Περί της Διαρκούς Συνόδου της Εκκλησίας

Πρόσφατα η Διαρκής Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας εξέφρασε δημοσίως τη συμπάθεια και συμπαράστασή της προς τον αμφιλεγόμενο ηγούμενο της αγιορείτικης Μονής Βατοπαιδίου Εφραίμ και, τό χείριστο, υπέδειξε με ανακοίνωσή της,  σε ύφος αντάξιο πολιτικού κόμματος, την αποφυλάκισή του. Αυτή η απόφασή της αποτελεί σκανδαλώδη πρόκληση για ολόκληρο το εκκλησιαστικό ποίμνιο, το οποίο δεν έχει δείξει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, την παραμικρή διάθεση ηθικής στήριξης του Εφραίμ, αλλά αντιθέτως επιμένει να διελευκανθεί η  σχετική δυσώδης υπόθεση και να επέλθει κάθαρση στο σχετικό σκάνδαλο, που διαρκεί μήνες ολόκληρους και εμπλέκει τόσα πολλά εκκλησιαστικά αλλά και πολιτικά πρόσωπα.
Μέσα σε μιαν ευνομούμενη Πολιτεία ο καθένας έχει βέβαια το δημοκρατικό δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα  τη γνώμη του. Πόσω μάλλον η ηγεσία της Εκκλησίας  που εκπροσωπεί χιλιάδες πιστούς. Τούτο το δικαίωμα ωστόσο δεν τής επιτρέπει συγχρόνως να επεμβαίνει στα εσωτερικά της Δικαιοσύνης, μιάς από τις τρεις ανεξάρτητες εξουσίες ενός δημοκρατικού πολιτεύματος, σπεύδοντας  να εκδώσει «αθωωτική» απόφαση πριν ακριβώς κλείσει η όλη υπόθεση από δικαστική άποψη τελεσίδικα και υποδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο τη δικαστική ετυμηγορία. Εξάλλου, αλγεινή εντύπωση προκαλεί η απόφαση του Αρχιεπισκόπου να επισκεφθεί τον υπόδικο ηγούμενο στο κελί της φυλακής όπου έχει προφυλακιστεί. Τούτο βέβαια θα ήταν απολύτως κατανοητό και μάλιστα επαινετό εφόσον συνέβαινε στο πλαίσιο της χριστιανικής συμπόνιας και παραμυθίας  προς τους παντοειδείς αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας. Δεν τον είδαμε όμως να έχει επισκεφθεί στις φυλακές άλλους ποινικούς καταδίκους. Το πιο εξοργιστικό είναι πως ο προφυλακισμένος ηγούμενος θα δεχτεί τον Αρχιεπίσκοπο στο κελί του, όχι στην αίθουσα του επισκεπτηρίου, όπως ισχύει για όλους τους άλλους επισκέπτες.
΄Ολες αυτές οι «άκομψες» συνοδικές παρεμβάσεις μάς υποβάλλουν εύλογα την υποψία ότι στόχος τους δεν είναι η ορθότερη απονομή της δικαιοσύνης αλλά η «συντεχνιακή» αλληλεγγύη. ΄Ετσι όμως δεν υπηρετείται το δίκαιο, ούτε το δημόσιο συμφέρον, αλλά το συμφέρον κάποιων ομάδων και κάποιων παραγόντων. Έτσι πλήττεται κατάφωρα και ανεπανόρθωτα στα μάτια του σκανδαλισμένου κόσμου το κύρος των  θεσμών μέσω των εμπλεκομένων φορέων τους.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος   piombinos.blogspot.com