Η τύχη του παλαιού αεροδρομίου του Ελληνικού

Από τότε που εγκαινιάστηκε ο νεος αερολιμένας της Αθήνας στα Σπάτα, γίνεται μεγάλος θόρυβος για το πώς θα αξιοποιηθεί ο χώρος του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό, το οποίο έχει εντελώς παροπλιστεί. Κατάπληξη όμως προκαλεί το ότι κάποιοι αρμόδιοι αποφάσισαν να αφήσουν την Αθήνα με ένα μονάχα αεροδρόμιο, τη στιγμή που όλες οι μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου ή οι μεγαλουπόλεις πού είναι συγκοινωνιακοί κόμβοι εναέριας κυκλοφορίας διαθέτουν τουλάχιστον δύο αεροδρόμια, από τα οποία το ένα χρησιμοποιείται συνήθως είτε αποκλειστικά από τον εθνικό αερομεταφορέα είτε για τις πτήσεις εσωτερικού είτε για τις ναυλωμένες πτήσεις. Είναι ποτέ δυνατόν μια μεγαλούπολη να εξαρτάται και να εξυπηρετείται από ένα μόνο αεροδρόμιο; Κι αν, ό μη γένοιτο, αυτό υποστεί ανεπανόρθωτη καταστροφή από πολεμική σύρραξη, δολιοφθορά ή θεομηνία, είναι δυνατόν η πόλη και ο ευρύτερος νομός να αποκλειστεί από τον υπόλοιπο κόσμο; Είναι δυνατόν να θέλουμε να καταργήσουμε ανεπιστρεπτί το παλαιό αεροδρόμιο, επειδή λειτουργεί κάποιο άλλο πιό σύγχρονο; Εύχομαι να μην το μετανιώσουμε σε λίγα χρόνια όπως το μετανιώσαμε με το ξήλωμα του τράμ, πού καλείται τώρα οφορολογούμενος να χρυσοπληρώσει την επαναλειτουργία του.
Εξυπακούεται πως η διατήρηση του αερολιμένα του Ελληνικού σε υπολειτουργία δεν εμποδίζει διόλου την αξιοποίηση της υπόλοιπης έκτασης πέραν των αεροδιαδρόμων, την οποία καταλαμβάνει σήμερα το καταργημένο αεροδρόμιο, με τη σύμφωνη πάντοτε γνώμη των τοπικών φορέων αυτοδιοίκησης, για την ψυχαγωγία φυσικά και τις αθλητικές ανάγκες των γύρω δημοτών και όχι για την εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων και αρπακτικών διαθέσεων διαφόρων μεγαλοεργολάβων και τεχνικών εταιριών.
Θα μπορούσε μάλιστα να παραχωρηθεί εκεί χώρος  προκειμένου να ανεγερθεί και να απλωθεί όσο το θέλει το τόσο πολυσυζητημένο και αμφιλεγόμενο Μουσείο του Ιδρύματος Γουλανδρή, το οποίο ακόμη αναζητεί οικόπεδο για την ανέγερσή του.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος