Τι θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας;

     Σε μια πρόσφατη συζήτηση που είχα με γνωστή συγγραφέα σχετικά με την τρέχουσα τρομερή κρίση την οποία διέρχεται η χώρα μας, την άκουσα να αναρωτιέται όπως πάμπολλοι άλλοι από «εμάς του ΄60 τους εκδρομείς» ποια χώρα θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας και ποιο μέλλον τους ετοιμάζουμε. Τούτο είναι, οφείλω να το ομολογήσω, ένα ερώτημα που με θυμώνει πάρα πολύ. Σκέφτονται ποια χώρα μάς κληροδότησαν οι δικοί μας γονείς και ποιο μέλλον μας προετοίμασαν μ’ έναν φονικότατο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και στη συνέχεια μ’ έναν αδελφοκτόνο σπαραγμό; Μάς ανέθρεψαν σε μια χώρα ρημαγμένη, αιμάσσουσα, μια χώρα όπου βασίλευε η τρομοκρατία των ταγματασφαλιτών και των χωροφυλάκων, η οποία ανάγκασε τους χωριάτες να εγκαταλείψουν σωρηδόν τις προγονικές τους εστίες και να συρρεύσουν στις πόλεις, που διογκώθηκαν άμετρα από την εσωτερική αυτή μετανάστευση· μια χώρα πολιτικής αστάθειας, χώρα των εκλογών της βίας και της νοθείας όπως εκείνες του 1961, των τόπων εξορίας, του πιστοποιητικού πολιτικών φρονημάτων, χωρίς το οποίο δεν μπορούσες όχι μόνο να διοριστείς στο Δημόσιο αλλά ούτε και να λάβεις διαβατήριο· μια χώρα όπου κυβερνούσε το μαύρο παρακράτος· μια χώρα με τόσες και τέτοιες μελλοντικές προοπτικές ώστε χιλιάδες εργάτες μετανάστευσαν ως Gastarbeiter στη μέχρι τότε μισητή Γερμανία · μια χώρα στην οποία ούτε καν θα μπορούσαμε να ονειρευτούμε την ποιότητα και την πληθώρα των αγαθών που τα απολαμβάνουν σήμερα ακόμα και οι άνεργοι νέοι μας. Κι όμως δεν διανοηθήκαμε καν να μεμθούμε τους γονείς για όλα αυτά, να τους κατηγορήσουμε για την κατάντια, στην οποία μάς είχαν φέρει, να λιποψυχήσουμε για τις ανύπαρκτες προοπτικές που μας πρόσφερε η αγορά εργασίας, όταν αποφοιτούσαμε από τη μέση εκπαίδευση, για όσα δυσάρεστα και επαχθή μας κληροδότησαν. Απεναντίας με σεβασμό αντιμετωπίζαμε τους εκπροσώπους των προηγούμενων από εμάς τυραννισμένων γενεών, που με νύχια και με δόντια πάλεψαν μέσα σε χίλιες δυο αντιξοότητες να μάς κληροδοτήσουν αδιάσειστες αξίες ( ευπρέπεια, φιλότιμο, λιτότητα, νοικοκυροσύνη κ. ά.), αν όχι υλικά αγαθά.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος piombinos.com