Η ανάμειξη των ξένων Δυνάμεων στα εσωτερικά της Ελλάδας

Αναρίθμητες είναι οι περιπτώσεις ανάμειξης των ξένων Δυνάμεων στα εσωτερικά της χώρας μας από τότε που κατέκτησε την ανεξαρτησία της. Η πιο εμφανής εξωτερικά είναι η εκ μέρους τους, κατόπιν σκληρών διαπραγματεύσεων μεταξύ τους και σκοτεινών παρασκηνιακών διαβουλεύσεων, επιλογή και επιβολή των εκπροσώπων των βασιλικών οίκων που μας κυβέρνησαν, των Βίττελσμπαχ (Wittelsbach) την πρώτη φορά υπό το πρόσωπο του μόλις δεκαεξαετούς ΄Οθωνα και των Γκλύκσμπουργκ (Glucksburg) στη συνέχεια υπό το πρόσωπο του Γεωργίου Α’. Ας παραμείνουμε ωστόσο σε δύο γεγονότα της πιο πρόσφατης ιστορίας μας.
Η μία συνέβη μετά τον αιματοβαμμένο Δεκέμβρη 1944 οπότε, λόγω της επαίσχυντης, της πρόστυχης και ραδιούργας ως συνήθως βρετανικής πολιτικής, είχαμε για άλλη μια φορά την επάνοδο της βασιλείας στη χώρα μας, στις 26 Σεπτεμβρίου 1946 και μάλιστα στο πρόσωπο του διόλου αγαπητού Γεωργίου Β’, έπειτα από ένα σκανδαλώδες «δημοψήφισμα» και με μεγάλη πλειοψηφία υπέρ αυτού (69%), με ποσοστό συμμετοχής 90%, όταν η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων ήταν, τουλάχιστον εκείνα τα χρόνια, αντιμοναρχική. Μη λησμονείται ότι με την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής τον Οκτώβριο 1944 το ΕΑΜ είχε βρεθεί κυρίαρχο στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής επικράτειας όχι μόνο στρατιωτικά αλλά και πολιτικά. Κι όμως εκείνο τον μοιραίο Δεκέμβρη 1944 ο άγγλος στρατηγός Σκόμπυ είχε εντολές από τον Τσώρτσιλ να δρά σαν σε κατεχόμενη χώρα. Σημειωτέον ότι η επιστροφή ή μη του Γεωργίου Β’ στην Ελλάδα από την οικειοθελή εξορία του μέσω της Κρήτης, πρώτα στην Αίγυπτο κι έπειτα στην Αγγλία, υπήρξε ένας από τους σημαντικούς παράγοντες που οδήγησαν στην τρίτη φάση των εμφύλιων συγκρούσεων στη χώρα μας.
Η δεύτερη αφορά την εποχή της τελικής πτώσης της χούντας και της έναρξης της μεταπολιτευτικής περιόδου, η οποία, καλώς κακώς, ανατέθηκε από μια κεντροδεξιά καμαρίλα – άραγε μόνον απ’ αυτήν;- στον Κωνσταντίνο Καραμανλή την 24η Ιουλίου 1974 χωρίς βέβαια να ερωτηθεί η γνώμη του κατά τ’ άλλα «κυρίαρχου» ελληνικού λαού.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος piombinos.com