Τόλης Βοσκόπουλος, μικρό σχόλιο από την πρόσφατη εμφάνιση του στο Ηρώδειο!

Απίστευτη η επικοινωνία του με τον κόσμο! Δεν είναι τυχαίο που αγαπήθηκε τόσο! Ανεπανάληπτος! Κατάμεστο το αρχαίο Ωδείο! 6000 άνθρωποι! Εκείνος απλά ήταν ο εαυτός του! Πίσω από τον σταρ της νύχτας, ο Τόλης παρέμεινε ένας λαϊκός άνθρωπος που δεν διέφθειρε την ψυχή του… Φαίνεται αυτό από την αγάπη που εκπέμπει στον κόσμο, από την αμεσότητα με την οποία μιλά, από την ταπεινοφροσύνη του μπροστά στο κοινό του αλλά και στον Θεό που επικαλέστηκε ευχαριστώντας τον! Αξιαγάπητος! Τραγούδησε όπως μίλησε: από καρδιάς! Είπε τα καψουροτράγουδα που αγαπήσαμε με την τόσο ιδιαίτερη παθιασμένη του φωνή! Κατάφερε και μετέτρεψε το Ηρώδειο σε μια παρέα φίλων που τους τραγούδησε για να τους ευχαριστήσει για τα 60 χρόνια της μουσικής του παρουσίας! Σε όλη την διάρκεια της συναυλίας του μιλούσαν και εκείνος τους απαντούσε… «Άρχοντα» και «πρίγκιπα» τον φώναζαν!

«Θέλω να σας πω κάτι παραπάνω από το σας αγαπώ και σας ευχαριστώ! Και δεν μπορώ ακόμα να το βρω πώς αλλιώς λέγεται!».

Η έκπληξη της βραδιάς, ο Μίμης Πλέσσας! Τον ανέβασε στην σκηνή και εκείνος τον συνόδευσε στο πιάνο σε κάποια αξέχαστα τραγούδια του… «Γλυκά πονούσε το μαχαίρι…» Η ορχήστρα καταπληκτική! Οι σολίστες Μανώλης Καραντίνης στο μπουζούκι και Θανάσης Βασιλόπουλος στο κλαρίνο ξεσήκωσαν τον κόσμο! Εξαιρετική η Φιλαρμονική «Ομόνοια» υπό την διεύθυνση του Σπύρου Ράλλη, και οι χορωδίες Αχαράβης και Καναλίων υπό την μαέστρο τους Αγάθη Κοσκινά. Η Κέρκυρα τον τίμησε!
Σίγουρα ο πατέρας σου που στήριξε το όνειρο σου και σε πήγε από την λαχαναγορά στο Ωδείο να μάθεις μουσική, θα σε καμάρωσε από τον ουρανό! Ευγενής και γενναιόδωρος ο Τόλης έδωσε για μια ακόμη φορά πολύ χαρά στον κόσμο! Όρθιος επί τρεις ώρες -με πονεμένο πόδι μετά από τραυματισμό, όπως εξήγησε- τραγούδησε με όλο του το κέφι και την αγάπη! Μέχρι που η π

ανέμορφη κόρη του, ο «ήλιος» του όπως την αποκάλεσε, ανέβηκε στην σκηνή, του πρόσφερε μιαν ανθοδέσμη και έφυγαν μαζί! Πάντα γερός και δυνατός, και επί σκηνής, Τόλη! Καθώς σας κοίταζα με τον Μίμη Πλέσσα μαζί, έβλεπα μια ολόκληρη εποχή να μας θυμίζει ένα πολύ πιο ανθρώπινο πρόσωπο του καλλιτεχνικού και όχι μόνον βίου…

Η σκηνοθεσία της συναυλίας ήταν της Σοφίας Σπυράτου, τα σκηνικά του Γιάννη Μετζικώφ και οι φωτισμοί της Ελευθερίας Ντεκώ. Μια συναυλία προσεγμένη καθ’ όλα!