Ελλήνων σεβασμός

Ο βαθύς σεβασμός που νιώθουν οι ΄Ελληνες για τα ιερά και τα όσιά τους δεν τους επιτρέπει να υιοθετούν για το άτομό τους ονόματα που είναι πολύ φορτισμένα από θρησκευτική άποψη γι’ αυτούς. Εφόσον όμως θέλουν να τιμήσουν αυτά τα ονόματα, όταν τα αποδίδουν, μεταβάλλουν, προς διαφοροποίησή τους, τον τονισμό τους. ΄Ετσι, ενώ κανείς ορθόδοξος στο θρήσκευμα δεν διανοείται να φέρει το όνομα του Ιησού, μπορεί να φέρει εκείνο του Χριστού, το οποίο είναι κατ’ ουσίαν ένας επιθετικός προσδιορισμός που εννοεί τον κεχρισμένο. ΄Ομως το ιερότατο αυτό επίθετο μετατρέπεται ως κύριο όνομα σε Χρίστος και μάλιστα συνηθέστερα σε Χρήστος, ώστε να διαφέρει και ορθογραφικά από του Χριστού. Το ίδιο συμβαίνει επίσης με τη λέξη σταυρός, η οποία ως κύριο όνομα μετατρέπεται σε Σταύρος. Υπάρχουν ωστόσο και άλλα επίθετα που δεν είναι κατ’ ανάγκην ιερά αλλά, επειδή έχουν βαρύνουσα σημασία, αναβιβάζουν κι αυτά τον τόνο τους, όταν δίνονται ως κύρια ονόματα, όπως λόγου χάριν το επίθετο λαμπρός που γίνεται Λάμπρος.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος piombinos.com