Γλωσσικά τινα (198): τριδιάστατος ή τρισδιάστατος

        Το πρώτο συνθετικό τρι- σημαίνει τρία αντικείμενα όπως π.χ. στις λέξεις τρι-αρχία, τρί-δυμα, τρι-θέσιος, τρι-κάταρτο, τρί-κορφο, τρί-κοχο, τρι-λογία, Τρί-πολη, τρί-ποντο,  τρί-πτυχο, τρι-σκελής, τρί-τροχο κ.λπ., ενώ το συνθετικό  τρισ– σημαίνει τρεις φορές όπως π.χ. τρισ-άγιο, τρισ-άθλιος, τρισ-έγγονος, τρισ-έλιδος, τρισ-εύγενη, τρισ-εκατομμύριο, τρισ-θενής, τρισ-κατάρατος, τρίσ-τηλος, τρισ-ύλλαβος, τρισ-υπόστατος, τρισ-χιλιετής  κ.λπ.

Το ίδιο ισχύει και για τα συνθετικά δι– και δισ-: δι-διάστατο, δί-δραχμο, δί-δυμα, δι-κατάληκτο, δι-κάταρτο, δί-κερος, δι-κλινής, δί-κλιτος, δί-κλωνος, δί-κοπος, δί-κορφος, δί-κροκος, δί-πορτο, δί-πτυχο, δι-σταυρία, δί-τροχο, δι-ώροφο κ.λπ., αλλά δισ-έγγονος,  δισ-εκατομμύριο κ.λπ.

Επομένως, αφού το αντικείμενο που έχει τρεις πτυχές το καλούμε τρίπτυχο, δεν πρέπει να αποκαλούμε εκείνο που έχει τρεις διαστάσεις τρισδιάστατο αλλά τριδιάστατο.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com