Η «Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17», την Δευτέρα 9/5 στον ιστορικό χώρο του Σκοπευτηρίου Καισαριανής

Το έργο της Θαλασσιάς Αντωνοπούλου Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17, έχοντας ήδη ξεπεράσει τις 80 (ογδόντα) παραστάσεις, ολοκληρώνει την επιτυχημένη πορεία του και παρουσιάζεται για 6 (έξι) τελευταίες παραστάσεις στη Σκηνή Black Box του θεάτρου Επί Κολωνώ.

Την Δευτέρα 9/5 στις 21:00, η παράσταση θα δοθεί στον ιστορικό χώρο του Σκοπευτηρίου Καισαριανής, στη μνήμη της Αθηνάς Χατζηεσμέρ και όλων των ηρωικών αγωνιστών που θυσιάστηκαν για τον απελευθερωτικό αγώνα.

Είσοδος Ελεύθερη

Παιδί προσφύγων από την Ιωνία, η Αθηνά Χατζηεσμέρ ή Εσμερίδου γεννήθηκε το 1927 και έζησε στον Ταύρο. Έφηβη ακόμα, οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και αγωνίστηκε μαζί με χιλιάδες νέους για μιαν ελεύθερη από τους φασίστες κατακτητές Ελλάδα και μια πιο δίκαιη κοινωνία. Στις 2 Οκτωβρίου 1944, στα 17 της χρόνια, και, αφού βασανίστηκε για να καταδώσει τους συναγωνιστές της, εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, λίγες μόλις μέρες πριν από την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων  από την Αθήνα.

Τέσσερις νέοι καλλιτέχνες, με όχημα την ιστορία της Αθηνάς, συμπράττουν και συνομιλούν με το νέο άνθρωπο εκείνης της εποχής,  ερευνώντας τις συνθήκες και το ήθος που οδηγούν στην αντίσταση και την επανάσταση.

Μέσα από τις αναμνήσεις, τις σκέψεις, τις αισθήσεις και τις μουσικές παρακολουθούμε τις άχρονες στιγμές που συνθέτουν το ψυχικό και το πνευματικό τοπίο της Αθηνάς. Ένα σώμα που έχει υποστεί βασανισμό και επανατοποθετείται στον χώρο και στον χρόνο. Ένα πνεύμα που ανατροφοδοτείται από την αγάπη για τη ζωή και δυναμώνει με το όραμα της απελευθέρωσης:

«Έρχεται η απελευθέρωση, σιμώνει! Και τότε στα γαλάζια ταμπελάκια των δρόμων θα μπουν τα ονόματα των δικών μας ηρώων. Οδός Ηλέκτρας Αποστόλου, οδός Νικόλαου Σουκατζίδη, οδός Γιάννη Ιωακειμίδη ετών 17. Και σαν περάσει λίγος καιρός ακόμη, θ’ αλλάξουν κι αυτά μαζί μ’ ολάκερο τον κόσμο. Ανάγκη για ήρωες δε θα υπάρχει πια. Τα παιδιά θα παίζουν μπάλα στη συμβολή των δρόμων ευτυχίας και λαού».

Τον ρόλο της Αθηνάς ερμηνεύει η Ηλιάνα Μαυρομάτη, μαζί της στη σκηνή και ο μουσικοσυνθέτης Ισίδωρος Πάτερος. Το έργο υπογράφει η Θαλασσιά Αντωνοπούλου.

Συντελεστές

Κείμενο:    Θαλασσιά Αντωνοπούλου

Σκηνοθεσία:    Φαίδρα Σούτου, Ηλιάνα Μαυρομάτη, Ισίδωρος Πάτερος

Καλλιτεχνικός Σύμβουλος:    Σάββας Στρούμπος

Δραματουργική επεξεργασία:    η ομάδα

Πρωτότυπη Μουσική:    Ισίδωρος Πάτερος

Επιμέλεια Κίνησης:    Φαίδρα Σούτου

Κοστούμια:    Λένα Καφαντάρη

Φωτισμοί:    Δημήτρης Σταμάτης

Φωτογραφίες:    Μυρτώ Κουτούλια

Τρέιλερ:    Σήφης Στάμου

Ερμηνεύουν: Ηλιάνα Μαυρομάτη, Ισίδωρος Πάτερος

Δείτε το trailer της παράστασης:

