Κι όμως εγώ σ’ αφουγκράστηκα σαν λεξούλα ενός αγνώστου κι όχι σαν μέρος του λόγου τους και του δικού τους πόστου… Καλό Ταξίδι

Γιατί τα χρόνια φεύγουν χύμα… «Και πρέπει να τους δίνουμε φως και νόημα!» Εσύ Νιόνιο είχες το θάρρος και την τρέλα να είσαι απλά ο εαυτός σου σε όλες τις φάσεις! Ακόμα και τότε που τιμώρησες την αριστερά του ονείρου σου με το Μητσοτάκ παλιό και νέο! Και μετά σιωπή! Μα αντέχονταν όλα όσα είδες και έζησες;

Τσακώνονται μόνο οι ερωτευμένοι! Και εσύ τσακώθηκες με όσους αγάπησες και σε αγάπησαν!

Στο τέλος η μουσική και η ποίηση σου μας νίκησαν όλους!

«Και όπως ένα τοπίο μυστικό αντικρυστά στο κήτος έτσι μια ευλογία που αγνοώ με κρατάει στο δικό σου το μήκος…»

Καλό Ταξίδι Νιόνιο!