Περί της επιστροφής αρχαιοτήτων

    Τον τελευταίο καιρό η ΄Αγκυρα έχει αποδυθεί, όπως μάς πληροφορούν τα ξένα πρακτορεία ειδήσεων, σε μεγάλο αγώνα εναντίον διάσημων μουσείων του κόσμου, όπως λ.χ. της Περγάμου στο Βερολίνο, του Λούβρου και του Μητροπολιτικού της  Νέας Υόρκης, πρεοκειμένου να της επιστραφούν εκατοντάδες αρχαιολογικοί θησαυροί. Και να σκέφτεται κανείς πως οι διεκδικούμενοι από την ΄Αγκυρα θησαυροί δεν αποτελούν μέρος του τουρκικού πολιτισμού αλλά των πανάρχαιων εδαφών, τα οποία καταπάτησαν οι τούρκοι εισβολείς και στα οποία έχουν έκτοτε εγκατασταθεί, οικειοποιώντας αυθαίρετα και τα πολιτιστικά τους επιτεύγματα.

    Και η Αθήνα τι πράττει από τη μεριά της για να επανακτήσει τους δικούς της θησαυρούς που τής εκλάπησαν; Δεν αναφέρομαι μονάχα στις αρχαιότητες που φυγαδεύτικαν άτιμα στη Δύση όταν η Ελλάδα αποτελούσε ψηφίδα του Οθωμανικού κράτους και επομένως δεν όριζε την τύχη της. Αναφέρομαι κυρίως στους αρχαιολογικούς θησαυρούς που άρπαξαν οι οι γερμανοί κατακτητές καθ’ όλη τη διάρκεια της Κατοχής, καταληστεύοντας δεκάδες ελληνικά μουσεία, ακόμα και τα πιο δευτερεύοντα. Οι θησαυροί αυτοί είναι ως εκ τούτου επιστημονικά δημοσιευμένοι, επίσημα καταγεγραμμένοι στα αρχεία των μουσείων από όπου προέρχονται και άλλωστε δημοσιευμένοι από τον αείμνηστο αρχαιολόγο Χρήστο Καρούζο σε καταλόγους που συνέταξε αμέσως μετά τη λήξη του Β’  Παγκοσμίου πολέμου. Αναφέρομαι επίσης στους θησαυρούς, κυρίως βυζαντινά χειρόγραφα, που άρπαξαν οι βούλγαροι κατακτητές της βόρειας Ελλάδας την ίδια ακριβώς εποχή και που τους φυλάσσουν στη Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών, αρνούμενοι να μάς τους επιστρέψουν παρά τις συνθήκες που έχουν υπογραφεί με τη λήξη του Πολέμου. Αγνοούνται βέβαια οι αρχαιότητες που προέκυψαν από το ανασκαφικό έργο της Γερμανικής Αρχαιολογικής Σχολής στη διάρκεια του Πολέμου, που ως εκ τούτου δεν καταγράφηκαν ποτέ από τους ΄Ελληνες και φυγαδεύτηκαν παράνομα, ως εξυπακούεται, στη Γερμανία. Είναι όνειδος για τους γερμανούς «φιλέλληνες» αρχαιολόγους να αποσιωπούν το γεγονός  αυτό και να μη στηρίζουν τους έλληνες συναδέλφους τους επί του ζητήματος τούτου. Γι’ αυτό οφείλει και η Ελλάδα να  απειλήσει, εν δικαίω ευρισκομένη, τη Γερμανία με αποκλεισμό της αρχαιολογικής Σχολής της από τις ανασκαφικές έρευνες που πραγματοποιούνται στη χώρα μας και, σε περίπτωση μη συμμόρφωσής της, να προχωρήσει στην υλοποίηση της απειλής. ΄Ηδη έχουν επιστραφεί από την Αυστρία και τη Γερμανία καλλιτεχνικοί θησαυροί σε μεμομωμένους ιδιώτες, συγγενείς δεύτερης και τρίτης γενεάς Εβραίων που διώχτηκαν και αφανίστηκαν κατά τον Πόλεμο. Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να μην επιστρέφονται αρχαιολογικοί θησαυροί σε ένα έθνος, του oποίου αποτελούν αναπόσπαστη πολιτιστική κληρονομιά;

                Φοίβος Ι. Πιομπίνος  piombinos.blogspot.com