Σχετικά με την ανέγερση τζαμιού στην Αθήνα

Τελευταία εκφράστηκε ο ευσεβής πόθος του κυρίου Πρωθυπουργού να καταστήσει την Ελλάδα μιαν άλλη Δανία του Νότου, πράγμα βέβαια ακατόρθωτο –ευτυχώς, κατα τη γνώμη μου-, αφού η Δανία είναι μία από τις τέσσερις τόσο πλούσιες, τόσο προοδευτικές και φιλελεύθερες, τάχα μου, συνιστώσες των ευημερουσών Σκανδιναβικών Χωρών. Εξάλλου, από αρκετά ήδη χρόνια, επαναφέρεται κάθε τόσο το ζήτημα της ανέγερσης ενός τζαμιού στην Αθήνα για την κάλυψη των θρησκευτικών καθηκόντων των μουσουλμάνων συμπολιτών μας.
Στη Δανία, λοιπόν, με την οποία φιλοδοξούμε να μοιάσουμε –δεν ξέρω κι εγώ γιατί- και την οποία πρέπει συνεπώς να μιμηθούμε, ζουν, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της εν λόγω χώρας, διακόσιες χιλιάδες μουσουλμάνοι, δηλαδή το 3,5% του πληθυσμού, οι οποίοι προέρχονται στην πλειονότητά τους από την Τουρκία, το Πακιστάν, το Μαρόκο και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Αν και οι πρώτοι μουσουλμάνοι άρχισαν να εγκαθίστανται στη Δανία ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, μέχρι σήμερα δεν έχει κατασκευαστεί κανένα επίσημο τζαμί στη χώρα ετούτη. Οι περισσότεροι λατρευτικοί μουσουλμανικοί χώροι, που υπολογίζονται μεταξύ 60 και 130, λειτουργούν σε διαμερίσματα ή υπόγεια. Και να σκεφθεί κανείς πως οι Δανοί δεν υπέστησαν ποτέ καταπιέσεις και διώξεις από Μωαμεθανούς. Τι να πουν εν τοιαύτη περιπτώσει οι ΄Ελληνες που επί αιώνες υπέστησαν τα πάνδεινα από τη μουσουλμανική λαίλαπα, πού τα τραγικά βιώματά τους εκ του γεγονότος τούτου έχουν καταγραφεί τραυματικά στο συλλογικό, εθνικό υποσυνείδητό τους, που καταδιώχτηκαν για την πίστη τους, μαρτύρησαν και πολλοί μάλιστα εξισλαμίστηκαν δια πυρός και σιδήρου; Οι περισσότεροι από τους αποκαλούμενους Τουρκοκύπριους και Τουρκοκρήτες είναι άλλωστε κατ’ ουσίαν ΄Ελληνες της Κύπρου και της Κρήτης, που αλλαξοπίστηκαν, εκόντες άκοντες, προκειμένου να σώσουν το τoμάρι τους, τρομοκρατημένοι από τους μωαμεθανούς δυνάστες τους.
Επι τη ευκαιρία προτείνω την επαναλειτουργία κάποιων από τα τζαμιά που σώζονται, τα περισσότερα ερειπωμένα βέβαια, στην ελληνική επικράτεια, όπως π.χ. στη Ρόδο, το Ρέθυμνο, το Ναύπλιο,την Ελασσόνα, τα Τρίκαλα, τα Ιωάννινα, τη Θεσσαλονίκη, τις Σέρρες, τη Δράμα, το Διδυμότειχο κ.λπ. ΄Ετσι, θα αποφεύγαμε την ανέγερση νέων κακόγουστων τζαμιών, θα αναστηλώναμε τα υπάρχοντα ιστορικά και ως επί το πλείστον ωραιότατα τεμένη και θα τα επαναδίδαμε, όπως αρμόζει, στη χρήση για την οποία είχαν οικοδομηθεί, εξυπηρετώντας με αυτό τον τρόπο τις λατρευτικές ανάγκες των μωαμεθανών των εν λόγω πόλεων.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος