Όταν είσαι ευτυχισμένος μόνος σου, όταν μπορείς να ζεις με τον εαυτό σου, δεν υπάρχει καμιά εγγενής ανάγκη να έχεις κάποια σχέση.

Τούτο δεν σημαίνει ότι δεν θα σχετίζεσαι.

Άλλο πράγμα όμως είναι να σχετίζεσαι κι άλλο τελείως πράγμα είναι να έχεις μια σχέση.

Η σχέση είναι ένα είδος δεσμών, ενώ όταν σχετίζεσαι, μοιράζεσαι με τον άλλον.

Θα σχετιστείς με ανθρώπους, θα μοιραστείς την αγάπη σου με ανθρώπους, αλλά δεν θα είσαι εξαρτημένος από κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο και δεν θα επιτρέπεις σε κανένα να εξαρτηθεί από εσένα.

Τότε ζεις με ελευθερία, με χαρά, με αγάπη.

Να είσαι άνθρωπος γεμάτος αγάπη κι όχι άνθρωπος που έχει κάποια σχέση αγάπης – διότι οι σχέσεις συμβαίνουν τη μια μέρα κι εξαφανίζονται την άλλη. Είναι λουλούδια που το πρωί ανθίζουν και ώς το βράδυ έχουν μαραθεί..

Εσύ να είσαι άνθρωπος γεμάτος αγάπη.

Αλλά δυσκολεύονται πολύ οι άνθρωποι να είναι άνθρωποι γεμάτοι αγάπη κι έτσι δημιουργούν κάποια σχέση – και εξαπατούν με τον τρόπο αυτό ότι “Τώρα είμαι άνθρωπος γεμάτος αγάπη, αφού έχω μια σχέση”. Και η σχέση ίσως να είναι απλώς μονοπωλιακή, κτητική, αποκλειστική.

Η σχέση ίσως να υπάρχει μόνον από φόβο, ίσως να μην αφορά καθόλου στην αγάπη. Η σχέση μπορεί να αποτελεί ένα είδος ασφάλειας – οικονομικής ή κάτι άλλο. Η σχέση είναι αναγκαία μόνον επειδή δεν υπάρχει αγάπη. Η σχέση είναι ένα υποκατάστατο.

Να είσαι σε εγρήγορση! Η σχέση καταστρέφει την αγάπη, καταστρέφει την ίδια τη δυνατότητα για τη γέννησή της.

Αυτογνωσία δεν είναι η γνώση ενός νεκρού εαυτού, αυτογνωσία είναι η γνώση της διαδικασίας του εαυτού. Είναι ένα ζωντανό φαινόμενο. Ο εαυτός δεν είναι ένα αντικείμενο, είναι ένα γεγονός, είναι μια διαδικασία. Μη σκέφτεσαι ποτέ με όρους αντικειμένων, ο εαυτός δεν βρίσκεται μέσα σου σαν ένα πράγμα που περιμένει μέσα στο δωμάτιό σου. Ο εαυτός είναι μια διαδικασία: αλλάζει, κινείται, αποκτά νέες στάσεις ζωής, μπαίνει σε νέα πεδία, προχωρεί βαθύτερα σε καινούργια βάθη. Την κάθε μία στιγμή γίνεται πολλή δουλειά και ο μόνος τρόπος να αντικρίσεις αυτόν τον εαυτό είναι να τον αντικρίσεις όταν έχεις μια σχέση.

Σε ό,τι κάνεις λοιπόν, έχε την επίγνωσή του, παρατήρησέ το και συνέχισε μετά να διαλογίζεσαι. Σύντομα θα αρχίσεις να νιώθεις την αλλαγή. Δεν υπάρχει καμιά κτητικότητα στις σχέσεις. Σιγά-σιγά η κτητικότητα εξαφανίζεται. Κι όταν δεν υπάρχει εκεί η κτητικότητα, η σχέση έχει τη δική της ομορφιά. Όταν υπάρχει εκεί η κτητικότητα, τα πάντα γίνονται βρόμικα, άσχημα, απάνθρωπα.

Γελιόμαστε όμως τόσο πολύ που δεν κοιτάζουμε τον εαυτό μας μέσα στη σχέση, διότι εκεί μπορούμε να δούμε το πραγματικό μας πρόσωπο. Κλείνουμε λοιπόν τα μάτια μας στη σχέση και συνεχώς σκεφτόμαστε ότι θα δούμε κάτι μέσα μας. Τίποτε δεν μπορείς να δεις μέσα σου.

Πρώτα θα αισθανθείς την εσωτερική σου μεταμόρφωση στις εξωτερικές σου σχέσεις κι έπειτα θα προχωρήσεις στο βάθος. Τότε μόνο θα αρχίσεις να αισθάνεσαι κάτι εσωτερικό. Έχουμε όμως μια παγιωμένη στάση απέναντι στον εαυτό μας. Δεν θέλουμε να εξετάσουμε καθόλου τη σχέση, διότι τότε έρχεται στην επιφάνεια το γυμνό πρόσωπο.