Αποσπάσματα κριτικών για την «Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17»

«Η σκηνοθεσία, που πιστώνεται σε όλη την ομάδα των συντελεστών, δίνει έμφαση στο κείμενο και την ερμηνεία, που απλώνονται σε ένα τελείως απογυμνωμένο από σκηνικά χώρο. Ιδιαίτερα ευρηματική η σκηνοθετική επιλογή να διανθιστεί ο μονόλογος με ζωντανή μουσική και τραγούδι, που ερμηνεύει έξοχα επί σκηνής ο Ισίδωρος Πάτερος, διαμορφώνοντας έτσι μια διαρκή συνομιλία ανάμεσα στο λόγο και τη μουσική, στο ρητό και το άρρητο, τη λογική και το συναίσθημα.

…Η Ηλιάνα Μαυρομάτη, παρά το νεαρό της ηλικίας της, φέρνει κατ” αρχάς σε πέρας ένα δύσκολο για κάθε ηθοποιό εγχείρημα, όπως είναι το ανέβασμα ενός μονολόγου, κατορθώνοντας μάλιστα να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή. Με την εύστοχη κινησιολογική “καθοδήγηση” της Φαίδρα Σούτου, ενσαρκώνει τον χαρακτήρα της Αθηνάς μέσα από μια πολυ-πρισματική προσέγγιση, οδηγώντας τον θεατή να δει και να συναισθανθεί άλλοτε την έγκλειστη γυναίκα, με την ωριμότητα των επιλογών της, άλλοτε τη μικρή μαθητριούλα, με την ελαφρότητα των 17 της χρόνων, άλλοτε την πασιονάρια με  την αγαλμάτινη μορφή που μοιάζει να εξακοντίζει κεραυνούς, και άλλοτε τον άνθρωπο που ξορκίζει το αίμα και το θάνατο μέσα από ένα ύστατο λυτρωτικό  χορευτικό στροβιλισμό».

Το Περιοδικό από την Ν. Κεφαλληνού

«Η παράσταση «Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17» ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, γιατί μοιάζει να ανανεώνει το είδος αυτών των μονολόγων, συγγραφικά και ερμηνευτικά…

 Η «Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17» είναι γυναικείος λόγος. Το αποτύπωμά της στην ιστορία δεν είναι ηρωικό, είναι ανθρώπινο, γλυκό, τρυφερό. Δηλώνει πως η πολιτική μπορεί αν βρει άλλες διαστάσεις, άλλους τρόπους, να γίνει με άλλο ήθος».

Εποχή από την Μ. Τριανταφύλλου

«Όταν σμίγουν η γνώση (θεατρολογική), η συγκροτημένη και διδαγμένη από τη νεότερη Ιστορία μας (την Κατοχή, την Εθνική Αντίσταση και ειδικά τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΠΟΝ) σκέψη, η κοινωνική συνειδητοποίηση, η ανθρωπιά, η θηλυκή ευαισθησία και μια ταλαντούχα πένα, μπορεί να εκπλήξουν. Ελπιδοφόρα έκπληξη είναι ο μονόλογος της συγγραφικά πρωτοεμφανιζόμενης Θαλασσιάς Αντωνοπούλου, με τίτλο «Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17», που παρουσιάζει στο θέατρο «Επί Κολωνώ». Κατά τη γνώμη της υπογράφουσας, πρόκειται για ένα μικρό, ολοκάθαρο και λεπτοδουλεμένο «διαμαντάκι», άξιο της μεγάλης ανταπόκρισης των θεατρόφιλων, ιδιαίτερα των νέων. Γιατί, πρωτίστως, στους νέους απευθύνεται αυτός ο μονόλογος για ένα πραγματικό πρόσωπο…»

Ριζοσπάστης από την Α.  Ελληνούδη

«Το κείμενο του μονολόγου, με την υπογραφή της Θαλασσιάς Αντωνοπούλου, είναι κυριολεκτικά συγκλονιστικό, υψηλής λογοτεχνικής αξίας και πολιτικής – οραματικής έμπνευσης, χωρίς να καταφεύγει ούτε σε έναν κίβδηλο ηρωισμό, ούτε σε ένα συγκινησιακό μελοδραματισμό. Παρουσιάζει με υπέροχο τρόπο μία νέα κοπέλα που στρατεύεται να αγωνιστεί, μέχρι το τέλος, ακριβώς γιατί αγαπά με πάθος την ζωή και την ελευθερία, γιατί ερωτεύεται χωρίς συμβιβασμούς γιατί μεγάλωσε σε μια παράγκα με χώμα για πάτωμα, αλλά αυτό δεν την απέτρεψε -ίσα ίσα- να αγναντεύει τα αστέρια.

