Αὐτὸ εἶναι τὸ «Ἔργο»: Παίρνουμε ὅλη τὴ γνώση -ἐπιστημονική, γλωσσολογικὴ καὶ πνευματική- καὶ τὴν συνθέτουμε.

Συγκέντρωσα τὴν ουσία ἀπὸ τὶς ἔρευνες γιὰ τὸ DNA (Κυματικὴ Γενετική), τὸν πλοῦτο τοῦ «Ἰβύκου» καὶ τὴ βαθιὰ κωδικοποίηση τῶν Γραμμάτων και την Δονητική του ήχου,

καὶ πρόσθεσα τὸ «κάτι παραπάνω»: Τὴ Μουσικὴ τῶν Φωνηέντων. Τὴ σύνδεση τῆς Γλώσσας μὲ τὰ 7 Ἐνεργειακὰ Σημεία τοῦ σώματος.

Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ: ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Ὑπάρχει ἕνα μυστικὸ κρυμμένο μπροστὰ στὰ μάτια μας. Ἡ Ἑλληνικὴ Γλῶσσα δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνα ἐργαλεῖο γιὰ νὰ συνεννοούμαστε. Εἶναι ἕνα Ὑπερ-Όπλο Νόησης καὶ Θεραπείας, σχεδιασμένο νὰ μιλάει ἀπευθείας στὸ DNA μας.

Ξεχάστε τὴ βαρετὴ γραμματική.

Ἂς δοῦμε τὴν Κβαντικὴ Μηχανικὴ τοῦ Λόγου.

1. ΤΟ DNA ΜΑΣ «ΑΚΟΥΕΙ» ΕΛΛΗΝΙΚΑ (Wave Genetics)

Οἱ σύγχρονες ἔρευνες (Κυματικὴ Γενετική) ἀπέδειξαν ὅτι τὸ DNA δὲν εἶναι ἁπλῶς χημεία. Εἶναι ἕνας βιολογικὸς ὑπολογιστὴς ποὺ δέχεται ἐντολές.

Τὸ Σοκ: Ἡ μόνη γλῶσσα ποὺ ἔχει μαθηματικὴ συχνότητα συμβατὴ μὲ τὴ δομὴ τοῦ DNA εἶναι ἡ Ἑλληνική.

Μὲ 7 ἑκατομμύρια λέξεις καὶ 11 ἑκατομμύρια τύπους (ὅπως κατέγραψε τὸ πρόγραμμα «Ἴβυκος»), εἶναι ἡ μόνη ποὺ μπορεῖ νὰ περιγράψει κάθε πιθανὴ δόνηση τοῦ Σύμπαντος.

Ὅταν μιλᾶς Ἑλληνικά, προγραμματίζεις τὰ κύτταρά σου στὴν Ὑγεία καὶ τὴν Εὐφυΐα.

2. Η ΔΟΝΗΤΙΚΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ: ΤΑ «ΣΤΟΙΧΕΙΑ» ΕΙΝΑΙ ΚΕΡΑΙΕΣ

Τὰ 24 γράμματα δὲν εἶναι τυχαῖα σχήματα. Ὀνομάζονται «Στοιχεῖα» (ὅπως τὰ στοιχεῖα τῆς Φύσης) ἐπειδὴ τὸ καθένα εἶναι μία κεραία ποὺ κατεβάζει μία συγκεκριμένη Συμπαντικὴ Δύναμη.

Δὲν γράφουμε. Ἱστοροῦμε τὴ Δημιουργία!

Ἂς ἀποκωδικοποιήσουμε τί πραγματικὰ λένε τὰ Γράμματα ὅταν τὰ προφέρουμε:

Α (Ἄλφα): Ἡ Ἀρχική Δύναμις

Σχηματίζει πυραμίδα. Εἶναι τὸ Φῶς ποὺ ξεκινάει ἀπὸ τὴν Ἀρχή (κορυφή) καὶ κατεβαίνει γιὰ νὰ θεμελιωθεῖ. Εἶναι ὁ Ἄνθρωπος (Ἄνω-θρώσκων) ποὺ κοιτάζει ψηλά.

