Joker, ένας δολοφόνος-Τιμωρός φτιαγμένος από τρέλα και άδικο!

Πόσο ισχυρό πρέπει να νιώθει το σύστημα για να γυρίζει ταινίες σαν κι αυτήν!  Ένας δολοφόνος-Τιμωρός φτιαγμένος από τρέλα και άδικο! Από μία κοινωνία ανάλγητη, άδικη, αποτρόπαιη!  Μπροστά στην οποία ο Τζόκερ να φαίνεται πιο ανθρώπινη φιγούρα από την “φυσιολογικότητα” του τίποτα!  Τρελός αλλά όχι κακός!  Ένα δημιούργημά τους, αφού απάνθρωπα φρόντισαν να τον μετατρέψουν σε δολοφόνο ελευθερώνοντας από μέσα του την τρέλα και το αδιέξοδο!  Είναι ανησυχητικό το Χόλλυγουντ να μη νοιάζεται να δείχνει το αποτρόπαιο πρόσωπο της αδιαφορίας και της πλαστικής “επιτυχίας“ της αμερικανικής κοινωνίας! Η βία της ανθρώπινης νέκρωσης με σοκάρισε περισσότερο από την βία του Τζόκερ!  Η βία της αποξένωσης, της νοσηρής εφησύχασης, της αδιαφορίας, της αναλγησίας του “air conditioned nightmare”, όπως την χαρακτήρισε ήδη κάποιες δεκαετίες πριν ο Χένρυ Μίλλερ! O Joaquim Phoenix ερμηνεύει τον Τζόκερ  πέρα από λόγια!  Πόσο να τον αφορά άραγε η τρέλα;  Ο χορός του σε όλες τις σκηνές ό,τι πιο συγκλονιστικό: σωματοποιημένη η τρέλα, η μοναξιά, η ομορφιά, μια παράξενη ομορφιά, η τρυφερότητα, η έκκληση για βοήθεια, ο πόνος της διαφορετικότητας, το αδιέξοδο, η εξέγερση! Απλώς,  συγκλονιστικός. Ο κλόουν γίνεται το απόλυτα τραγικό! Ένας αγαπημένος φίλος, μου έδωσε την απάντηση για αυτή την ταινία:  Το σύστημα δημιουργεί “εξατμίσεις” για να εκτονώνεται η πίεση των μαζών!  Εγώ το είδα πιο πολύ ως επίδειξη δύναμης και αλαζονείας του!  Ούτε ένας Τζόκερ-Φρανκενστάιν-Εκδικητής δεν τους ανησυχεί!  Δίνουν ιδέες καταστροφής στις μάζες; Μήπως γιατί είναι τόσο μεγάλη η ενοχή τους που επιζητούν Τιμωρό;