Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ

Η πρώτη βασική όψη του Θεού είναι ΖΩΗ. Ο Θεός δεν σημαίνει απλά τη ζωή που ζεις ούτε ότι είναι ζωοδότης, αλλά ότι ΕΙΝΑΙ Ζωή. Όπου υπάρχει Θεός, υπάρχει Ζωή, Όταν είσαι άρρωστος είσαι κατά ένα μέρος μόνο ζωντανός. Όταν είσαι κουρασμένος ή καταπονημένος ή αποθαρρημένος, είσαι μερικώς μόνο ζωντανός. Λίγοι άνθρωποι εκφράζουν τον Θεό με επάρκεια γιατί δεν έχουν την αίσθηση της ζωής.

Την αίσθηση του Θεού ως Ζωή.

Η χαρά είναι μια από τις υψηλότερες εκφράσεις του Ζωής και Αγάπης. Η Βίβλος λέει: «…πάντες οἱ υἱοί τοῦ Θεοῦ ἠλάλαζον».

Όταν κατανοούμε την θεϊκότητά μας, πρέπει να βιώνουμε χαρά! Η χαρά έχει την ιδιότητα να απλώνεται, ενώ ο φόβος να προκαλεί συστολή. Όταν κάποιος λέει «μπορώ», διακρίνεις μία κίνηση επέκτασης, μια κίνηση προς τα μπρος, ενώ όταν λέει «δεν μπορώ» παρατηρείς μια συστολή.

Δεν είναι δυνατό να φαντάζεσαι κάποιον να λέει «ναι, μπορώ» και να μαζεύεται σε μια γωνιά ή να λέει «όχι, δεν μπορώ» και να είναι γεμάτος αισιοδοξία και δραστηριότητα. Το σώμα εκφράζει πάντοτε την σκέψη και η σκέψη της Ζωής θεραπεύει και εμπνέει, ενώ οι σκέψεις του φόβου και του θανάτου περιστέλλουν και καταστρέφουν.

Η κατανόηση της Θεϊκής Ζωής θεραπεύει τον άρρωστο.

Τα ζώα ανταποκρίνονται συνήθως γρήγορα σ’ αυτό το είδος της θεραπείας, όπως άλλωστε και τα φυτά, γιατί δεν έχουν εκείνη την έντονη αίσθηση του προσωπικού εγωισμού που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Δεν επιμένουν ότι δεν μπορούν να γίνουν καλά ή ότι η αρρώστια αυτή τους στάλθηκε «για το καλό τους».

Επίσης δεν ενδίδουν στην αποθάρρυνση όταν καθυστερεί η θεραπεία τους.

«Επειδή ο Θεός στον άνθρωπο τον άριστον ενώπιον αυτού δίδει Σοφία και γνώση και χαρά».

(Εκκλ. Β, 26)