Τα ελληνικά βουνά

     Τα ελληνικά βουνά, αν και όχι τόσο υψηλά συγκρινόμενα με άλλα ασιατικά ή αμερικανικά, εμφανίζονται εντούτοις μεγαλόπρεπα, σε όλο το ανάπτυγμά τους από τα ριζά μέχρι την κορυφή τους, αφού  τα περισσότερα τα βλέπουμε να υψώνονται από την επιφάνεια της  θάλασσας, όπως λόγου χάριν ο Όλυμπος, ο Χελμός, ο Ταΰγετος, ο Παρνασσός κ.ά.  Όταν όμως επισκέφτηκα το Θιβέτ, δεν εντυπωσιάστηκα ανάλογα με αυτό που προσδοκούσα από το ανάγλυφο της χώρας αυτής. Αντιθέτως ξαφνιάστηκα αρνητικά από το μικρό ύψος κάποιων βουνών μολονότι αυτά εμφανίζονται στους τουριστικούς οδηγούς να έχουν ύψος 6.000 μέτρων, ύψος που μετριέται βέβαια, ας μην το λησμονούμε,  από την επιφάνεια του Ινδικού ωκεανού. Επομένως, καθώς εγώ δεν τα θωρούσα από την επιφάνεια του ωκεανού αλλά από  υψόμετρο άνω των 5.000 μέτρων, όπου έφτανα καθημερινά κατά τις περιηγήσεις μου, ένα βουνό των 6.000 μέτρων εμφανιζόταν να έχει μικρότερο ύψος από τα 1.000 μέτρα και δεν ήταν δηλαδή διόλου εντυπωσιακό. Μόνο στο Νεπάλ τα βουνά είναι μεγαλειώδη καθώς υψώνονται απότομα μέσα από στενές κοιλάδες. Η θέα του χιονισμένου Αναπούρνα από τη λίμνη Ποκάρα, σε σπάνια εμφάνισή του μέσα από τα σύννεφα που κρύβουν συνήθως αυτή την κορυφή από τους κατοίκους των υψιπέδων, μού άφησε μία βαθύτατη θρησκευτική συγκίνηση.

      Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com