Τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Συχνά αναρωτιόμαστε εμείς, οι ΄Ελληνες, αν η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση έχει σύνορα ή όχι. Διότι, αν έχει σύνορα –κάτι που αποδεικνύεται από την ύπαρξη της Συνθήκης του Σένγκεν-, οφείλει και να τα προστατεύει από τις έξωθεν επιβουλές. Αν είναι κάτι που  ήλπιζαν πρωτίστως και διακαώς οι ΄Ελληνες από την εισδοχή της χώρας τους ως ισότιμου μέλους στη Ευρωπαϊκή ΄Ενωση ήταν ότι αυτομάτως θα διασφαλίζονταν τα σύνορα της Ελλάδας, ιδίως τα πιο κρίσιμα που είναι εκείνα με την Τουρκία  προς ανατολάς. Η ίδια σκέψη πρυτάνευσε επίσης για τον αγώνα που δόθηκε να καταστεί και η Κύπρος μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Οι ελπίδες μας αποδείχτηκαν φρούδες, αφού δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοια διάθεση εκ μέρους των εταίρων μας. Ειδαλλιώς ποιος ο λόγος να δαπανά η Ελλάδα υπέρογκα ποσά για  την αμυντική θωράκισή της προκειμένου να διασφαλίζει τα κυριαρχικά της δικαιώματα υπερασπιζόμενη τα εθνικά της συμφέροντα; Σημειωτέον ότι το ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) που επενδύει η Ελλάδα για την άμυνά της ανέρχεται στο 2,68% και η Κύπρος το 2,13% (σε τιμές του 2006), κατατάσσοντας τις χώρες μας στην πρώτη και πέμπτη αντιστοίχως θέση μεταξύ των χωρών του ΝΑΤΟ. Σε απόλυτα μεγέθη η Ελλάδα  καταλαμβάνει την  έβδομη θέση ως προς τις  ευρωπαϊκές αμυντικές δαπάνες. Αν όμως η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση διασφάλιζε τα σύνορά μας που είναι και δικά της σύνορα, δεν θα χρειαζόταν να επενδύει η Ελλάδα σε πολυδάπανα εξοπλιστικά αντι να τα επενδύει σε αναπτυξιακά προγράμματα.  Αλλά τότε πώς θα μας  πουλούσαν μεταξύ άλλων η Γερμανία και η Γαλλία τα θανατερά προϊόντα της πολεμικής βιομηχανίας τους; Θα τολμούσε όμως η Τουρκία ή όποια άλλη χώρα να απειλεί τα σύνορα της χώρας μας εφόσον γνώριζε ότι απειλεί συγχρόνως και την πολιτική οντότητα που καλείται Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και όχι μόνο την Ελλάδα; Αν, υποτεθείστω, το Μεξικό απειλούσε την Καλιφόρνια, αυτό δεν θα θεωρούνταν απειλή κατά των ΗΠΑ; Και αν η Βαυαρία δεχόταν εχθρική επίθεση, δεν θα την υπερασπίζονταν τα υπόλοιπα κρατίδια της Γερμανικής Ομοσπονδίας;

Κατά την προσωπική μου άποψη, ενώ η εισδοχή της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ  ήταν ένα ευτυχέστατο γεγονός για τη χώρα μας, δεν μπορώ να υποστηρίξω το ίδιο και για την είσοδό της στη ζώνη του ευρώ, η οποία αποδείχτηκε εκ των υστέρων καταστροφική.  ΄Αλλωστε δεν ήμασταν επαρκώς έτοιμοι γι’ αυτό το μεγάλο άλμα της οικονομίας μας και επομένως δεν το δικαιούμασταν,  όπως και  δεν το δικαιούνταν κι άλλες χώρες που εισήλθαν στη ζώνη ευρώ, όπως π.χ. η Ιταλία, φαλκιδεύοντας τα στατιστικά τους στοιχεία. Και βέβαια αυτό το γνώριζαν πολύ καλά οι αετονύχηδες κραταιοί εταίροι μας που έδωσαν το 2001 τη συγκατάθεσή τους για την εισδοχή μας. Η Ευρωστάτ είχε εξάλλου καταγγείλει τότε τα φαλκιδευμένα στατιστικά στοιχεία, τα οποία είχε δηλώσει η Ελλάδα με τη συνενοχή της Goldman Sachs και τα οποία έδωσαν την εντύπωση πως η χώρα μας ανταποκρινόταν στα κριτήρια του Μάαστριχτ. Όμως τόσο οι Βρυξέλλες όσο και το Βερολίνο και το Παρίσι είχαν αποφασίσει να εθελοτυφλήσουν, αφού η είσοδος της Ελλάδας στη Νομισματική ΄Ενωση τής επέτρεψε να δανειστεί με ελάχιστα έξοδα από τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, υπερχρεώνοντάς την τελικά.  Αυτά τα δάνεια που έλαβε η Ελλάδα διευκόλυναν τις μαζικές αγορές από τη χώρα μας κυρίως γαλλικών οπλικών συστημάτων μεταξύ των ετών 2001 και 2010. Το ότι κατέστη, λοιπόν,  η χώρα μας ο τρίτος  πελάτης της Γαλλίας για την αγορά όπλων διευκολύνθηκε από τα  χρέη που συνήψε προς τις γαλλικές τράπεζες.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος   piombinos.com