Ένδειας μίμησις

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει της μόδας να φοριούνται κουρελιασμένα τα παντελόνια από γυναίκες και άντρες. Θεωρώ το γεγονός αυτό ύψιστη περιφρόνηση προς τους πραγματικά απόρους, που, αυτοί, δεν φορούν συνήθως κουρελιασμένα, αν και μπαλωμένα,  ρούχα. Θυμάμαι όλες τις μικρασιάτισσες  που περνούσαν ώρες ολόκληρες να μπαλώνουν τα πολυκαιρισμένα ρούχα των μελών της οικογένειάς τους, ώστε αυτά να εμφανίζονται περιποιημένα, ευπρεπή προς τα έξω. Θυμάμαι τις μανταρίστριες  που μαντάρανε τις κάλτσες με το ξύλινο αβγό, ένα από τα οποία έχω κρατήσει ως μαρτυρία μιάς ηρωικής εποχής. Στις μέρες μας το να φοράει κανείς κουρελιασμένο παντελόνι δεν αποτελεί ένδειξη διαμαρτυρίας ή αμφισβήτησης του κατεστημένου αλλά απεναντίας ένδειξη αφάνταστου συντηρητισμού αφού ακολουθεί τυφλά, καταναγκαστικά,  τις επιταγές του συρμού. Όταν αυτή η ένδυση αφορά νεαρά άτομα, που τα πολυκαιρισμένα ρούχα τους έχουν απλώς μια φυσιολογική φθορά, μπορεί το όλο φαινόμενο να είναι και συμπαθητικό. Άλλωστε τα πάντα στα νεαρά άτομα μάς φαίνονται συμπαθητικά. Θεωρώ ωστόσο  εξοργιστικό  το να αγοράζουν κάποια ώριμα άτομα σκισμένα παντελόνια σε πανάκριβες τιμές με τα σκισίματά τους σχεδιασμένα από μεγάλους μόδιστρους.  Ακόμα και φιλιππινέζες οικιακές βοηθοί άρχισαν να φορούν σκισμένα ρούχα, μιμούμενες τις αφεντικίνες τους και για να συμπλέουν με τη μόδα. Αυτή η μίμηση ένδειας είναι πραγματική ύβρις, εξόχως περιφρονητική  προς τους αληθινά ενδεείς.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com