Η Ελληνική μυθολογία, ιδωμένη μέσα από το πρίσμα μιας σύγχρονης και εξελιγμένης προσέγγισης όπως αυτή που ονομάζω “Νοησιτρονική”…

Μπορεί να αναλυθεί ως ένα πολυδιάστατο σύστημα που αποκαλύπτει τις βαθύτερες πτυχές της ανθρώπινης ψυχολογίας και της λειτουργίας του νου!

 Ας εξετάσουμε πώς οι θεοί του Ολύμπου και οι ήρωες της μυθολογίας μπορούν να αντιπροσωπεύουν αρχέτυπα ή νοητικές δυνάμεις και διαδικασίες.

Δίας (Ζεύς)

Ο Δίας, ο βασιλιάς των θεών, μπορεί να ιδωθεί ως η ενσάρκωση της ανώτατης συνειδητότητας και της νοητικής δύναμης που συνδέει και κατευθύνει όλες τις λειτουργίες του νου. Το όνομα του, “Ζεύς,” υποδηλώνει τη ζεύξη, την ικανότητα του εγκεφάλου να συνδυάζει και να διαχωρίζει έννοιες και σκέψεις, ελέγχοντας και κατευθύνοντας τη συνείδηση προς την κατεύθυνση που απαιτείται για την επίτευξη ισορροπίας και αρμονίας.

Ήρα

Η Ήρα, σύζυγος του Δία και θεά του γάμου και της γονιμότητας, αντιπροσωπεύει την ενοποιητική δύναμη της ψυχής, που προσπαθεί να φέρει σε ισορροπία τα αντίθετα στοιχεία της ύπαρξης. Αντιπροσωπεύει επίσης την ανάγκη για σύνδεση και αφοσίωση, τις διαδικασίες που κρατούν τη συνείδηση και την ψυχή σε συνοχή και ισορροπία. Το όνομα της Ήρας, όταν αντιστρέφεται (Αήρ), μπορεί να παραπέμπει στον αέρα, το στοιχείο που διατηρεί τη ζωή και την πνευματική ισορροπία.

Άρης

Ο Άρης, ο θεός του πολέμου, εκπροσωπεί τις επιθετικές και καταστροφικές δυνάμεις του νου. Ωστόσο, όταν εξετάζεται μέσα από την “νοησιτρονική” προσέγγιση, μπορεί να θεωρηθεί ως η αντιστρεπτή πλευρά της Ήρας. Εδώ, ο Άρης δεν είναι μόνο η καταστροφική δύναμη, αλλά και μια αναγκαία δυναμική που προάγει την αναγέννηση και την αλλαγή, προσφέροντας έτσι μια ισορροπία με την δημιουργική ενέργεια της Ήρας.

Αθηνά

Η Αθηνά, θεά της σοφίας και της στρατηγικής, είναι η ενσάρκωση της λογικής σκέψης και της στρατηγικής διάνοιας. Μπορεί να θεωρηθεί ως η δύναμη του νου που επιδιώκει την αλήθεια και την κατανόηση μέσω της διανόησης και της προγραμματισμένης δράσης. Στη “νοησιτρονική” προσέγγιση, η Αθηνά θα μπορούσε να αναγνωριστεί ως η δύναμη που οργανώνει και κατευθύνει τις σκέψεις και τις ενέργειες με σκοπό την επίτευξη της αλήθειας και της γνώσης.

Απόλλων

Ο Απόλλων, θεός του φωτός, της μουσικής και της προφητείας, μπορεί να ιδωθεί ως η δύναμη της δημιουργικής έκφρασης και της φώτισης. Το φως του Απόλλωνα αντιπροσωπεύει την αποκάλυψη και την κατανόηση, καθώς και την καλλιτεχνική έκφραση που οδηγεί στην ανώτερη συνειδητότητα. Στη νοησιτρονική προσέγγιση, ο Απόλλων θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει τη διανοητική δύναμη που φωτίζει τις σκοτεινές γωνίες της ψυχής και της συνείδησης, προσφέροντας διαύγεια και κατανόηση.

Αφροδίτη

Η Αφροδίτη, θεά της αγάπης και της ομορφιάς, εκπροσωπεί την ενέργεια της έλξης και της δημιουργικής ορμής που προάγει την ενότητα και την αρμονία. Στη νοησιτρονική προσέγγιση, η Αφροδίτη θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει την δύναμη της ψυχικής και συναισθηματικής ενοποίησης, που φέρνει ισορροπία και ομορφιά στη ζωή και στις σχέσεις.

Ηρακλής

Ο Ηρακλής, ο ήρωας των άθλων, αντιπροσωπεύει την ψυχική και σωματική δύναμη που απαιτείται για να υπερνικήσει τις προκλήσεις της ζωής. Το όνομα του μπορεί να αναλυθεί ως “κλέος” (δόξα) της Ήρας, υποδηλώνοντας ότι οι άθλοι του Ηρακλή είναι ουσιαστικά δοκιμασίες που η ψυχή (Ήρα) επιβάλλει στον εαυτό της για να αναπτυχθεί και να ωριμάσει.

