Ο ύπουλος κίνδυνος στη Συστέγαση. Εδώ που ο γάμος χάνει το γράμμα Γ και γίνεται άμμος!

Η συστέγαση, η συγκατοίκηση, είναι ένα πολύπλοκο και ευαίσθητο ζήτημα είτε αφορά φίλους είτε συντρόφους είτε συζύγους. Όταν τα άτομα που συμμετέχουν σε αυτήν είναι χειριστικά, η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει, να εξελιχθεί σε σχέση γεμάτη εντάσεις και τελικά, αναπόφευκτα, να οδηγηθεί στη διάλυσή της. Και βέβαια όταν γκρεμίζεται κάτι, επιδρά σε πολλές εκφάνσεις της ζωής του καθενός αφού πρέπει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Η χειραγώγηση δεν μπορεί να γίνει ανεκτή για πολύ, και οι συνέπειες είναι συχνά ύπουλες και διαβρωτικές. Δημιουργεί πίεση, ένταση, κρυψίνοια και εχθρικότητά ειδικά για εκείνους που είναι πιο ανοιχτοί και δεν είναι χειραγωγοί.

Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη όταν υπάρχει διαφορά δυναμικού μεταξύ των συγκατοίκων, όπως στο νοητικό ή μορφωτικό επίπεδο.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο αγράμματος αλλά παρόλα αυτά ύπουλος χειραγωγός, ειδικά αν έχει χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο ή αισθάνεται ταξική διαφορά, μπορεί να νιώθει κρυφή ζήλεια και ανασφάλεια, και να προσπαθεί να γαντζωθεί από τον άλλον επιδιώκοντας να τον κρατήσει φυλακισμένο – μεταφορικά. Σαν τρόπαιο αναγνώρισης του, μέσα από την ανάγκη του να συνδεθεί με κάποιον που διαθέτει μεγαλύτερη ευρύτητα σκέψης, χρήματα ή κοινωνική θέση. Ώστε να λειτουργεί αντ’ αυτού.

Αυτή η δυναμική καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη για αυτονομία και προσωπικό χώρο, ψυχολογική ελευθερία και δράση ώστε να προστατεύονται και οι δύο πλευρές από τις αόρατα τοξικές επιδράσεις μιας ανισομερούς σχέσης. Άνθρωποι που χρειάζονται ψυχολογική βοήθεια για να αναπτυχθούν και να μη λειτουργούν σαν παράσιτα πρέπει να προστατεύονται και να τους βοηθάμε να εξελίσσονται απομακρύνοντας τους κατά περιόδους από κοντά μας ώστε να αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους. αι αυτό είναι για καλό.

Για να αποφύγουμε τέτοιες καταστάσεις, είναι σημαντικό να είμαστε προσεκτικοί και επιλεκτικοί με τους ανθρώπους που επιλέγουμε να συγκατοικήσουμε. Πίσω από πολλά διαζύγια κρύβεται αυτή η απλή αλήθεια. Άτομα έρχονται σε ένωση ή επανένωση χωρίς πραγματικά να την γνωρίζουν ώστε οι ωριμότεροι να διαφυλάξουν και τις δύο πλευρές.

Παράλληλα, είναι σημαντικό να διατηρούμε χώρους και χρόνους για τον εαυτό μας, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχουμε διαφορετικά σημεία διαμονής ή να περνάμε κάποιο χρόνο μακριά από τον άλλο.

Η αυτονομία και ο αμοιβαίος σεβασμός είναι θεμέλια που πρέπει να προστατεύονται, ώστε να αποφεύγονται καταστάσεις όπου η συγκατοίκηση μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια του φιλότιμου, του σεβασμού, και τελικά, στη χειραγώγηση.