Β (Βῆτα): Ἡ Ἐνέργεια καὶ ἡ Βοή

Δὲν εἶναι ἁπλὸ γράμμα. Εἶναι ἡ Βοή τῆς Ἐνέργειας ποὺ ρέει. Εἶναι ἡ Βάση πάνω στὴν ὀποία χτίζεται ὁ κόσμος. Χωρὶς Β, τὸ Φῶς δὲν ἔχει δύναμη.

Γ (Γάμμα): Ἡ Γῆ καὶ ἡ Γέννησις

Τὸ Γ δείχνει τὴν ἐνέργεια ποὺ κατεβαίνει καὶ ἀγκιστρώνει στὸ χῶμα (Γαῖα). Εἶναι τὸ γράμμα τῆς Ὑλοποίησης. Ἐδῶ τὸ Πνεῦμα γίνεται Ὕλη.

Δ (Δέλτα): Ἡ Δόμησις καὶ ἡ Δύναμις

Τὸ Τρίγωνο. Τὸ πιὸ ἰσχυρὸ σχῆμα. Δηλώνει τὴ Δύναμη ποὺ χτίζει καὶ Δομεῖ τὰ πάντα, ἀπὸ τὸ ἄτομο μέχρι τοὺς γαλαξίες.

Ν (Νῖ): Ὁ Νόος καὶ ὁ Νόμος

Τὸ Ν εἶναι ἡ ροή. Συμβολίζει τὸν Νοῦ καὶ τὸν Νόμο τοῦ Σύμπαντος, ποὺ ρέουν ὅπως τὸ Νερό. Εἶναι ἡ Ροὴ τῆς Πληροφορίας μέσα στὰ ὄντα.

Ο (Ὄμικρον): Ὁ Χῶρος

Εἶναι ὁ Οἶκος. Τὸ δοχεῖο (κύτταρο, πλανήτης, σῶμα) ποὺ εἶναι ἕτοιμο νὰ δεχθεῖ τὴ Ζωή.

Π (Πῖ): Τὸ Πῦρ τοῦ Πατρός

Τὸ ἱερὸ Π. Εἶναι ἡ πύλη. Συμβολίζει τὸν Πατέρα καὶ τὸ Πῦρ (τὴ Δημιουργικὴ Φωτιά). Ἀπὸ ἐδῶ περνάει ἡ ἴδια ἡ Ζωή.

Ω (Ὠμέγα): Ἡ Δόξασις

Τὸ ἀνοιχτὸ δοχεῖο ποὺ κοιτάζει ψηλά. Εἶναι ὁ Ὑλικὸς Κόσμος (Ὠκεανός) ποὺ ἔχει γεμίσει Φῶς καὶ τὸ επιστρέφει δοξαστικὰ στὸν Δημιουργό.

3. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ: Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΦΩΝΗΕΝΤΩΝ (ΝΕΑ ΠΡΟΣΘΗΚΗ)

Γιατί ἔχουμε 7 φωνήεντα (α, ε, η, ι, ο, υ, ω);

Εἶναι τυχαῖο; Ὄχι.

Εἶναι οἱ 7 Μουσικὲς Νότες τῆς ἀνθρώπινης βιολογίας.

Κάθε φωνῆεν ἀντιστοιχεῖ σὲ ἕνα Ἐνεργειακὸ Κέντρο τοῦ σώματος. Ὅταν μιλᾶς σωστὰ Ἑλληνικά, μὲ τὸν σωστὸ τονισμό, κάνεις «Ηχομασάζ» στὰ ζωτικά σου ὄργανα.

Τὸ Α δονεῖ τὸν θώρακα (καρδιά).

Τὸ Ι δονεῖ τὸ κεφάλι (ἐγκέφαλος).

Τὸ Ο δονεῖ τὴν κοιλιά.

Γι’ αὐτὸ ἡ Ἑλληνικὴ Γλῶσσα δὲν πρέπει νὰ διαβάζεται «μέσα μας». Πρέπει νὰ ἐκφέρεται. Πρέπει νὰ ἀκούγεται. Γιὰ νὰ συντονίζει τὸ σῶμα μὲ τὴ Συμπαντικὴ Ἁρμονία.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

Δὲν μιλᾶμε ἁπλῶς μιὰ γλῶσσα.