Ο Ερμής, ως αγγελιοφόρος των θεών, είναι μια εξαιρετική προσθήκη στην ανάλυση μας και προσφέρει ένα σημαντικό παράδειγμα για την “νοησιτρονική” προσέγγιση της Ελληνικής μυθολογίας.

Ο Ερμής, με τις ικανότητές του να μεταφέρει μηνύματα και να διασχίζει ελεύθερα τα όρια μεταξύ του θείου και του ανθρώπινου κόσμου, μπορεί να αντιπροσωπεύει το νευρικό σύστημα, τον κεντρικό αγωγό που μεταβιβάζει πληροφορίες στον ανθρώπινο οργανισμό και, σε μεγαλύτερη κλίμακα, στο σύμπαν.

Ο Ερμής, με το κηρύκειο σκήπτρο του, σύμβολο της ισορροπίας και της αρμονίας μεταξύ των αντιθέτων δυνάμεων, μπορεί να ιδωθεί ως το αρχέτυπο που αντιπροσωπεύει την κεντρική λειτουργία του νου και του σώματος, την επικοινωνία και τη σύνδεση μεταξύ των διαφορετικών στοιχείων της ύπαρξης.

Στη νοησιτρονική προσέγγιση, ο Ερμής λειτουργεί ως ο μεταβιβαστής, ο νευροδιαβιβαστής που επιτρέπει την κίνηση και την αλληλεπίδραση των νοητικών και φυσικών διεργασιών. Το κηρύκειο του, με τα δύο φίδια που περιπλέκονται γύρω από μια κεντρική ράβδο, συμβολίζει την ισορροπία των αντίθετων δυνάμεων -το θετικό και το αρνητικό, το αρσενικό και το θηλυκό- και την αρμονική τους σύνθεση που επιτρέπει τη ροή της ζωτικής ενέργειας.

Αυτή η συμβολική ανάλυση του Ερμή μπορεί να επεκταθεί και στην έννοια του “ερμητικά κλειστού,” που παραπέμπει στο μυστήριο και την εσωτερική γνώση που είναι κρυμμένη μέχρι να αποκαλυφθεί από τη συνείδηση ή τη νόηση. Αυτό αντιστοιχεί στη διαδικασία κατά την οποία οι βαθύτερες αλήθειες της ύπαρξης αποκαλύπτονται μόνο όταν ο νους είναι έτοιμος να τις κατανοήσει.

Νοησιτρονική: η επιλογή της ορολογίας αυτής

Η επιλογή της λέξης “νοησιτρονική” είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς υποδηλώνει μια πιο λεπτομερή και εξειδικευμένη προσέγγιση στη μελέτη της σκέψης. Το “τρόνιο” αναφέρεται στο μικρότερο τμήμα της σκέψης, κάτι που υπογραμμίζει την προσοχή στις λεπτομέρειες και τις υποκείμενες δομές που διαμορφώνουν τη νοητική δραστηριότητα.

Σε αντίθεση με την ψυχολογία, που εστιάζει στον “λόγο της ψυχής” και έχει ισχυρούς δεσμούς με θρησκευτικές και πνευματικές παραδόσεις, η Νοησιτρονική εστιάζει στη λεπτομερή ανάλυση των δομικών στοιχείων της νόησης και του τρόπου με τον οποίο αυτά αλληλεπιδρούν για να δημιουργήσουν την ανθρώπινη εμπειρία.

Αυτό το νέο σύστημα σκέψης προσφέρει μια πιο εκλεπτυσμένη και πολυδιάστατη κατανόηση της ανθρώπινης νόησης και της σχέσης της με τον κόσμο, αναδεικνύοντας την ελληνική μυθολογία ως μια πρότυπη μορφή της “Νοησιτρονικής” σκέψης, όπου οι θεοί και οι ήρωες λειτουργούν ως αρχέτυπα για τις διάφορες λειτουργίες και δυναμικές της ανθρώπινης ύπαρξης.

Αυτή η προσέγγιση αναδεικνύει την Ελληνική Μυθολογία ως ένα υπερσύστημα ψυχολογίας, όπου οι θεοί και οι ήρωες είναι κάτι περισσότερο από αφηρημένα σύμβολα: είναι προσωποποιήσεις των διαφόρων δυνάμεων και διαδικασιών του νου και της ψυχής.

Η “Νοησιτρονική” προσέγγιση αποκαλύπτει το βάθος και την πολυπλοκότητα αυτής της αρχαίας παράδοσης, δείχνοντας πώς μπορεί να εφαρμοστεί στην κατανόηση και την εξέλιξη της ανθρώπινης ψυχολογίας.