Περί της πώλησης, ανταλλαγής ή δωρεάς αρχαιοτήτων

Χιλιάδες είναι τα αρχαιολογικά ευρήματα ήσσονος σημασίας που στοιβάζονται αναξιοποίητα στις αποθήκες των Εφοριών  Αρχαιοτήτων. Χιλιάδες αδιάφορα  σε σχέση με τους θησαυρούς που κοσμούν τα μουσεία μας λυχνάρια, χιλιάδες ασήμαντης τέχνης αμφορείς για τη μεταφορά εμπορευμάτων, προερχόμενοι από ναυάγια, αλάβαστρα άνευ ιδιαίτερης αξίας, υδρίες, λήκυθοι, μικροί σκύφοι, σφαιρικοί αρύβαλοι και πάμπολλες άλλες ανάξιες λόγου για μας αρχαιότητες παραμένουν κλεισμένες σε αποθήκες χωρίς να μπορεί ούτε να μπορέσει ποτέ κανείς να τις δει. Όλα αυτά τα αντικείμενα θα μπορούσαν ωστόσο κάλλιστα να εκποιηθούν από διεθνείς οίκους δημοπρασιών, προκειμένου να εξευρεθούν χρήματα για τη διενέργεια αναστηλωτικών ή ανασκαφικών εργασιών. Επίσης θα μπορούσαν να ανταλλαγούν με δείγματα της δυτικής τέχνης που δεν έχουμε εμείς στη χώρα μας. Εξάλλου θα μπορούσαν να δωρηθούν –γιατί όχι;-  προκειμένου να συσταθούν σε διάφορες ευρωπαϊκές  πόλεις, όπου δεν έφτασαν ποτέ οι ρωμαϊκές λεγεώνες, μικροί εκθεσιακοί χώροι παρουσίασής τους, στους οποίους οι κάτοικοι να παίρνουν κάποια, έστω και αμυδρή, γνώση της αρχαιοελληνικής τέχνης∙  να δοκιμάζουν μια πρώτη αίσθηση από τη γοητεία που επιφυλάσσουν οι ελληνικοί αρχαιολογικοί χώροι και τα μουσεία∙ να δέχονται ένα πρώτο κέντρισμα να γνωρίσουν πληρέστερα τον ελληνικό πολιτισμό. ΄Ετσι, αυτά τα μικρά μουσεία θα αποτελούσαν τους επιτυχέστερους πρέσβεις, την πιο εύστοχη διαφήμιση της Ελλάδας και του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος