Οι πινακίδες με την ονομασία των οδών

Η αναζήτηση μιας οδού στην Αθήνα καταντάει συχνά μαρτύριο, ιδίως για τους οδηγούς οχημάτων, αφού στις περισσότερες απ’ αυτές δεν αναγράφεται η ονομασία τους, επειδή οι ιδιοκτήτες των γωνιακών κτιρίων αμελούν να προμηθευτούν τις σχετικές πινακίδες από τον Δήμο, ο οποίος, σημειωτέον, τις παρέχει δωρεάν. Φανταστείτε να έπρεπε επιπλέον να τις πληρώσουν! Άλλες πάλι φορές οι πινακίδες βρίσκονται στη θέση τους, αλλά δεν διακρίνονται εύκολα, γιατί κρύβονται από δέντρα, διαφημιστικές ταμπέλες κ.λπ. Γι’ αυτό το καλύτερο θα ήταν οι πινακίδες να αναρτώνται σ’ έναν στύλο στημένο στην άκρη της γωνίας του πεζοδρομίου, με κατεύθυνση προς κάθε οδό που ξεκινάει από τη συγκεκριμένη γωνία της διασταύρωσης. Με αυτό τον τρόπο σημαίνονται οι οδοί στη Γερμανία, αλλά και σε κάποιους ελληνικούς Δήμους, όπως λόγου χάριν στο Δήμο Γλυφάδας.  Εξάλλου καλό θα ήταν σε αυτές τις εντελώς τυποποιημένες πινακίδες να σημειώνεται, όπως επίσης γίνεται στη Γερμανία,  η ιδιότητα του προσώπου, του οποίου το όνομα φέρει η οδός, και σε παρένθεση η ημερομηνία γέννησης και θανάτου του: π.χ. οδός Δημήτρη Χατζή (1913-1981), λογοτέχνης. Το ίδιο θα ίσχυε και για τις ονομασίες από γεωγραφικά  τοπωνύμια κ.λπ.: π.χ. οδός  Σπετσών, νησί του Αργοσαρωνικού ή οδός Κερασούντος, πόλη του Πόντου. ‘Ετσι θα έπαυε το απαράδεκτο φαινόμενο οι περισσότεροι κάτοικοι μιας οδού να αγνοούν τι είναι το πρόσωπο ή το τοπωνύμιο στο οποίο έχει αφιερωθεί η συγκεκριμένη οδός. Επίσης κάποτε θα πρέπει να αναπροσαρμόζεται η αρίθμηση των κτιρίων μιας οδού, αντί να συμβαίνει ο παραλογισμός  μια πολυκατοικία να φέρει τέσσερις ας πούμε αριθμούς, επειδή προέκυψε από την αντιπαροχή τεσσάρων οικιών: π.χ. οδός Κισσάμου 6-12, Βύρωνας, αφού πια πρόκειται για ένα ενιαίο οίκημα με μία είσοδο.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος   piombinos.com