ΚΥΡΙΟΣ φωτισμός μου και σωτήρ μου• τίνα φοβηθήσομαι;

Κύριος υπερασπιστής της ζωής μου• από τίνος δειλιάσω; 2 Εν τω εγγίζειν επ᾿ εμέ κακούντας του φαγείν τας σάρκας μου, οι θλίβοντές με και οι εχθροί μου, αυτοί ησθένησαν και έπεσαν. 3 Εάν παρατάξηται επ᾿ εμέ παρεμβολή, ου φοβηθήσεται η καρδία μου• εάν επαναστή επ᾿ εμέ πόλεμος, εν ταύτη εγώ ελπίζω. 4 Μίαν ητησάμην παρά Κυρίου, ταύτην εκζητήσω• του κατοικείν με εν οίκω Κυρίου πάσας τας ημέρας της ζωής μου, του θεωρείν με την τερπνότητα Κυρίου και επισκέπτεσθαι τον ναόν τον άγιον αυτού. 5 Οτι έκρυψέ με εν σκηνή αυτού εν ημέρα κακών μου, εσκέπασέ με εν αποκρύφω της σκηνής αυτού, εν πέτρα ύψωσέ με. 6 Και νυν ιδού ύψωσε κεφαλήν μου επ᾿ εχθρούς μου• εκύκλωσα και έθυσα εν τη σκηνή αυτού θυσίαν αλαλαγμού, ασομαι και ψαλώ τω Κυρίω. 7 Εισάκουσον, Κύριε, της φωνής μου, ης εκέκραξα• ελέησόν με και εισάκουσόν μου. 8 Σοι είπεν η καρδία μου• εξεζήτησέ σε το πρόσωπόν μου• το πρόσωπόν σου, Κύριε, ζητήσω. 9 Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ᾿ εμού και μη εκκλίνης εν οργή από του δούλου σου• βοηθός μου γενού, μη αποσκορακίσης με και μη εγκαταλίπης με, ο Θεός, ο σωτήρ μου. 10 Οτι ο πατήρ μου και η μήτηρ μου εγκατέλιπόν με, ο δε Κύριος προσελάβετό με. 11 Νομοθέτησόν με, Κύριε, εν τη οδώ σου και οδήγησόν με εν τρίβω ευθεία ένεκα των εχθρών μου. 12 Μη παραδώς με εις ψυχάς θλιβόντων με, ότι επανέστησάν μοι μάρτυρες άδικοι, και εψεύσατο η αδικία εαυτή. 13 Πιστεύω του ιδείν τα αγαθά Κυρίου εν γη ζώντων. 14 Υπόμεινον τον Κύριον• ανδρίζου, και κραταιούσθω η καρδία σου, και υπόμεινον τον Κύριον.