O Έλληνας συνδιοργανωτής του Mojo Burning Festival στην Αυστραλία με φετινούς headliners τους 1000mods |Συνέντευξη

Συνέντευξη από την Χαρούλα Νικολαΐδου

Το Mojo Burning Festival είναι ένας μουσικός θεσμός που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο Κουινσλαντ της Αυστραλίας τα τελευταία έξι χρόνια.

Ξεκίνησε από τον Christian Tryhorn, μουσικό και booker συγκροτημάτων, με μεράκι και αγάπη για την προώθηση των σύγχρονων ροκ συγκροτημάτων της Αυστραλίας (Rock, Psych, Blues, Roots, και Stoner Blues).

Φέτος, στο 6^ο φεστιβάλ, συμμετέχουν οι Έλληνες 1000mods, μία συμμετοχή πάρα πολύ σημαντική για το συγκρότημα ειδικά, αλλά και για τη ροκ ελληνική σκηνή γενικότερα.

Με μεγάλη μου χαρά διαπίστωσα ότι στο φετινό Mojo Burning συνδιοργανωτής είναι ο Έλληνας Χρήστος Αθανασιάς ο οποίος ήταν και η αιτία για τον ερχομό των 1000mods στο φεστιβάλ.

Ο Χρήστος πήγε στην Αυστραλία δεκατεσσάρων χρόνων, γύρω στο 2000. Είναι ενεργός σε δύο συγκροτήματα , τους Ugly Kings (hard rock, blues rock) και τους Devil Electric (stoner rock, doom metal) καθώς και στο σόλο project του Black Bird Rising. 

Επικοινώνησα με τον Χρήστο στα τέλη του Φεβρουαρίου με μεγάλη λαχτάρα να μάθω για το φεστιβάλ, τους 1000mods αλλά και για αποκτήσω εικόνα για τη σύγχρονη ροκ σκηνή στην Αυστραλία. Τον πέτυχα σε μία πολυάσχολη περίοδο όπου ηχογραφούσε με τους Devil Electric τον δεύτερό τους δίσκο.

Η συζήτηση με τον Χρήστο Αθανασιά που ακολουθεί έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον για τους μουσικόφιλους και τους μουσικούς.

–  Είσαι σε δημιουργικό οίστρο αυτές τις ημέρες;

Ναι πραγματικά! Κοίταξε, πολλά πράγματα γίνονται. Μουσική, φωτογραφία, δουλειά… αρκετά!

-Σε ευχαριστώ που ανταποκρίθηκες αμέσως. Είσαι πολυτάλαντος. Δεν ασχολείσαι μόνο με τις συναυλίες, αλλά είσαι και ο ίδιος ενεργός μουσικός και από ό,τι βλέπω «τρέχεις» τα συγκροτήματα στα οποία συμμετέχεις.

Κοίταξε να δεις, πάντοτε μου άρεσε η μουσική αλλά και το business.  Δουλεύω έντεκα χρόνια στην Ericsson και επίσης ακόμα και με τα συγκροτήματά μου, εγώ ασχολούμαι  πιο πολύ με τα social media κ.λπ.

-Θα ήθελα να μου δώσεις μία καλή εικόνα, έτσι ώστε να την εισπράξουν και οι έλληνες αναγνώστες του πως κινείται η ροκ μουσική στη Μελβούρνη, η νέα αυτή σκηνή της Psych/Stoner/Doom η οποία και σκίζει. Πως εμπλέκεσαι εσύ μέσα σε αυτό;

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, από το 2014 το είδα περισσότερο , έχουν βγει πάρα πολλά συγκροτήματα από τη Μελβούρνη. Ανέκαθεν η Μελβούρνη έβγαζε πολλά σχήματα. Και ροκ και ποπ και διάφορα στυλ ούτως ή άλλως.  Αυτό που νομίζω ότι έγινε είναι ότι κάποια συγκροτήματα άρχισαν να πηγαίνουν πάρα πολύ καλά, όχι μόνο εδώ, αλλά και στην Ευρώπη  και την Αμερική από αυτούς που ακούνε γενικώς αυτή τη μουσική και έτσι ουσιαστικά ο ένας έχει προωθήσει τον άλλο. Υπάρχουν τόσα πολλά καλά συγκροτήματα στη Μελβούρνη. Είναι ένα test bed που λένε!

