Παρεξηγημένες Ταινίες: A Cure for Wellness (Αντίδοτο στην Ευεξία)

Το “A Cure For Wellness” είναι ταινία του 2017 σε σκηνοθεσία Gore Verbinski (Πειρατές της Καραϊβικής 1,2,3) και σενάριο του ιδίου και του Justin Haythe. Πρωταγωνιστούν ο Dane DeHaan (Chronicle), o Jason Isaacs (Harry Potter) και η Mia Goth (Nymphomaniac). Ο DeHaan υποδύεται ένα νεαρό στέλεχος επιχείρησης που έχει εμπλακεί σε κάποιες παράνομες κινήσεις της εταιρείας. Θέλοντας λοιπόν τα υπόλοιπα εμπλεκόμενα στελέχη να αποστασιοποιηθούν από αυτές τις δραστηριότητες, βρίσκουν ένα άλλο στέλεχος, γηραιότερο, για να το κατηγορήσουν. Τον κατηγορούμενο υποδύεται ο Harry Groener (Pembroke) που έχει αποσυρθεί σε ένα wellness center ( κέντρο ευεξίας) στις Άλπεις. Έτσι στέλνουν εκεί τον Lockhart (DeHaan) για να τον φέρει πίσω. Σε αυτό το κέντρο υπεύθυνος είναι ο Volmer (Isaacs) και μία από τους ενοίκους και προστατευόμενή του, η Hannah (Mia Goth). Το κέντρο  όμως  δεν είναι η όμορφη εικόνα που δίνει προς τα έξω , αλλά κρύβει πολλά σκοτεινά μυστικά.

Η ταινία έλαβε τραγικές κριτικές , πλην ελαχίστων εξαιρέσεων , αφότου βγήκε (Rotten Tomatoes 42%), ενώ οικονομικά ήταν αποτυχία (budget 40.000.000 / έσοδα 26.000.000). Κάποιοι τη χαρακτήρισαν και ως μία από τις χειρότερες ταινίες της χρονιάς, κάτι που σύμφωνα με εμένα είναι λάθος.

Για αρχή, η ταινία είναι εξαιρετικά σκηνοθετημένη, άλλωστε ο Verbinski πάντοτε σκηνοθετεί σωστά, ακόμα και κακές ταινίες, όπως το ” Lone Ranger”. Επιπλέον, η ταινία είναι εκθαμβωτικά όμορφη με τον Bojan Bazelli να κάνει άριστη δουλειά με τη φωτογραφία. Κάθε σκηνή της ταινίας είναι τέλεια δομημένη τεχνικά και θεματικά, με το editing θα βοηθάει σε αυτό.
Την ίδια στιγμή , οι ερμηνείες των τριών πρωταγωνιστών είναι σχεδόν άριστες, με τον Dane DeHaan να αποδεικνύει ξανά πως έχει μέλλον στο χώρο.
Επίσης , η μουσική του Benjamin Wallfisch στοιχειώνει τον θεατή και ταιριάζει με τον τόνο της ταινίας.

Ένα άλλο κομμάτι που δέχθηκε κριτική ήταν το σενάριο και πιο συγκεκριμένα η ομοιότητά του με τη ” Λάμψη ” του Στάνλεϋ Κιούμπρικ και το ”Νησί των Καταραμένων” του Mάρτιν Σκορσέζε. Παρόλα αυτά , η ταινία παίρνει τελείως διαφορετική κατεύθυνση προς το τέλος παρά τις αρχικές ομοιότητες. Είναι βέβαια ξεκάθαρα πως οι σεναριογράφοι εμπνεύστηκαν από αυτές τις ταινίες στο γενικότερο θέμα, όχι όμως στο νοηματικό κέντρο.

Το μόνο αρνητικό που εντοπίζω στην ταινία είναι η κατά περιόδους αδυναμία να ισορροπήσει τα στοιχεία Thriller, Horror και Fantasy. Η διάρκεια παρότι είναι 2 ώρες και 26 λεπτά, είναι απαραίτητη για να κλείσει, όπως πρέπει η ταινία συμπληρώνοντας όλα τα κενά.
Βαθμός 9/10