει, αλλά για να τον ακούσει, τότε αρχίζει ο μετασχηματισμός.

Η απαλότητα, η συμπόνια και η αγάπη προσφέρουν στην υπερευαίσθητη αμυγδαλή ένα νέο περιβάλλον -ασφάλειας, και όχι απειλής. Ο Άρης μαθαίνει να αφήνει τα όπλα. Και τότε, η ίδια του η δύναμη γίνεται δημιουργία, προστασία και φωτεινή παρουσία.

 Υστερόγραφο:

Ο Άρης δεν είναι εχθρός. Είναι φλόγα που χρειάζεται κατεύθυνση, και καρδιά που χρειάζεται αγκαλιά.