Έτσι επειδή βγαίνουν τόσα καλά συγκροτήματα εδώ, πρέπει το κάθε νέο σχήμα να είναι ανταγωνιστικό. Οπότε πρέπει να φτιάξει μουσική η οποία να είναι , όχι καλύτερη από τους άλλους, αλλά να έχει κάτι το διαφορετικό. Ίσως καλύτερη κιόλας,  για να μπορέσει να ακουστεί και να ξεχωρίσει. Κι έτσι βγαίνουν συγκροτήματα το ένα καλύτερο από το άλλο! Είτε θα είναι doom είτε stoner είτε psychedelic rock.

Χθες για παράδειγμα πήγα και είδα τους Seedy Jeezus, οι οποίοι κάνανε support στους Earthless από την Αμερική στο Maxx Watt στη Μελβούρνη.

-Είναι στάνταρ μουσική σκηνή αυτή για τέτοιες συναυλίες;

Ναι είναι ένας πολύ καλός χώρος. Γεμίζει περίπου με 800 άτομα, κάπου τόσο.

Οι  Seedy Jeezus ήταν καταπληκτικοί. Και αυτοί από τη Μελβούρνη. Και οι Εαrthless πολύ καλοί επίσης. Και τα δύο συγκροτήματα είναι ψυχεδελικό ροκ στυλ. Είναι έντονη η shred κιθάρα, πολλά οργανικά μέρη, ήταν τέλεια. Σίγουρα στον χώρο βρισκόντουσαν 600 άτομα.

-Οπότε υπάρχει ενδιαφέρον από τον κόσμο και στήριξη.

Σίγουρα υπάρχει. Κάθε μέρα της εβδομάδας, άμα θέλεις να βγεις έξω να δεις κάποιο ροκ συγκρότημα, θα μπορέσεις να το δεις. Είτε θα παίζουν μπροστά σε δέκα άτομα που λέει ο λόγος είτε μπροστά σε χίλια.

Αλλά υπάρχουν χώροι και συγκροτήματα για να γίνονται συναυλίες κάθε μέρα της εβδομάδας. Έχουμε διάφορα venues τα οποία είναι ανοιχτά είτε πέντε είτε έξι μέρες την εβδομάδα και έχουν συγκροτήματα.

Λοιπόν , επειδή υπάρχουν τόσα πολλά θεάματα, φυσικά δεν είναι 100% mainstream, οπότε δεν γεμίζουν όλες οι αίθουσες κάθε βράδυ. Aλλά υπάρχει αυτή η κουλτούρα για το stoner, το rock ‘n’ roll, όλα αυτά τα είδη, τα underground γενικώς.

-Μίλησέ μου για το Mojo Burning Festival . Πώς προέκυψε η συμμέτοχή σου στη διοργάνωση αυτή φέτος;

Το Mojo Burning είναι τώρα ο έκτος χρόνος που γίνεται. Tο ξεκίνησε και το τρέχει ο Christian Tryhorn. Τα συγκροτήματα που συμμετέχουν είναι stoner blues, heavy blues και τα σχετικά.

Κάθε χρόνο γίνεται και μεγαλύτερο. Συμμετείχα κι εγώ με τους Ugly Kings το 2016.

Πέρσι  είχε headliners τους Wolfmother (Αυστραλία) και έγινε sold out. Πάνω από 1000 άνθρωποι. Πήγε πολύ καλά.

Φέτος ο Christian κοιτούσε διάφορα συγκροτήματα. Εγώ εν τω μεταξύ από πέρσι  είχα επικοινωνία με τον Stef  Dimou ο οποίος έκανε την περιοδεία των Naxatras και των 1000mods. Του είπα λοιπόν πως κάποια στιγμή οι 1000mods, οι Naxatras και οι Planet Of Zeus πρέπει οπωσδήποτε να έρθουν στην Αυστραλία. Μου απάντησε πως αν υπάρξει κάποιος που να θελήσει να τους φέρει και γίνει η συμφωνία, τότε  θα έρθουν σίγουρα.

Γύρω στα τέλη του 2018, μου έστειλε μήνυμα ο Christian και με ρώτησε αν γνωρίζω τους 1000mods και ποια η γνώμη μου για να τους φέρει. Του λέω φυσικά και τους ξέρω και είχα κάνει ήδη τη συζήτηση αυτή με τον άνθρωπό τους. Θέλεις συνέταιρο;

Και μου είπε ναι.

-Ποιες ήταν οι απαραίτητες διαδικασίες για να έρθουν;

Ουσιαστικά τα έξοδα, δηλαδή τα εισιτήρια και η διαμονή. Και γενικώς η διοργάνωση. Η περιοδεία τους για παράδειγμα,  πόσες μέρες θα είναι, πόσες συναυλίες θα κάνουν κ.λπ.

-Το Mojo Burning φιλοξενεί και ξένες και εγχώριες μπάντες. Σε τι αναλογία; Περισσότερο ξένους ή Αυστραλούς;

Τοπικές πιο πολύ. Ξεκίνησε για να ανεβάσει και να προωθήσει αυτό το είδος μουσικής από την Αυστραλία. Κάθε χρόνο όμως προσπαθεί να φέρει ένα διεθνές συγκρότημα ή δύο και από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα να είναι από εδώ. Όπως για παράδειγμα οι Radio Moscow όπως είπα που κάνανε περιοδεία στην Αυστραλία και τα πήγανε πάρα πολύ καλά.

–Οπότε φέτος οι 1000mods είναι σίγουρα το ένα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τους Mods. Το να συμμετέχουν σε μία τέτοια διοργάνωση.

Ποια είναι τα βασικά κριτήρια για τη διαλογή συγκροτημάτων κάθε χρόνο;

Κάθε χρόνο προσπαθεί ο Christian Tryhorn να βάλει νέα σχήματα. Όπως οι Whoopie Cat (Αυστραλία) που δεν έχουν ξαναπαίξει. Αλλά και κάποια πιο γνωστά ονόματα έτσι ώστε να μπορέσει να κόψει εισιτήρια.

Φέτος οι 1000mods θα κάνουν μεγάλη περιοδεία στην Αυστραλία. Σε όλες τις μεγάλες πολιτείες: Καμπέρα, Σίντνεϋ, Μελβούρνη, Μπρίσμπεϊν (Mojo Burning), Χόμπαρτ, Αδελαϊδα, Περθ. Εγώ θα είμαι μαζί τους ως tour manager την πρώτη μιάμιση εβδομάδα. Θα πάμε στην Καμπέρα πρώτα, ύστερα στο Σίντεϋ, και ύστερα πετάμε για τη Μελβούρνη, έπειτα θα πετάξουν στο Mojo Burning στο Κουινσλαντ, ύστερα πάλι πίσω εδώ στη Μελβούρνη.

-Το χαίρεσαι πολύ Χρήστο! Σου αρέσει αυτή η δουλειά.

Κοίταξε, μου αρέσει πολύ. Είναι μία πρόκληση . Και φυσικά το γεγονός ότι είναι Έλληνες το κάνει και προσωπικό το θέμα!

-Η Αυστραλία στον χώρο του rock ‘n’ roll  έχει δυνατή ιστορία. Έχουν βγει τόσα σημαντικά συγκροτήματα οπότε μου φαίνεται λογικό να υπάρχει αγάπη και στήριξη από τον κόσμο. Στην Ελλάδα το ροκ κοινό είναι σίγουρα μειονότητα και δεν είμαστε πολλοί αυτοί που τρέχουμε σε συναυλίες νέων συγκροτημάτων κ.λπ.

(γέλια) Κάτσε περίμενε έχει πλάκα τώρα αυτό που λες! Γιατί, εδώ θα μπορούσα να πω κι εγώ το ίδιο πράγμα με την άλλη κουλτούρα που είναι το ποπ, το electro, το RnB, η χάουζ μουσική κλπ. Αυτά είναι το mainstream και ουσιαστικά ακόμα και εδώ  το rock ‘n’ roll είναι underground αυτή τη στιγμή . Δηλαδή οκ, φυσικά αρκετός κόσμος ακούει rock ‘n’ roll αλλά πολλοί ροκ ραδιοφωνικοί σταθμοί παίζουν ακόμα τα classics.

– Ναι ναι κλασικά.

Παράδειγμα AC/DC, Foo Fighters, Nirvana σαν να μην υπάρχουν δηλαδή συγκροτήματα καινούργια!

– Αυτό γιατί γίνεται πιστεύεις;

Επειδή είναι classics. Και είναι η «σίγουρη» λύση για το ροκ ακροατήριο. Άμα δεν προωθήσουν όμως το καινούργιο ταλέντο δεν θα ανεβεί ποτέ.

Εμείς πάντως βλέπουμε την Ευρώπη και την Ελλάδα, από εδώ και λέμε, ότι εκεί είναι μία πραγματική σκηνή!

– Αυτό έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον που λες!

Εμείς κοιτάμε, όχι συγκεκριμένα την Ελλάδα, την Ευρώπη γενικώς. Το κάθε συγκρότημα rock ‘n’ roll που αρχίζει εδώ στην Αυστραλία έχει ως μοναδικό του στόχο να πάει στην Ευρώπη και να κάνει  περιοδεία!  Ή στην Αμερική, αλλά εκεί είναι λίγο πιο δύσκολο  με τις βίζες και επίσης είναι πολυέξοδο. Ενώ η Ευρώπη είναι πιο προσβάσιμη.

Υπάρχουν συγκροτήματα εδώ όπως οι Airbourne, οι οποίοι μένουν εδώ στη Μελβούρνη. Τους κάναμε εμείς support εδώ το 2017 με τους Ugly Kings σε τρεις συναυλίες και το 2017 ήταν η τελευταία φορά που έπαιξαν στην Αυστραλία.

Στην Ευρώπη όμως παίζουν σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ της Ευρώπης όπως το  Hell Festival (Γαλλία), και κάνουνε περιοδείες εκεί. Είναι ουσιαστικά πιο δημοφιλείς στην Ευρώπη από ό,τι είναι στην Αυστραλία. Και ζούν και είναι από την Αυστραλία! Και ουσιαστικά δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο αυτοί δεν μπορούν να είναι δημοφιλέστεροι εδώ από τη στιγμή που έχουν χαρντ ροκ ήχο όπως είναι οι AC/DC που λέει ο λόγος. Δηλαδή άμα τους ακούσει ο κόσμος, θα τους αρέσει. Αλλά δεν υπάρχει η προώθηση αυτή στην Αυστραλία για το rock ‘n’ roll και έτσι διαλέγουν και βγάζουν το ψωμί τους στην Ευρώπη αντί για εδώ.

-Θέλω να μου περιγράψεις  το κυριότερο πρόβλημα, τη μεγαλύτερη δυσκολία  στο να συμβεί κάτι πιο ενεργό στα πράγματα στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη από τα συγκροτήματα που είστε εκεί στην Αυστραλία ή και το αντίθετο. Είναι πάντα το οικονομικό θέμα μόνο που παίζει ρόλο ή μήπως και η επικοινωνία με τους υπεύθυνους;

Γενικώς για την Ευρώπη πιστεύω ότι είναι και τα δύο. Η επικοινωνία ουσιαστικά δεν νομίζω ότι είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Εξαρτάται  του τι θέλεις να κάνεις. Άμα θέλεις να κάνεις την πρώτη σου περιοδεία  στην Ευρώπη και να κάνεις support σε κάποιο συγκρότημα με το οποίο θα μπορέσεις να παίξεις μπροστά σε 200 άτομα πχ τουλάχιστον κάθε βραδιά για να αξίζει, τότε για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει κάποια εμπιστοσύνη από το συγκρότημα αυτό στην οποιαδήποτε χώρα στην Ευρώπη  για να σε έχει και στην συναυλία του εκεί.

-Πως αποκτιέται αυτή την εμπιστοσύνη;

Πρέπει να έχεις κάποιο booking agency, κάποιον ο οποίος κάνει κλείνει καλά θεάματα (book good shows). Και από εκεί και πέρα άμα φυσικά αυτός ο τύπος κάνει «book good shows», τότε κάτι θα γίνει.

-Τι σημαίνει book good shows;

Με την έννοια τι συγκροτήματα τραβάνε , πόσα άτομα μπορούν να φέρουν. Κοίταξε υπάρχουν δύο τρόποι. Ο ένας είναι: θα μιλήσω, θα ρωτήσω και θα το κάνω ουσιαστικά  μόνος μου. Θα κάνω book shows, θα μιλήσω με bookers, με venues όπως κάνουμε εδώ στην Αυστραλία και έτσι κάνεις book μόνος σου και στην Ευρώπη. Και ότι βγει. Τα ίδια τα συγκροτήματα το κάνουν μόνα τους πολλές φορές. Αυτό δουλεύει και δεν δουλεύει.

