Η απουσία της Εκκλησίας τη χρονιά του κορωνοϊού

       Σκανδαλώδης υπήρξε η απουσία και θανατερή η σιωπή της ελληνικής επίσημης Εκκλησίας κατά τον πρόσφατο εγκλεισμό ολόκληρης της Ελλάδας λόγω του κορωνοϊού. Πού ξανακούστηκε να αποφασίζουν «ολιγόπιστοι και δειλοί», υπέρβαροι συνήθως, αρχιερείς της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου να κλείσουν τους ναούς; Κατάφεραν μάλιστα  να κάνουν να σιγήσουν -για ποιον άραγε λόγο;- οι καμπάνες των ναών που δεν σίγησαν ούτε επί Τουρκοκρατίας. Και ενώ το Πάσχα είναι η κατίσχυση της Ζωής επί του θανάτου και το πασχαλινό μήνυμα είναι κατεξοχήν αναστάσιμο, η πολιτεία, συνεπικουρούμενη σιωπηρώς από την Εκκλησία,  δεν έπαψε όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα με περισσή θανατολαγνεία να μάς μαυρίζει την ψυχή με μακάβριες στατιστικές. Όλα αυτά συνέβησαν δυστυχώς στην Ελλάδα, τη μητέρα της Ορθοδοξίας, με τη συναίνεση του ιερατείου της. Σωστά λοιπόν  αναρωτήθηκε κάποιος γέροντας για το πόσο πολύ έχει επηρεασθεί η ηγεσία της Εκκλησίας από το κοσμικό φρόνημα ώστε αντί να πασχίζει να αλλάξει τον κόσμο, να γίνεται κι αυτή κόσμος.

      Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος μάς προέτρεψε να κάνουμε το σπίτι μας εκκλησία. Οποία εκ μέρους της φαρισαϊκή υποκρισία! Πώς μπορεί να υπάρχει εκκλησία χωρίς ποίμνιο; Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, οπότε δεν υπήρχαν ακόμη χριστιανικοί ναοί, οι πιστοί συναθροίζονταν βέβαια  σε κάποια σπίτια, τα οποία γίνονταν εκ των πραγμάτων εκκλησίες, αφού μία εκκλησία προϋποθέτει τη συνάθροιση πιστών που συγκροτούν ένα ενιαίο σώμα για προκαθορισμένο θρησκευτικό σκοπό.   Επομένως χωρίς να χρειάζομαι την άδεια κανενός, μπορώ να μετατρέψω ή να έχω ήδη μετατρέψει το σπίτι μου σε ναό, όχι όμως και σε εκκλησία. Εξάλλου ο ναός μου δεν χρειάζεται να είναι κτιστός. Αρκεί να είναι φορητός και φυσικά να τον φέρω εντός μου παντού καί πάντοτε. 

       Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com