Γλωσσικά τινα (Δ’)

Έχει  πια ως φαίνεται καθιερωθεί από τους πάσης φύσεως εκφωνητές αλλά και τους γραφιάδες να τονίζουν ανεξαίρετα στην  προπαραλήγουσα κάποιες λέξεις, όταν τις χρησιμοποιούν στη γενική ή στην αιτιατική, ασχέτως αν αυτές χρησιμοποιούνται άλλοτε ως μετοχές – μέσης ή παθητικής φωνής- ή επίθετα  και άλλοτε ως ουσιαστικά. Και εξηγούμαι. Οι λέξεις εργαζόμενος, απασχολούμενος, πολιορκούμενος κ.λπ. μετοχές  μέσης ή παθητικής φωνής  μπορούν να χρησιμοποιηθούν επίσης ως ουσιαστικά.  Οι εν λόγω λέξεις,  χρησιμοποιούμενες ως μετοχές,  κρατούν τον τόνο στην προπαραλήγουσα όταν κλίνονται στη γενική ή στην αιτιατική. Οι ίδιες αυτές λέξεις,  χρησιμοποιούμενες ως ουσιαστικά, κατεβάζουν τον τόνο στην παραλήγουσα όταν κλίνονται στη γενική ή στην αιτιατική. ΄Ετσι, επί παραδείγματι, λέμε: οι διεκδικήσεις των εργαζόμενων γυναικών, αλλά: οι διεκδικήσεις των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα∙   τα αιτήματα των απασχολούμενων ξένων εργατών, αλλά: τα αιτήματα των απασχολουμένων σε βιοτεχνίες∙  στους παρευρισκόμενους βουλευτές μίλησε ο πρωθυπουργός, αλλά: στους παρευρισκομένους μοιράστηκαν φυλλάδια∙  επίσης: η εμφάνιση των υπόλοιπων ηθοποιών στη σκηνή, αλλά: η εμφάνιση των υπολοίπων στη σκηνή ∙ τα έξοδα του δημόσιου τομέα, αλλά: τα έσοδα του Δημοσίου…

Φοίβος Ι. Πιομπίνος