Μετά από την πρώτη περιοδεία πολλά συγκροτήματα τα χαλάνε. Διότι αρχίζουν να μένουν μαζί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Ξεκινάνε οι καυγάδες, δεν αντέχει ο ένας τον άλλο. Μετά αρχίζουν τα οικονομικά προβλήματα. Κι άμα ξοδέψουν όλα τους τα χρήματα στην πρώτη περιοδεία και δεν μπορούν μετά να ηχογραφήσουν άλμπουμ ή να κάνουν οτιδήποτε άλλο, στην ουσία τελειώνει το συγκρότημα.

Ένα συγκρότημα για να μείνει μαζί πρέπει τα μέλη του να έχουν αυτό το δεσμό μεταξύ τους πρώτα από όλα και μετά τη θέληση για το long term. Δεν θα βγάλεις τα εκατομμύρια από την πρώτη σου περιοδεία που θα κάνεις σε κάποια ξένη χώρα.

Το πιο σημαντικό όμως είναι εξαρχής να φτάσει η μουσική σου εκεί όπου θέλεις να πας να παίξεις, πριν φτάσεις εσύ εκεί.

Θα σου αναφέρω για παράδειγμα τους Royal Blood από την Βρετανία που έχουν υπογράψει με την Warner Brothers. Ήρθαν στην Αυστραλία με ένα EP πριν βγάλουν τον πρώτο τους δίσκο. Τους είδα εγώ το 2014 στο Corner Hotel το οποίο χωράει 850 άτομα. Kαι ήταν sold out! Με ένα EP.

Και εδώ είναι το σημείο που κάνει τη διαφορά. Πολλές φορές και οι μάνατζερ αλλά και το συγκρότημα, νομίζουν ότι πρέπει να πας να παίξεις 150 συναυλίες που λέει ο λόγος μπροστά σε 15 άτομα για να φτάσεις σε ένα σημείο να παίξεις μία συναυλία μπροστά σε 1000 άτομα. Από τη μία πλευρά σωστό. Από την άλλη όμως, άμα έχεις την υποστήριξη από το business aspect (δισκογραφική εταιρεία, booking agents) όπως είχαν οι Royal Blood, όπου η μουσική τους είχε ήδη φτάσει εκεί, τότε θα κάνεις πιο πετυχημένες συναυλίες.

-Και η μουσική τελικά πώς φτάνει τον κόσμο; Εννοείς το ίντερνετ;

Ναι φυσικά το ίντερνετ. Το Badcamp, το YouTube και το Spotify.

Το Spotify ουσιαστικά είναι free radio για πολλούς. Οπότε πρέπει να φτάσεις σε ένα σημείο να έχεις πολλούς followers στο εκεί. Και έτσι να έχεις επιρροή.

 Ύστερα το discovery που υπάρχει στο Spotify όπως και στο Bandcamp είναι πάρα πολύ σημαντικά.

Υπάρχουν εκατοντάδες συγκροτήματα. Πρέπει ο ίδιος ο μουσικός να αναλαμβάνει τον εαυτό του. Όλα από εκείνον ξεκινάνε. Αν δεν ξέρω εγώ να προωθήσω τον εαυτό μου, πως θα με ακούσουν;

-Θα ήθελες να παίξεις στην Ελλάδα κάποια στιγμή;

Εννοείται και θα το ήθελα. Είτε με τους Ugly Kings είτε με τους Devil Electric. Και όχι μόνο εγώ, αλλά και πολύ άλλοι από τη Μελβούρνη.

-Σου εύχομαι καλή επιτυχία με το Mojo Burning Festival και την περιοδεία των 1000mods. Να σκίσει!

Σε ευχαριστώ πολύ, Χαρούλα. Κι εγώ σε εσένα και τη ραδιοφωνική σου εκπομπή που στηρίζει τη μουσική σκηνή μας εδώ στην Αυστραλία.

______________________________________________________________________________

Οι 1000mods ξεκινούν την περιοδεία τους την Τετάρτη 3 Απριλίου και ολοκληρώνουν το Σάββατο 13 Απριλίου. Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα εδώ:

1000mods tour dates:https://www.facebook.com/pg/1000mods/events/?ref=page_internal

Mojo Burning Festival στο Facebook: https://www.facebook.com/mojoburning/