Η μη ενοχική στάση του ανθρώπου

«Είμαι όπως είμαι. Είμαι αυτό που είμαι. Είμαι μαζί με τον Πατέρα μου. Εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε ένα. Έκανα λάθη, τα ξέρει. Έχω προβλήματα, τα ξέρει. Το μόνο που θέλω είναι να είμαστε μαζί. Δεν θέλω άλλο την μοναξιά. Τέλος! Θέλω να κάνω το καλό. Να μου δείξει πώς να το κάνω. Θέλει να είμαι έτσι όπως είμαι; Ας είμαι έτσι. Ό,τι όμως και να κάνω, ξέρω πως είναι μαζί μου. Εγώ μπορεί να κρίνω σωστά ή λάθος. Όπως και να κρίνω όμως, δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει να είναι μαζί μου. Γιατί αν ο Θεός είναι μαζί μου, το λάθος που θα μου ξεφύγει θα το κάνει σωστό. Αν πρέπει να μην κάνω λάθος, τότε αμέσως θα διορθώσει το λάθος που μου ξέφυγε. Ή θα με εκπαιδεύσει για να το διορθώσω. Αυτό που αισθάνομαι θα το αλλάξει, αυτό που αλλάζει θα το αισθάνομαι».