Γλωσσικά τινα (ΡΝΘ’): τα ουσιαστικά «γενοκτονία» και «εθνοκάθαρση»

Η γενοκτονία δηλώνει την προσχεδιασμένη, συστηματική και ολοκληρωτική εξόντωση φυλής ή έθνους: η γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους / η γενοκτονία των Εβραίων από τους ναζιστές. Βάσει του ορισμού αυτού, και η εξόντωση του ποντιακού ελληνισμού την περίοδο 1914-22, ως συνέπεια του τουρκικού εθνικισμού και ως κρίσιμη πτυχή της «τελικής επίλυσης» του «τουρκικού προβλήματος των μειονοτήτων», στοιχειοθετεί το έγκλημα της γενοκτονίας, αφού οι Πόντιοι εξοντώθηκαν λόγω ακριβώς του γένους τους και μόνο. Σε εμάς εναπόκειται να μεθοδεύσουμε την καθιέρωση και αναγνώριση διεθνώς της ποντιακής γενοκτονίας, όπως οι Εβραίοι το πέτυχαν για τους συμπατριώτες τους που αφανίστηκαν κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, θωρακίζοντας μάλιστα τη γενοκτονία τους και νομικά.

Η εθνοκάθαρση, δηλαδή η εθνική εκκαθάριση ή κάθαρση, δηλώνει τη μαζική εκδίωξη των μελών μιας εθνότητας από μια περιοχή ή/και ο αφανισμός τους, με σκοπό συνήθως τη βίαιη εξασφάλιση πληθυσμιακής ομοιογένειας σε μια γεωγραφική περιοχή για γεωπολιτικούς σκοπούς. Βάσει του εν λόγω ορισμού, η εκρίζωση του μικρασιατικού  ελληνισμού από τις προαιώνιες, πατρογονικές εστίες του δικαιούται κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως εθνοκάθαρση. Το ίδιο άλλωστε ισχύει και για την ανταλλαγή πληθυσμών επί πρωθυπουργίας του Ελευθερίου Βενιζέλου μεταξύ Ελλάδος, Τουρκίας και Βουλγαρίας στο όνομα της επίτευξης πληθυσμιακής ομοιογένειας, που το κύριο βάρος της το επωμίστηκε ουσιαστικά η χώρα μας. ΄Αλλωστε η Δημιουργία της Τουρκικής Δημοκρατίας που προέκυψε από τη διάλυση της πάλαι ποτέ κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας  οφείλεται σε σειρά γενοκτονιών με τελικό σκοπό την εθνική κάθαρση του νέου τουρκικού κράτους.

Ενώ η γενοκτονία συνιστά συγκεκριμένο έγκλημα του διεθνούς (ποινικού) δικαίου, ο όρος εθνοκάθαρση είναι ευρύτερος και χρησιμοποιείται ως γενική ονομασία για να περιγράψει ένα σύνολο εγκλημάτων πολέμου, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αλλά και μτο ίδιο το έγκλημα της γενοκτονίας. Με άλλα λόγια, ο όρος εθνοκάθαρση δεν έχει λάβει ρητή νομική αναγνώριση, αν και επιμέρους στοιχεία της πρακτικής αυτής ορίζονται και τιμωρούνται από το διεθνές ή το εθνικό Δίκαιο.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinosblogspot.com