Νίκος Αντύπας – Συνθέτης, ντράμερ, ενορχηστρωτής, παραγωγός

«Κλίμα πειρατικών ραδιοσταθμών» μας είπε μόλις μπήκε στο στούντιο μας! «Τώρα δεν υπάρχει βάθος στην ελεύθερη ραδιοφωνία! Η γοητεία του να ψάχνεις! Μου αρέσει που δεν είστε στημένοι! Είστε real!» Και πρόσθεσε γελώντας πως η Λίνα Νικολακοπούλου πρωτοστάτησε στα νιάτα της στους πειρατικούς ραδιοσταθμούς!

Στην Τετάρτη Γυμνασίου (1970) ο Νίκος άκουσε για πρώτη φορά τον Σπάθα και τον Τουρκογιώργη να παίζουν Χέντριξ και έσπασε την κιθάρα του! «Μέχρι τότε νόμιζα πως είμαι πολύ καλός κιθαρίστας!»

Σε νεανικό του συγκρότημα του ήταν και ο Στέλιος Κούλογλου, γείτονας του στην Αγία Παρασκευή!

Ο Σπάθας και ο Τουρκογιώργης ήταν σταθμός στην καλλιτεχνική του ζωή με σημαντική δισκογραφία! Ο Jimi Hendrix τον επηρέασε βαθιά! Έτσι ασχολήθηκε με την ροκ μουσική!

Αρχικά ήταν κιθαρίστας. Έπαιξε στους Ιωνάθαν αναγκαστικά ντραμς γιατί δεν είχαν ντράμερ. Πήγαινε σχολείο ακόμα… «Ασχολούμασταν με το progressive rock και κάναμε πειραματισμούς και όνειρα! Θυμάμαι το αντιπολεμικό κίνημα που είχε κυριεύσει τον πλανήτη! Για μας ήταν η ιδεολογική μας βάση και θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο!»

Εκτός από τους Ιωνάθαν, έχει υπάρξει ως ντράμερ στα σημαντικά συγκροτήματα της ελληνικής ροκ σκηνής: Sunset και Socrates (μαζί με τον Γιάννη Σπάθα και τον Αντώνη Τουρκογιώργη στους θρυλικούς Socrates!)
Ψάχνοντας την μουσική και δοκιμάζοντας όργανα ανακάλυψε το πόσο κοντά είναι το ρεμπέτικο με το blues και τον ιδιαίτερο ρυθμό τους!

Κάποτε, από το Κύτταρο βρέθηκε στον Αγγελόπουλο και τον Άκη Πάνου, τον τελευταίο ρεμπέτη όπως τον χαρακτηρίζει και ο οποίος του άγγιξε την ψυχή!

«Πιστεύω στις μεταγγίσεις! Μου αρέσουν τα κανονικά παιξίματα όχι οι κονσέρβες! Μου αρέσουν τα λάθη! Θαυμάζω τους οργανοπαίχτες! Σήμερα δεν γεννιούνται ιδέες, νέα πράγματα! Πρέπει να προχωρήσουμε!»

Ακούει από καιρό τον σταθμό μας! «Σε στιγμές κακές άκουγα αυτές τις υπέροχες φωνές! Είναι το κάτι άλλο! Δεν έχουμε χαρά στον χώρο μας! Για τον χαρακτήρα σας και τις φωνές σας το ακούω από πολύ κόσμο!» Στον Νίκο αρέσουν οι real musicians! «Η υγεία της μουσικής είναι να βάζεις τον εαυτό σου μέσα!»

Ρίζες γερές! Πόντια η μάνα, Κωνσταντινουπολίτης ο πατέρας από τα Ταταύλα. «Το τραγούδι Lemon House το έχω αφιερώσει στον πατέρα μου! Ο τίτλος είναι από τις λεμονιές στα Ταταύλα! Ο πατέρας μου ήταν γαλλομαθής, μποέμ, συναναστρεφόταν καλλιτέχνες! Η μάνα μου ακόμα και όταν σφουγγάριζε τραγουδούσε ποντιακά!»

Άφησε λοιπόν την κιθάρα λόγω Σπάθα και έπιασε τα ντραμς! Πήγε στο Ωδείο και έφυγε αμέσως! Η συνεργασία του με τον Σπάθα από τις μεγάλες στιγμές της ζωής του, όπως ο ίδιος τις χαρακτήρισε! «Είχαμε στόχους υψηλής αισθητικής!»

Η συνάντηση με την Άλκιστη Πρωτοψάλτη σταθμός! Ανέβασαν στο θέατρο Πέτρας σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαϊωάννου το «Σαν ηφαίστειο» και αποθεώθηκαν!
«Σήμερα δεν παρουσιάζουν πλήρη έργα, μόνο τα σουξέ!»
Τεράστιο κεφάλαιο για την ελληνική μουσική, χαρακτηρίζει την Άλκηστη. «Ενώσαμε τις τέχνες μας και την τρέλα μας!» Όπως και η Αλεξίου θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα έξω, λέει… «Η γενιά του 60, 70, παρήγαγε προοδευτικούς μουσικούς!»

Πιστεύει στο μέλλον! Λυπάται που έκοψαν τo Schooligans: «Ήταν μουσικάρες! Το συγκρότημα έχει ενέργεια! Εγώ λάτρευα να παίζω τραγούδια! Να βαράω! Και το λάθος εμπνέει τον μουσικό!»

