Περί των τζιχαντιστών

Οι φοβερές καταστροφές αρχαιοτήτων, στις οποίες προβαίνουν τα τελευταία χρόνια οι φανατικοί μουσουλμάνοι και κυρίως οι τζιχαντιστές, αφήνουν εμβρόντητους τους υγιώς σκεπτόμενους ανθρώπους. Και η υποκριτική Δύση, καλύπτοντας τις ενοχές της από τις κλοπές αρχαιοτήτων με τις οποίες γέμισε τα μουσεία της, διατείνεται ότι έτσι σώθηκαν πάμπολλες αρχαιότητες που αλλιώς θα είχαν υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες ή θα είχαν ολοκληρωτικά καταστραφεί. Η Δύση θέλει να ξεχνάει πως ο μέγας αισθητής και λογοτέχνης Αντρέ Μαλρώ (1899-1901), ο μετέπειτα Υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας και καθιερώσας παγκοσμίως αυτόν το θεσμό επί προεδρείας Σαρλ ντε Γκώλ, ξερίζωσε βίαια από τους μνημειακούς ναούς του ΄Ανγκορ (12ος μ.Χ. αι.), στην Καμπότζη, και μετέφερε στο Παρίσι πλήθος γλυπτών και αναγλύφων, τραυματίζοντάς τους βάρβαρα, και τούτο από λατρεία για την τέχνη (!)· ότι η Γερμανία μετέφερε ολόκληρο το βωμό της Περγάμου στο Βερολίνο, καθώς και τις μετόπες του ναού της Αφαίας στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου· ότι η Αγγλία, εκτός από την αρπαγή των γλυπτών του Παρθενώνα και του ναού του Επικουρείου Απόλλωνος, μετέφερε ολόκληρη σχεδόν τη μικρασιατική πόλη Ξάνθο από τη Λυκία στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου. Βέβαια η Δύση δεν το έκανε από θρησκευτικό φανατισμό, αλλά από καλλιτεχνική μανία, όμως σε όλες τις περιπτώσεις υπήρξε ακρωτηριασμός των μνημείων. Τις προάλλες η αλβανική κυβέρνηση κατεδάφισε τον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου στους Δρυμάδες της Χειμάρρας, αλλά η πράξη αυτή δεν προκάλεσε σκανδαλωδώς ουδεμία έκφραση διαμαρτυρίας εκ μέρους της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, επειδή δεν έγινε από τζιχαντιστές στην Ασία. ΄Αλλωστε κάποιες δεκαετίες νωρίτερα και το δικτατορικό καθεστώς του Εμβέρ Χόζα, από αντιθρησκευτική μανία του λόγου του, έχοντας το 1968 ανακηρύξει επισήμως την Αλβανία ως το πρώτο και μοναδικό παγκοσμίως άθεο κράτος, είχε απαγορεύσει κάθε θρησκευτική εκδήλωση. Βάσει του δικού του αυταρχικού νόμου, είχε δημεύσει την περιουσία των θρησκευτικών οργανισμών και είχε διατάξει να εξαφανιστούν οι σταυροί από τους χριστιανικούς τάφους και να καταστραφούν τζαμιά, εκκλησίες και μοναστήρια ή να μετατραπούν σε αποθήκες, εργαστήρια ή κινηματογραφικές αίθουσες. Επίσης, αν πάμε ακόμα πιο πίσω στη νεοελληνική ιστορία, και ειδικότερα στα μέσα του 19ου αιώνα, θα δούμε τζιχαντιστικές συμπεριφορές και στη χώρα μας, και μάλιστα από τον ανώτατο άρχοντά της. Επί της βασιλείας του ΄Οθωνα, της δυναστείας των Βίττελσμπαχ, με νόμο του κράτους έκλεισαν όλα τα γυναικεία μοναστήρια, ανεξαρτήτως του αριθμού των μοναχών, αλλά και όλα τα ανδρικά που είχαν κάτω από έξι μοναχούς. Εξάλλου εκποιήθηκε μεγάλο μέρος της περιουσίας των διαλυθέντων εκκλησιών. Σημειωτέον επίσης ότι από τους 140 ιερούς ναούς που είχαν καταγραφεί και υπήρχαν στη νεότερη Αθήνα από τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά χρόνια, ελάχιστοι έχουν απομείνει σήμερα. Τη μεγάλη καταστροφή τους την προκάλεσε ο κλασικισμός του 19ου αλλά και του 20ού αιώνα, που επέβαλε την κατεδάφισή τους προκειμένου να πραγματοποιηθούν αρχαιολογικές ανασκαφές. Πολλοί ναοί κατεδαφίστηκαν επίσης κατά την εφαρμογή του νέου πολεοδομικού σχεδίου της Αθήνας, λες και έπρεπε οι νέοι δρόμοι να περάσουν οπωσδήποτε από εκεί ακριβώς όπου υπήρχαν βυζαντινές εκκλησίες. ΄Ετσι βλέπουμε, λοιπόν, ότι εκτός από τον θρησκευτικό τζιχαντισμό, έχουμε τον αθεϊκό, τον αισθητικό, τον αρχαιολογικό, τον πολεοδομικό και πολλών άλλων μορφών τζιχαντισμό (!)

Φοίβος Ι. Πιομπίνος piombinos.com