Ο νους είναι δέσμιος του παρελθόντος! Ό,τι κι αν σκεφτεί, δεν είναι φρέσκο. Είναι ήδη παρελθόν. Γιατί η ΑΕΙΖΩΙΑ, δηλαδή η ζωή ενταγμένη στην θεϊκή ροή, είναι στο άχρονο! Άρα, ό,τι και αν σκεφτεί ή συλλάβει ο νους, είναι στην καλύτερη περίπτωση περιορισμός που κάτι απλώς μπορεί να σημάνει. Όταν το σημαινόμενο του νου ανοίγεται πέρα από την συμβατική, γραμμική αντίληψη, τότε ανοίγονται κρουνοί μη λεκτικής πρόσληψης. Το μόνο που […]
Το δίκιο του ανθρώπου είναι πάντοτε η εκλογίκευση μιας απειλής. Και την απειλή μόνο η αγάπη την νικά! Ποτέ τα όπλα που η λογική του απειλούμενου εγώ αναζητά. Απειλή νιώθει το εγώ όταν χάνει τον έλεγχο… Και το εγώ χάνει τον έλεγχο όταν εμπλουτίζεται με δεδομένα που δεν μπορεί να τα διαχειριστεί μόνο του. Το εγώ, ως διαχειριστής της πραγματικότητάς του, μόνο την σημειακή του ύπαρξη στον χωροχρόνο έχει την […]
Το ίδιο το οντολογικό γεγονός της ύπαρξης του ανθρώπου ως Προσώπου είναι το ον που οι χριστιανοί ονομάζουν Χριστό! Γι’ αυτό και κάθε στιγμή γεννιέται. Ο Χριστός δεν είναι ιδρυτής μιας θρησκείας, ούτε ένας ακόμα θεός, αλλά το ίδιο το μυστήριο του μελισμένου Λόγου. Για μια στιγμή ας αφουγκραστούμε αυτόν τον αναπαλμό της ζωής εντός! Την ίδια την ζωή να μας διαπερνάει θριαμβευτικά, καθώς το άγιο της ρεύμα μάς ταξιδεύει […]
Τα τελευταία χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, όλοι μας –ποιος λίγο, ποιος πολύ- έχουμε, εδώ στη μικρή εδαφικά αλλά ισχυρότατη ψυχικά Ελλάδα μας, τη βεβαιότητα, θα έλεγα, πως αποτελούμε τα ιδανικά πειραματόζωα της διεθνούς αναταραχής και πως οι απρόσωπες «αγορές» που καθορίζουν πια τις τύχες των λαών παρατηρούν και μελετούν τις αντιδράσεις μας, ώστε να γνωρίζουν με ποιον τρόπο να εφαρμόζουν και σε άλλες χώρες τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνουν. […]
Οι ψυχές, οι φυσαλίδες αυτές συνείδησης, συμπυκνώνονται σε υλικά σώματα, που κάποια στιγμή τα εγκαταλείπουν. Αυτό δεν κάνει τον άνθρωπο λιγότερο αθάνατο! Μια φυσαλίδα συνείδησης μπορεί να ξαναφτιάξει σώμα και να ενσαρκωθεί. Η ψυχή, η φυσαλίδα αυτή, δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι: συνείδηση. Αυτό αφορά τους ανθρώπους! Όλα τα άλλα παίζονται για τους ανθρωπόμορφους που μπαίνουν στον κύκλο της εξέλιξης, όχι για τους ανθρώπους! Ο […]
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλος θόρυβος – και δικαίως – για τη σκανδαλώδη διαφθορά που επικρατεί στις τάξεις κάποιων εν ενεργεία και εν αποστρατεία πολιτικών καθώς και κάποιων ανώτερων κρατικών λειτουργών. Ο θόρυβος αυτός επικεντρώνεται κυρίως στις δωροδοκίες – κοινώς μίζες -, τις οποίες έλαβαν και λαμβάνουν αυτοί υπό τη μορφή προμηθειών από ξένες εταιρίες για την αγορά των προϊόντων ή των υπηρεσιών τους από το ελληνικό Δημόσιο. Είναι ωστόσο […]
Σε όλες τις διαστάσεις, τα σύμπαντα, τις δημιουργίες -ορατές και αόρατες- αλλά και μέσα στην ίδια την φυσαλίδα των ψευδαισθητικών πεδίων, ένα μόνο πράγμα συμβαίνει: Θεός! Εδώ στην γη το παιχνίδι της αυτεπίγνωσης και επέκτασης συμβαίνει κάτω από συνθήκες δυϊσμού και αντίθεσης, συνθήκες που ο ίδιος ο νους παράγει ή, πιο σωστά, αναπαράγει από τον πρώτο διδάξαντα, τον Εωσφόρο. Η συνείδηση που υπερβαίνει τον δυϊσμό και τις αντιθέσεις αναιρεί την […]
Φαίνεται πως η αποϊεροποίηση του ιερού λόφου της Ακρόπολης, και ιδίως του Παρθενώνα, από τους διασώστες αρχαιολόγους και συντηρητές δεν έχει τελειωμό. Το κατέβασμα όλων των αρχαίων λίθων προκειμένου να συντηρηθούν διαταράσσει τις αιθερικές σφραγίδες από την πρωταρχική τοποθέτησή τους από τους αρχαίους τεχνίτες-μύστες. Η επανατοποθέτησή τους δεν θα γίνει βέβαια με τον ανάλογο τελετουργικό τρόπο των αρχαίων προγόνων μας. Εξάλλου η αλόγιστη, υπέρμετρη χρήση νέων λίθων και η απομάκρυνση […]
Τα τελευταία χρόνια έχει εγκαταλειφθεί σχεδόν εντελώς η χρήση της δεικτικής αντωνυμίας εκείνος, -η, -ο. Στη θέση της χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά η δεικτική επίσης αντωνυμία αυτός, -ή, -ό. Όμως η αντωνυμία αυτός χρησιμοποιείται: 1) όταν γίνεται αναφορά σε πρόσωπα ή πράγματα κοντινά προς τον ομιλητή και τον ακροατή, 2) για τη δήλωση προσώπων ή πραγμάτων ορατών στον ομιλητή και 3) για τη δήλωση προσώπων ή πραγμάτων για τα οποία μόλις […]