Συνείδηση εξεγερμένη ο Νίκος, μας λέει πως ό,τι έχει καταφέρει είναι με τα όχι του! «Σε εσάς νιώθω μια ενέργεια θετική! Υπάρχει αισθητική! Ο τρόπος που αντιμετωπίζετε ο ένας τον άλλον είναι κάτι σπάνιο! Είστε άνθρωποι με όνειρα! Κανείς δεν μπορεί να κρίνει το όνειρο του άλλου!»

Συμμετέχει σε όλους του τους δίσκους! Κάνει φωνητικά! Συνθέτει και στην κιθάρα και στο πιάνο! «Προσπαθώ να χρησιμοποιώ κάθε όργανο με ιδιαίτερο τρόπο!» Τώρα γράφει την μουσική σε ένα ντοκιμαντέρ για τους πρόσφυγες! «Είναι κάτι πολύ αληθινό!»

Τον ενδιαφέρει το τραγούδι ως οργανωμένος αυτοσχεδιασμός με δομή, κάτι ολοκληρωμένο! Η τέχνη όπως και η ζωή να εκπέμπει ερωτισμό, αισιοδοξία, όχι κατήφεια! «Νιώθω ότι δεν πατώ στην Γη όταν γράφω κάτι που έχει αξία!»

Για το «Διθέσιο» μας είπε ότι πρώτα γράφτηκε η μουσική και μετά οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου! Από την Λίνα γνώρισε την Άλκηστη! «Είχε κάτι ροκ! Πρέπει να συμπέσουν πράγματα για τις φωτεινές στιγμές!»

«Έχω κάνει 200 τραγούδια! Δεν θέλω να ξέρουν εμένα αλλά τα τραγούδια μου! Μόνο στην ποίηση θα λύσει ο άνθρωπος τα προβλήματα του!»

Ως συνθέτης εμφανίζεται το 1992 με τον δίσκο Δι’ Ευχών, σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου με την Χάρις Αλεξίου.

Έκανε την ενορχήστρωση το 1991 στον δίσκο της Ελευθερίας Αρβανιτάκη Μένω Εκτός.

Μεγάλη επιτυχία το Σαν ηφαίστειο που ξυπνά το 1997, σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου, με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη.

Ένα σωρό ενδιαφέρουσες δουλειές, συμμετοχές σε έργα άλλων: Δήμου Μούτση (Φράγμα) Χατζιδάκι (Σκοτεινή Μητέρα, Ρωμαϊκή Αγορά, live Σαββόπουλου, συνεργασία με την Λένα Πλάτωνος! «Η Λένα είναι φιγούρα! Μεταφέρει ενέργεια! Ήμασταν επί τέσσερα χρόνια πολύ κοντά! Τρέλα!» Επίσης συνεργάστηκε με τον Χαριτοδιπλωμένο, ως ντράμερ στα Λαϊκά (Γαλάνη-Λοίζος) κ.α. Έγραψε επίσης instrumental τραγούδια. Για την «Ρίζα του Ιεσσαί» σε στίχους Δαβαράκη, από τον δίσκο Θεατής μας είπε ότι ένας μοναχός το συμπλήρωσε που ήταν τραγουδιστής! Το τραγούδησε η Έλλη Παπαλά.
Έχει γράψει τραγούδια για την Μαρινέλλα, την Ελένη Βιτάλη, την Νάνα Μούσχουρη τον Δημήτρη Μπάση, τον Σάκη Ρουβά, τον Γιάννη Πλούταρχο και την Καίτη Γαρμπή καθώς, όπως λέει, δεν διαχωρίζει την μουσική σε στρατόπεδα!
Κεντρικό σημείο της μουσικής του διαδρομής εντούτοις παραμένει η συμμετοχή του στο ιστορικό ροκ συγκρότημα των Socrates! Κέρδος, ο ιδιαίτερος ηλεκτρικός ήχος του! Κορυφαία στιγμή του γκρουπ, η συναυλία στο Χάμερσμιθ, η τελευταία που έκαναν στην Αγγλία.

Πάντα δουλεύει με ενθουσιασμό τις ενορχηστρώσεις, σαν δεύτερος συνθέτης, νιώθοντας τα ξένα κομμάτια σαν δικά του! Ως παραγωγός χαίρεται ιδιαίτερα να ασχολείται με νέους ανθρώπους!

«Ισίδωρε, να καταγράφεις αυτό που βγαίνει από μέσα σου! Μιλάμε από το μηδέν! Η φύση κάθε μέρα υμνεί τον δημιουργό!» Ο μουσικός είναι η προσωπικότητα του! «Ο Σπάθας είναι ο χαρακτήρας του!»
«Ο μουσικός είναι άλλο είδος ανθρώπου! Και από τον τραγουδιστή!»

Ήρεμος, βαθύς και ευγενικός, ο Νίκος! «Γιατί κάναμε στην ζωή μας αυτό που θέλαμε!» Μεγάλη κουβέντα!
Η ώρα πέρασε γρήγορα και όμορφα μαζί σου, Νίκο… Ένας αξιαγάπητος, αξιόλογος άνθρωπος πέρα από την καλλιτεχνική του αξία! Με αφοπλιστική παιδικότητα, σημάδι ζωής σοφής! Με εντυπωσίασε μια κουβέντα του: «Η αποτυχία είναι υγεία!» Μακριά ο ίδιος από τα δήθεν του σιναφιού!

«Το κλίμα εδώ είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου!» μας είπε φεύγοντας. Να μας ξανάρθεις, Νίκο!