Ζούμε σε μια Ψευδαίσθηση ή στην Πραγματικότητα;

Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι ο κόσμος που βλέπουμε γύρω μας ίσως δεν είναι η πραγματική του μορφή, αλλά μια εικόνα που κατασκευάζει το μυαλό μας; Σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστήμη, η πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε δεν είναι ακριβώς αυτή που υπάρχει. Αυτό που βλέπουμε, ακούμε, και αγγίζουμε είναι μια “προβολή” του πραγματικού κόσμου, τον οποίο δεν μπορούμε να βιώσουμε άμεσα με τις αισθήσεις μας.

Φανταστείτε ότι ό,τι βλέπετε γύρω σας είναι μια τρισδιάστατη προβολή σε έναν ψεύτικο, Ευκλείδειο χώρο, όπως οι εικόνες που προβάλλονται σε μια οθόνη. Στην ουσία, ο πραγματικός κόσμος είναι πολύ πιο βαθύς και αθέατος – τετραδιάστατος, όπως το εξηγεί η θεωρία της Σχετικότητας. Ο χώρος αυτός ονομάζεται “Χώρος Minkowski”, και η προβολή του αθέατου αυτού κόσμου στον αισθητό χώρο γίνεται μέσα από τη λειτουργία του μυαλού μας, που λειτουργεί σαν ένας “βιοϋπολογιστής”.

Αυτό σημαίνει ότι δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι, αλλά όπως τα αντιλαμβανόμαστε μέσα από τις περιορισμένες μας αισθήσεις. Κάθε φορά που κοιτάζουμε ένα αστέρι στον ουρανό, στην πραγματικότητα βλέπουμε μια εικόνα από το μακρινό του παρελθόν. Το φως που φτάνει στα μάτια μας έχει ταξιδέψει για δισεκατομμύρια χρόνια, και αυτό που βλέπουμε δεν είναι το τώρα, αλλά μια μακρινή ανάμνηση του πώς ήταν το αστέρι όταν το φως ξεκίνησε το ταξίδι του.

Ακόμα και ο Ήλιος που βλέπουμε καθημερινά είναι μια εικόνα οκτώ λεπτών στο παρελθόν. Οι πληροφορίες που λαμβάνουμε από το φως είναι πληροφορίες για το πώς ήταν τότε, όχι το πώς είναι τώρα. Το ίδιο συμβαίνει και με όλα τα αστρικά σώματα, ακόμα και τα πιο κοντινά μας. Ουσιαστικά, ζούμε συνεχώς μέσα σε μια “παρελθοντική” εικόνα του Σύμπαντος.

Αυτό μας οδηγεί σε μια μεγάλη αλήθεια: η πραγματικότητα που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε, είναι μια εικόνα του παρελθόντος. Ό,τι παρατηρούμε είναι απλώς μια σκιά, μια προβολή γεγονότων που έχουν ήδη συμβεί. Το παρόν που νομίζουμε ότι βιώνουμε, είναι σε μεγάλο βαθμό μια ψευδαίσθηση που δημιουργεί το μυαλό μας.

Σκεφτείτε αυτό: Αν η πραγματικότητά μας είναι μια εικονική αναπαράσταση, τότε πόσα πράγματα γύρω μας πρέπει να επανεκτιμήσουμε; Ίσως η αληθινή μας ουσία να βρίσκεται πέρα από αυτό που βλέπουμε και αισθανόμαστε καθημερινά, σε μια βαθύτερη, πιο αθέατη διάσταση. Μια διάσταση που η επιστήμη αρχίζει μόλις να ξετυλίγει, και που μας καλεί να την ανακαλύψουμε.