Οι δηλώσεις του Ερντογάν

Τελευταία ο τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν προέβη σε ιταμότατες δηλώσεις περί της Θράκης, με τις οποίες αμφισβήτησε τα γεωγραφικά όρια τόσο της Βορείου Ελλάδας όσο και των όμορών της κρατών. Δήλωσε πως η Θράκη κατέχει ξεχωριστή σημασία για την Τουρκία και, προκειμένου να διαλύσει τις οποιεσδήποτε αμφιβολίες περί του ποιες περιοχές αποτελούν τη Θράκη, ανέφερε, ούτε λίγο ούτε πολύ, τη Θεσσαλονίκη, την Κομοτηνή, την Ξάνθη, την Ντόμπρουτζα, το Καρτζαλί, τα Σκόπια, τον Βαρδάρη κ.λπ., μια περιοχή δηλαδή σημαντικά ευρύτερη της σημερινής Θράκης, αφού όριοθέτησε έναν νέο γεωγραφικό χώρο που εκτείνεται από την Κωνσταντινούπολη ώς τη Θεσσαλονίκη. Με αυτές τις δηλώσεις τους ο Ερντογάν έχει το θράσος να θέτει υπό αμφισβήτηση οποιεσδήποτε συνθήκες έχει υπογράψει με τα διάφορα κράτη της Βαλκανικής Χερσονήσου και θέτει θέμα επαναδιαπραγμάτευσης των συνόρων. Κι εκείνος μεν μπορεί να ισχυρίζεται ό,τι θέλει, όμως παραμένει η απορία για την εγκληματική σιωπή που τήρησε η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και το ΝΑΤΟ σχετικά με τις εμπρηστικές κι έμμεσα απειλητικές απόψεις του τούρκου πολιτικού. Πώς είναι δυνατόν ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ να απειλεί συνεχώς ένα άλλο νατοϊκό και επομένως συμμαχικό του κράτος; Πώς επιτρέπει η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση τις ανεπίτρεπτες αυτές δηλώσεις εκ μέρους ενός κράτους που φιλοδοξεί και ευελπιστεί να ενταχθεί στους κόλπους της; Πώς ανέχονται οι εταίροι της Ελλάδας να υφίσταται εχθρικές εναντίον της δηλώσεις η χώρα μας από μιαν άλλη χώρα, πόσω μάλλον που η χώρα αυτή προσβλέπει σε μιαν ευρωπαϊκή προοπτική; Από πού αντλεί η Τουρκία αυτόν τον μεγαλοϊδεατισμό; Με ποια σιγουριά τολμά να εφαρμόζει τέτοια πολιτική; Φαντάζεστε τη Γαλλία να επισείει την απειλή του casus belli εναντίον της Γερμανίας, κι ας υπήρξαν επί αιώνες άσπονδοι εχθροί, ή τη Δανία εναντίον της Σουηδίας; Και η Ελλάδα τί πράττει μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση; Είναι εξόχως λυπηρό ότι η Ελλάδα αρκείται σε χλιαρές, τετριμμένες διαμαρτυρίες αντί να ξεμπροστιάζει την Τουρκία ενώπιον της διεθνούς κοινότητας, δίνοντάς της έτσι το δικαίωμα να αυθαιρετεί και να εγείρει παράλογες απαιτήσεις, τις οποίες τελικά εδραιώνει επαναλαμβάνοντάς τις μες στα χρόνια.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος piombinos.blogspot.com