Δισκοπωλείον η Χάρις: ανοιχτό 11με1

Jimmie Spheeris: ο ελληνικής καταγωγής υπέροχος τραγουδοποιός από το παρελθόν..

today5 Νοεμβρίου, 2017

Background

“The winter is worn and the springtime is born…”

 

Το αφιέρωμα είναι για τον ελληνικής καταγωγής τραγουδιστή και συγγραφέα τραγουδιών που το 1970 έμελλε να δημιουργήσει ένα μεγάλο και αφοσιωμένο κοινό, αποτέλεσμα της καταπληκτικής πραγματικά φωνής του, αλλά και του μοναδικού του ευαίσθητου στυλ.
Δυστυχώς για πολλούς, δεν πρόφτασε να γίνει γνωστός στο ελληνικό κοινό, αφού άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο σε ηλικία 33 χρόνων.

"I cannot go any more to the marshes

Where the gatekeeper smiles at the poisons he's made,

For my heart belongs to the one on the mountain

Where doves build their nests in the sun-ripened glade"

 

Γεννήθηκε το 1949 στο Φοίνιξ της Αλαμπάμα. Οι γονείς του ήταν περιοδεύοντες διασκεδαστές με δικό τους θίασο. Ήταν ο Andrew Spheeris και η Juanita (Gypsy,) η οποία ήταν ηθοποιός και θεία του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά (πρωτοξάδελφα με τον Jimmie). Αυτά τα χρόνια υπήρξαν μεγάλη επιρροή για την μετέπειτα πορεία του, όπως φαίνεται στο τραγούδι που ακολουθεί:

"I'm lost in the sideshows, blind in the gleam

this old house of mirrors leads nowhere, it seems

but how the lights dazzled, as the ferris wheel rolled

I came for a free ride: it cost me my soul"

Ο Jimmie, μετά τη δολοφονία του πατέρα του, μετακινήθηκε από την Καλιφόρνια στη Νέα Υόρκη, όπου είχε εγκατασταθεί η οικογένειά του. Εκεί θα εξέλισσε το συγγραφικό του ταλέντο στο τραγούδι. O Jimmie άνοιγε τις συναυλίες πολλών μεγάλων ονομάτων της εποχής όπως οι Moody Blues και ο Jeff Beck.

"Wonder of wonders, the dragon is dancing

Stilling the thunder with movements so slow

Silence of silence the dragon is dancing

Stilling the violence, his beauty unfolds"

 

Η μουσική του πρωτίστως είναι φτιαγμένη με ακουστικές κιθάρες και πιάνο με φωνητικά άλλοτε θαμμένα στη μίξη τους με τα όργανα και άλλοτε ευχάριστα έντονα. Θαρρώ ότι μοιάζουν στον τόνο με αυτόν των Πινκ Φλόυντ (Pink Floyd) την περίοδο μεταξύ Piper At The Gates Of Dawn και Dark Side Of The Moon.

 

Ο πολύ κολλητός φίλος του Richie Havens τον σύστησε στην Columbia και υπόγραψε για τέσσερα άλμπουμ. Μετά από αυτά και για μία τετραετία δεν έγραψε τίποτα.

 

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

 

Το 1971 κυκλοφορεί λοιπόν τον πρώτο του δίσκο το “Isle of View”. Ωραία! τώρα προσπαθήστε να επαναλάβετε αρκετές φορές τον τίτλο για να διαπιστώσετε το θέμα του.
Είναι λογοπαίγνιο.

 

 

Το 1973 με τον δεύτερο δίσκο του “The Original Tap Dancing Kid” ουσιαστικά βρίσκεται στα σκαλοπάτια της πόρτας που έξω γράφει δόξα. Πολλοί θαυμαστές του συνωστίζονται για να τον δουν σε μία παράσταση. Η μετάβαση από τον άγνωστο δημιουργό σε ένα είδωλο δεν φαίνεται πια τόσο δύσκολη.

 

 

Ο τρίτος δίσκος του “The Dragon Is Dancing” αποτελεί για πολλούς θαυμαστές του το καλύτερο δείγμα δουλειάς του. Με παραγωγό τον Henry Lewy, ο οποίος είχε βγάλει τους περισσότερους δίσκους της Τζόνι Μίτσελ (Joni Mitchell), ο δίσκος αυτός ομολογουμένως φαίνεται να είναι πολύ μπροστά από το 1975.

 

Tonight we’re going to take your mind on a ride outside this universe,” μισο-ψιθύρισε ο Jimmie πριν καθίσει στο πιάνο του και στείλει τα φωνητικά του βέλη στις ραχοκοκκαλιές των παιδιών που έχουν μαζευτεί για να τον δουν να παρουσιάζει και να ερμηνεύει το νέο του δίσκο το 1976“Ports of the Heart”.

Η εποχή έχει αλλάξει και ο Jimmie στον τελευταίο του δίσκο το 1984, “Spheeris” βάζει new wave στοιχεία.
Ο ξαφνικός του θάνατος σε τροχαίο στις αρχές του ’80, για την ακρίβεια λίγες ώρες αφότου είχε τελειώσει αυτόν το δίσκο, του έκοψε όλη την λαμπρή σταδιοδρομία που έδειχνε ότι τον περίμενε, αν και ευτυχώς η αριστουργηματική του δουλειά, πέρασε στις επόμενες γενιές χάρη σε έναν σχεδιαστή σελίδων του διαδικτύου, τον Andy Markley, ο οποίος συνάντησε τον μπασίστα του συγκροτήματος του Jimmie, τον Johnny Pierce στο ίντερνετ. Ο Johnny Pierce του έδωσε λοιπόν όλη την δουλειά που είχαν κάνει, καθώς και ακυκλοφόρητο υλικό που για πολλά χρόνια είχε μείνει βουβό.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 

If you’re sick of guys with deliberately messy hair, the fourth day beard it took them two months to grow, flannel shirts and skinny jeans, strumming their Epiphone acoustics like it was their cock, braying about the latest chick who broke their fragile hearts, but you still dig music with a certain stillness to fill those quiet moments, then look no further.

Επίσημο site του Jimmie Spheeris με πολύ υλικό και φωτογραφίες:  http://www.jimmiespheeris.com/

 

Το κείμενο αυτό το έχω πάρει από το νεοσύστατο και πολλά υποσχόμενο μουσικό blog musicoversixcenturies.blogspot.gr  Ευχαριστώ πολύ τον δημιουργό του, που μου επέτρεψε να αναδημοσιεύσω το άρθρο του.

Συντάκτης: New Generation Radio

Σχολιάστε το άρθρο (0)

Αφήστε το σχόλιό σας

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *


[wpens_easy_newsletter firstname="no" lastname="no" button_text="Εγγραφή"]

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

0%