Για πολλοστή φορά και φέτος, οι απανταχού Χριστιανοί θα εορτάσουν διαχωρισμένοι το άγιο Πάσχα. Θαρρείς και τα ΄Αγια Πάθη συνιστούν το μέγιστο, θεολογικής φύσεως, πρόβλημα που αδυνατούν οι προκαθήμενοι των χριστιανικών Εκκλησιών εδώ και τόσους αιώνες να το επιλύσουν. Κι έτσι, τον Ιησού θα Τον σταυρώσουμε και θα Τον αναστήσουμε δύο φορές και φέτος. Είναι ή δεν είναι ύψιστη ύβρις, ασέβεια και απρέπεια, προς τον Θεάνθρωπο η γελοιωδέστατη, αν όχι εντελώς παράλογη, αυτή τακτική των Χριστιανών να θέλουν να Τον τιμούν χωριστά; Είναι τόσο δύσκολο να συμφωνήσουν ως προς τις ημερομηνίες τέλεσης των γεγονότων της επί της γης πορείας Του; Και εν τοιαύτη περιπτώσει, πότε θα μπορέσουν οι Χριστιανοί να τα βρούν σε δυσκολότερα ζητήματα, θεολογικής τάχα μου φύσεως, αλλά ουσιαστικά φτηνής πολιτικής σκοπιμότητας και γι΄αυτό δυσεπίλυτα;
Κι όμως κατά την αποστολική εποχή οι Χριστιανοί εόρταζαν το Πάσχα όλοι μαζί και ταυτόχρονα με τους Ιουδαίους. Αργότερα επεκράτησε η συνήθεια οι μεν ανατολικές Εκκλησίες να εορτάζουν συγχρόνως με τους Ιουδαίους, οι δε δυτικές την αμέσως ακολουθούσα Κυριακή. Το όλο ζήτημα κανονίστηκε από την εν Νικαία Α’ Οικουμενική σύνοδο το 325 μ.Χ. Τα πρακτικά της συνόδου εκείνης δεν διασώθηκαν, όμως στην εγκύκλιο επιστολή του αυτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου τονίζεται πως η σύνοδος δεν ενδιαφέρεται για ζητήματα χρονολογικά, αλλά απαιτεί και επιβάλλει δύο όρους: 1) να συνεορτάζουν οι Χριστιανοί και 2) να εορτάζουν με τους Εβραίους. Ο καθορισμός της ημερομηνίας προέβλεπε να εορτάζεται το Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία, αν δε η πανσέληνος συμβεί Κυριακή, τότε να εορτάζεται την επόμενη Κυριακή. Πάντως το 1582 ο πάπας Γρηγόριος ΙΣΤ’ διέρρηξε το συνεορτασμό, κι από τότε η ανατολική Εκκλησία έχει τον δικό της διαφορετικό τρόπο από τη δυτική καθορισμού της ημερομηνίας του Πάσχα.
Εν πάση περιπτώσει, όποιοι και να είναι οι λόγοι του μη συνεορτασμού του Πάσχα, είναι όνειδος για τις χριστιανικές Εκκλησίες να συνεχίζουν αυτή τη γελοία και εντελώς αντιπνευματική τακτική.
Σχολιάστε το άρθρο (0)