Περί της Λαοδικείας

Με την πρόσφατη εισβολή των μεταναστών από τη Συρία ακούμε να γίνεται λόγος για το συριακό λιμάνι Λατακιέ ή επί το ελληνικώτερον Λατάκεια (sic). Όμως στα Ελληνικά  το τοπωνύμιο Λατάκεια είναι ανύπαρκτο, ενώ το τοπωνύμιο Λατακιέ αποτελεί απλώς την αραβική ονομασία της  γνωστότατης ελληνιστικής πόλης Λαοδίκεια επί θάλασσαν ή Λαοδίκεια η Πάραλος. Η πόλη ετούτη βρίσκεται επί της συριακής ακτής, στις εκβολές του Ναχρ ελ Κεμπίρ, απέναντι από την Κύπρο. Κτίστηκε πάνω στη φοινικική πόλη Ραμιθά από τον Σέλευκο τον Νικάτορα και ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της μητέρας του Λαοδίκης. Υπήρξε λαμπρό λιμάνι και είχε ωραίους αμπελώνες. Ο Μάρκος Αντώνιος την εκήρυξε ελεύθερη. Στα χριστιανικά χρόνια ήκμασε ως επίνειο της Αντιόχειας και ως επισκοπή. Το 1102 την κατέλαβε ο Ταγκρέδος. Το 1170 καταστράφηκε από σεισμό και το 1188 ολοκλήρωσε την καταστροφή της ο Σαλαντίν (Σαλάχ εδ Ντιν). Αναγεννήθηκε υπό την προστασία του κόμη της Τρίπολης, αλλά το 1287 νέος σεισμός την ερείπωσε. Τέλος ο σουλτάνος Καλαούν κατεδάφισε το ωραίο της φρούριο. Eπομένως ως Λαοδίκεια πρέπει να αναφέρεται στη γλώσσα μας, αφού το αραβικό της όνομα  αποτελεί παραφθορά της ελληνικής ονομασίας της.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com