…Ένα κείμενο ύμνο στη νεότητα και στη «χρυσή της πανοπλία», που «σαν χορό βαδίζει πάντα μπρος» (από τα τραγούδια της ΕΠΟΝ), ύμνο στην επαναστατική πάλη και στράτευση, που είναι απελευθερωτική για όποιον αγωνίζεται, γιατί αποσκοπεί στην απελευθέρωση όλου του κόσμου. Εξαιρετική η απόδοση του κειμένου από την ηθοποιό Ηλιάνα Μαυρομάτη, που με τις κινήσεις της καρφώνει κάθε λέξη στο μυαλό και την καρδιά των θεατών. Μαζί της, επί σκηνής ο Ισίδωρος Πάτερος, ο οποίος με το μπουζούκι του και τη φωνή του, δίνει ρυθμό στην ένταση».

Πριν από τον Ο. Ανάποδο

 «Οι 4 συντελεστές της παράστασης που ανέλαβαν να μας διαφωτίσουν, αλλά και να μας γεμίσουν συγκίνηση και περηφάνεια μέσα από την αμέριστη ειλικρίνεια των στόχων και προθέσεων τους, αξίζουν όχι μόνο τον χρόνο μας, μα και την ευγνωμοσύνη μας. Ιστορίες όπως της Αθηνάς οφείλουν ν’ ακούγονται και να φωνάζονται γιατί μας προσφέρουν τη γνώση μέσα από την άγνοια που μας περιβάλλει, αλλά και γιατί μας αφορούν όλους, μιας και πρόκειται για ένα κομμάτι της ιστορίας πολύ κοντινό μας και πολύ- πολύ δικό μας. Η ιστορία της Αθηνάς είναι και δική μας ιστορία. Και τώρα περισσότερο από ποτέ».

www.vakxikon.gr από την Κ. Κάντσου

«Στα χαμόσπιτα, το «αρχαίο αίμα» έβραζε, η φλόγα κρατιόταν άσβεστη, οι ψυχές διψούσαν για ελευθερία. Η Αθηνά στο μονόλογό της, μεταξύ άλλων, μιλάει για μια σταγόνα από το εφηβικό της αίμα, το πολυτιμότερο από όλα τα υγρά της ζωής. Η ίδια, γέννημα – θρέμμα της προσφυγιάς, έκανε τη ζωή της μήνυμα διαχρονικό, το αίμα της δυναμικό σύμβολο ζωής και θανάτου.

Μια ιστορία – στάση ζωής. Μια ζωή – θυσία. Ένα κορίτσι – προμαχώνας. Που εμπνέει να γράψεις, να δημιουργήσεις, να ζήσεις».

Στην παράσταση η Ηλιάνα Μαυρομάτη ήταν χορδή και στήλη αέρα ταυτόχρονα, η οποία πάλλεται και παράγει αφήγηση, προσφέρει ερμηνεία, υλοποιεί ένα δράμα. Η σιωπή κοβόταν με το μαχαίρι κατά τη διάρκεια του μονολόγου της. Μπορεί να είναι μια νεότατη σε ηλικία ηθοποιός αλλά αυτό που σε κερδίζει σε εκείνη είναι η αφοσίωσή και η ευαισθησία της. Γνήσια και απόλυτη καλλιτέχνις, σκηνοθετεί, τραγουδάει, ερμηνεύει και η χημεία της με τον Ισίδωρο Πάτερο, ο οποίος συνομιλεί μουσικά μαζί της επί σκηνής, είναι δεδομένη και αυθεντικά εκπληκτική. Μια μοναδική ζύμωση, μια σπάνια επικοινωνία».

