«Ο μάγος του Οζ» και η ένωση του εγώ με την ψυχή

Ο μάγος και η ερωτευμένη κοπέλα είναι το εγώ και η ψυχή! Η ψυχή τού διδάσκει την αγάπη! Τού θυμίζει το καλό μέσα του! Είναι το μόνο που βλέπει, το μόνο στο οποίο πιστεύει! Πιστεύει σ’ αυτόν αδιασάλευτα! Και τον οδηγεί στο να βρει την αγάπη μέσα του! Η σπασμένη κούκλα που ο μάγος συγκόλλησε, είναι η παιδικότητα μέσα του! Η κούκλα περπάτησε! Είναι εκείνη -το παιδί μέσα του- που στο τέλος θα τον σώσει, καθώς θα αφαιρέσει το ραβδί από την κακιά μάγισσα! Ο πίθηκος, ο φίλος του που τον συντροφεύει είναι η φαντασία! Το εγώ εφευρετικό προσπαθεί με απατεωνιές να μιμηθεί το θαύμα! Μιμείται τον μάγο γνωρίζοντας πως δεν είναι μάγος αλλά απατεώνας που τρέμει μην αποκαλυφθεί! Όμως αυτή η στάση του σαν να είναι μάγος εντέλει τον διασώζει! Στο τέλος παραδίδεται στην αγάπη, στην ψυχή του, που έχει το πρόσωπο της πρώτης κοπέλας που τον αγάπησε! Και μέσα από την αγάπη, γίνεται αληθινός μάγος! Διαμορφωτής δηλαδή υπέροχων πραγματικοτήτων!