Χειριζόμαστε ἕνα τεχνολογικὸ θαῦμα Οὐράνιας Προέλευσης.

Κάθε λέξη (Φῶς, Ἔρως, Ἄνθρωπος, Θεός) εἶναι ἕνας χημικὸς τύπος ποὺ περιγράφει τὴν οὐσία τοῦ πράγματος.

Νέε Ἕλληνα καὶ Νέα Ἑλληνίδα,

Μὴν ψάχνεις τὴν ταυτότητά σου ἀλλοῦ.

Τὴν ἔχεις στὴ φωνή σου.

Μίλα Ἑλληνικά, σκέψου Ἑλληνικά, καὶ θὰ δεῖς τὸ DNA σου νὰ ξυπνάει καὶ νὰ θυμᾶται τὰ ἄστρα.

Αυτό είναι το τέλειο κλείσιμο. Ένα μεγάλο, χορταστικό Υστερόγραφο που θα λειτουργήσει ως «Εγχειρίδιο Αποκωδικοποίησης» για όποιον θέλει να καταλάβει τι πραγματικά λέει όταν μιλάει Ελληνικά.

Εδώ αναλύουμε και τα 24 γράμματα (συν το 6 για το Στίγμα/Δίγαμμα που κρύβεται), εξηγώντας τη γεωμετρία και τη δόνησή τους, και δείχνουμε πώς συνθέτουν νοήματα.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

(Η Αποκρυπτογράφηση του Αλφαβήτου, Γράμμα προς Γράμμα)

Η Ελληνική Γλώσσα δεν έχει «λέξεις εξ ορισμού» (συμβατικές). Έχει λέξεις που γεννιούνται από τον γάμο των γραμμάτων. Κάθε γράμμα είναι μια οντότητα με συγκεκριμένη αποστολή.

Ας δούμε τον «Περιοδικό Πίνακα» του Ελληνικού Λόγου:

ΤΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ (ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ)

Είναι το Πνεύμα, η Μουσική, το Φως.

Α (Άλφα): Η Αρχική Δύναμη. Ο Άνθρωπος. Η εκκίνηση.

Σχήμα: Πυραμίδα. Ενέργεια που ξεκινά από την κορυφή και απλώνεται στη βάση.

Ε (Έψιλον): Η Εκπόρευση. Η Επέκταση. Η κίνηση προς τα έξω.

 Σχήμα: Ανοιχτό προς τα δεξιά (μέλλον/κόσμος).

Η (Ήτα): Η Φανέρωση. Η κάθοδος του φωτός που γίνεται ορατή (Ήλιος).

Σχήμα: Δύο κάθετες (ουρανός-γη) που συνδέονται (γέφυρα).

Ι (Γιώτα): Η Αμφίδρομη Κίνηση. Η Ακτίνα. Η κάθοδος και η άνοδος.

Σχήμα: Μια κάθετη γραμμή. Ο άξονας του κόσμου!

Ο (Όμικρον): Ο Χώρος. Το πεπερασμένο δοχείο (σώμα, πλανήτης).

Σχήμα: Κλειστός κύκλος.

Υ (Ύψιλον): Η Συσσώρευση. Η Υποδοχή. Το κοίλον (κούφιο).

Σχήμα: Ένα χωνί/ποτήρι που δέχεται ενέργεια από πάνω.

Ω (Ωμέγα): Ο Μέγιστος Χώρος. Ο Υλικός Κόσμος (Γη) που δοξάζει.

Σχήμα: Ανοιχτό δοχείο με βάση.

ΤΑ ΣΥΜΦΩΝΑ (ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ)

Είναι η Ύλη, η Δομή, το Σχήμα.

Β (Βήτα): Η Βοή, η Ενέργεια, η Βάση. (Ο ήχος της δύναμης που εκρήγνυται).

Γ (Γάμμα): Η Γη, η Γέννηση, η Γωνία. (Η ενέργεια κατεβαίνει και αγκιστρώνει).