 www.catisart.gr από την Ε. Αϊβαλιώτου

«Η Μαυρομάτη, ταλαντούχα, αισθαντική και με πλούσια εκφραστικά μέσα, κινήθηκε στις μύτες των ποδιών της ψυχής της για να συναντήσει την ηρωίδα της. Με την ανάερη, καθαρή κινησιολογία της, την βαθιά, εκφραστική φωνή της, ζωντάνεψε στιγμές, ατμόσφαιρες, τρόμους και λυτρωτικά παραληρήματα που διέτρεχαν την ψυχολογία του νεαρού κοριτσιού λίγο πριν από το ραντεβού του με την φρίκη και τον θάνατο. Άλλοτε σ’ έναν  διάλογο με τα υπέροχα μουσικά σπαράγματα που ερμήνευε ζωντανά επί σκηνής ο Πάτερος, σε δικές του συνθέσεις αλλά και με το εύγλωττο βλέμμα του, άλλοτε αναδιπλωμένη στον εαυτό της και στις μνήμες της, όρισε τόπο και χρόνο, πνεύμα και σάρκα, μνήμες και λησμονιά με τρυφερότητα, σπαραγμό, διακριτικότητα, ευγένεια, αθωότητα, ισχυρό μέτρο και βαθιά συγκίνηση.

Η παράσταση είναι ένα τελετουργικό μνήμης, σεμνό, ταπεινό κι αυθεντικό που με ερέθισμα από το παρελθόν, καταθέτει στο μέλλον. Μην την χάσετε».

www.episkinis.gr από την Μ. Κυριάκη

«Η Ηλιάνα Μαυρομάτη στον ρόλο της Αθηνάς, με την λάμψη και την ομορφιά των νιάτων της, αποπνέει το μεγαλείο του ήθους, της αθωότητας και της αγνότητας του έρωτα. Μονολογώντας απευθύνεται θαρρετά στον μουσικό Ισίδωρο Πάτερο, που με την πρωτότυπη μουσική του, διανθισμένη με δημώδη ποίηση και αντάρτικο τραγούδι στολίζει τα εκφραστικά της μέσα». 

…Με επιτόπια σχεδόν περιστροφική κίνηση που παραπέμπει σε χορούς παραδοσιακούς και τον βαθύ επιθανάτιο ρόγχο μιας ζωής επαναστατημένης,  αισθανθήκαμε ρίγος ελευθερίας, ενώ τα μπράβο έπεφταν βροχή».

www.newsbeast.gr από την Χ. Κιούση

Την Ηλιάνα Μαυρομάτη συντροφεύει στη σκηνή ο μουσικός της παράστασης Ισίδωρος Πάτερος. Ποτέ ξανά δεν είδα τόση ουσία να παρασταίνεται με τόση ηρεμία. Ο τρόπος με τον οποίο τραγουδά και υποβάλλει στην πρωταγωνίστρια την ατμόσφαιρα, είναι σχεδόν αγγελικός.
Είμαι σίγουρη πως αυτή η παράσταση θα σφραγίσει όλα τα μέλη της ομάδας. Αν θέλετε να δείτε θέατρο ουσιαστικό και μοντέρνο με αναφορές στην σύγχρονη ιστορία μας, που θα σας ξυπνήσει σκέψεις και συναισθήματα μην χάσετε αυτήν την παράσταση.

www.onlytheater.gr από τη Μ. Σοντάκη

«Το κείμενο πυκνό, πλούσιο και συγκινητικό, ένας ποταμός ποίησης και συναισθημάτων, καθηλώνει με την δύναμη του τον θεατή, μεταγγίζοντας του την έξαψη των στιγμών μιας σύντομης ζωής, που γνωρίζει ότι το νήμα της κόβεται και  το αίμα  σταματά να λαμπυρίζει.  Μια πρωτόγνωρη ψυχική συμμετοχή στο δρώμενο -σαν να καταργεί τα όρια του θεάτρου και της πραγματικής ζωής!  

 …Μία παράσταση – ανάταση ψυχής, από νέους ανθρώπους, που ευτύχησε να βρεί χώρο στις καρδιές και να προσφέρει μήνυμα ζωής και ήθους».  

theatrecomments.blogspot.gr από την Σ. Μπατάγια