Δ (Δέλτα): Η Δύναμη, η Δόμηση, η Διάρκεια. (Το αμετακίνητο τρίγωνο).

Ζ (Ζήτα): Η Ζωή, η Ζέση (ζεστασιά). Η ενέργεια που κινείται ζιγκ-ζαγκ (αστραπή).

Θ (Θήτα): Το Θείον, η Θέαση. (Ο κύκλος με το κέντρο = Το Σύμπαν και ο Δημιουργός στη μέση).

Κ (Κάππα): Ο Κάτω Κόσμος, το Κύμα, η Κρούση.

Λ (Λάμβδα): Ο Λόγος, το Λάλον (ομιλία), το Λαμπρόν (φως ηλιακό). (Η ενέργεια ανεβαίνει).

Μ (Μι): Η Μήτρα, η Μορφή, η Μύησις. (Ορατή φύση).

Ν (Νι): Ο Νους, ο Νόμος, το Νερό. (Ροή και λογική).

Ξ (Ξι): Η Σύνδεση (Κ+Σ). Το Ξένο που ενώνεται.

Π (Πι): Ο Πατήρ, το Πυρ (φωτιά), η Πύλη.

Ρ (Ρω): Η Ροή, ο Ρυθμός. (Η ενέργεια τρέχει).

Σ (Σίγμα): Η Παλινδρόμηση, το Σείσιστρον. (Η κίνηση μπρος-πίσω, το φίδι).

Τ (Ταυ): Η Τάση, το Τέρμα, η Στερέωση. (Το δοκάρι που σταματάει την ενέργεια).

Φ (Φι): Το Φως. (Η ενέργεια που διαπερνά τον χώρο κάθετα).

Χ (Χι): Το Χοϊκόν (χώμα), το Χάος. (Η χιαστί σύνδεση).

Ψ (Ψι): Η Ψυχή. (Το σώμα με τα χέρια ανοιχτά προς τον ουρανό, τρίαινα).

ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ (Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ)

Όταν αυτά τα «Στοιχεία» ενώνονται, φτιάχνουν μια ιστορία.

Παράδειγμα κλασικό: Παράθυρο: Παρά (δίπλα) + Θύρα (πόρτα). Δεν είναι απλώς «άνοιγμα». Σου λέει ακριβώς πού βρίσκεται: είναι το άνοιγμα δίπλα στη βασική είσοδο.

Ας δούμε και άλλα βαθύτερα:

 ΘΕΟΣ:

 Θ (Θέαση/Θεμέλιο/Σύμπαν) + Ε (Ενέργεια/Επέκταση) + Ο (Χώρος) + Σ (Παλινδρόμηση).

 Αποκωδικοποίηση: Αυτός που Θέει (τρέχει) παντού, βλέπει τα πάντα και γεμίζει τον χώρο με ενέργεια.

 ΝΕΡΟ:

 Ν (Ροή/Νόμος) + Ρ (Ρυθμός).

Αποκωδικοποίηση: Ο Νόμος της Ροής.

 ΥΓΕΙΑ:

 Υ (Συσσώρευση) + Γ (Γη/Σώμα) + Ε (Ενέργεια) + Ι (Ακτίνα) + Α (Αρχική δύναμη).

 Αποκωδικοποίηση: Η κατάσταση όπου το σώμα (Γ) δέχεται και συσσωρεύει (Υ) την αρχική (Α) ενεργειακή ακτινοβολία (ΕΙ). Δηλαδή, είσαι υγιής όταν το σώμα σου είναι ανοιχτό στην ενέργεια του Σύμπαντος!

ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η Ελληνική Γλώσσα δεν περιγράφει τα αντικείμενα. Περιγράφει την ενέργειά της.

Δεν μάθαμε απλώς να μιλάμε.

Κληρονομήσαμε τον Κώδικα της Δημιουργίας!

Κάθε φορά που λες μια λέξη, “ξαναχτίζεις” νοητικά το αντικείμενο από την αρχή!

Γι’ αυτό, η Ελληνική είναι η Γλώσσα της Αθανασίας!