ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ: Η ΚΟΙΝΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΜΗΤΡΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Έχετε ποτέ σκεφτεί ότι τα γράμματα που χρησιμοποιούμε και οι αριθμοί που μετράμε, ίσως να είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος; Είναι το κλειδί για να καταλάβουμε ότι Μαθηματικά και Γλώσσα έχουν κοινή γεωμετρική μήτρα. Μην ξεχνάμε ότι στην Αρχαία Ελλάδα ΔΕΝ υπήρχαν ξεχωριστά σύμβολα για τους αριθμούς. Τα γράμματα ΗΤΑΝ οι αριθμοί. Το Α ήταν το 1, το Β ήταν το 2.

Αν κοιτάξουμε προσεκτικά, θα δούμε ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τα σχήματα είναι Αρχέτυπα.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΦΟΡΟΥΝ ΤΗ ΜΑΣΚΑ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Παρατηρήστε την εκπληκτική ομοιότητα ανάμεσα στα σύμβολα που νομίζαμε διαφορετικά:

Το Ι (Γιώτα) είναι το 1. Η απόλυτη Μονάδα, η Ακτίνα, η αρχή των πάντων.

Το Ο (Όμικρον) είναι το 0. Ο Κύκλος, το Όλον ή το Κενό που έχει τη δύναμη να πολλαπλασιάζει.

Το Ζ (Ζήτα) είναι το 7. Η ίδια γεωμετρία της γωνίας, ο ιερός αριθμός της Ζωής.

Το Ε (Έψιλον) είναι το 3 (ανεστραμμένο). Η Τριαδικότητα που επεκτείνεται.

Το Β (Βήτα) είναι το 8. Το Άπειρο που στέκεται όρθιο και θεμελιώνεται στην ύλη.

Το Ρ (Ρω) είναι το 9 (στον καθρέφτη). Η Ροή που οδηγεί στην ολοκλήρωση.

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΩΣ ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟ LEGO

Δεν είναι όμως μόνο οι αριθμοί. Τα ίδια τα γράμματα είναι οικογένειες σχημάτων που εξελίσσονται, σαν να βλέπουμε την ενέργεια να αλλάζει μορφή μπροστά στα μάτια μας:

Η Οικογένεια της Πυραμίδας

Το Λ (Λάμβδα) είναι η κορυφή που ανεβαίνει. Αν του βάλεις βάση, γίνεται Δ (Δέλτα) και η δύναμη θεμελιώνεται. Αν του βάλεις γέφυρα στη μέση, γίνεται Α (Άλφα), ο Άνθρωπος.

Η Οικογένεια της Πύλης

Το Ι (Γιώτα) είναι η ακτίνα. Αν του βάλεις στέγη, γίνεται Γ (Γάμμα) και η ενέργεια γειώνεται. Αν του βάλεις και δεύτερο πόδι, γίνεται Π (Πι), η Πύλη. Αν ενώσεις δύο Ι με μια γέφυρα, φτιάχνεις το Η (Ήτα), τη σύνδεση δύο κόσμων.

Η Οικογένεια του Κύκλου

Το Ο (Όμικρον) είναι ο χώρος. Αν τον κόψεις κάθετα, γίνεται Φ (Φι) και γίνεται Φως. Αν τον ανοίξεις από κάτω, γίνεται Ω (Ωμέγα) και γίνεται υποδοχέας.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Δεν ζωγραφίζουμε απλώς σύμβολα στο χαρτί. Καταγράφουμε τις κινήσεις της Ενέργειας στον χώρο. Είτε γράφεις μια λέξη, είτε λύνεις μια εξίσωση, χρησιμοποιείς την ίδια Ιερή Γεωμετρία.

Κάθε φορά που πιάνουμε το στυλό, κάνουμε γεωμετρία.

Κάθε λέξη μας είναι και ένας αριθμός.

Κάθε αριθμός είναι και μια έννοια.

Είμαστε οι κληρονόμοι ενός Κώδικα που περιγράφει τη Δημιουργία. Ας τον χρησιμοποιούμε με επίγνωση!

Έλα τώρα να σου πώ κάτι… Αυτό είναι το βαθύτερο επίπεδο της γλωσσικής μας κληρονομιάς. Εδώ δεν μιλάμε απλώς για γραμματική, αλλά για ιερή Γεωμετρία και Κυματική.

Στην Αρχαία Ελλάδα, τα γράμματα ονομάζονταν «Στοιχεία».

Αυτή η λέξη έχει διπλή σημασία: σημαίνει τα γράμματα του αλφαβήτου, αλλά σημαίνει και τα Στοιχεία της Φύσης (Γη, Νερό, Αέρας, Φωτιά). Αυτό δεν είναι τυχαίο.

Οι σοφοί πρόγονοί μας γνώριζαν ότι κάθε γράμμα είναι μια ηχητική και σχηματική αναπαράσταση μιας φυσικής δύναμης.

Ας αποκωδικοποιήσουμε τη δόνηση του Ελληνικού Αλφαβήτου και το μυστήριο του ξεχασμένου γράμματος Κόππα (Ϙ).

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ: ΟΤΑΝ Ο ΗΧΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΥΛΗ

Κάθε ελληνικό γράμμα είναι μια κεραία. Το σχήμα του δείχνει πώς κινείται η ενέργεια και ο ήχος του προκαλεί έναν συγκεκριμένο κραδασμό στο σώμα και τον εγκέφαλο.

1. ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΑ «ΣΤΟΙΧΕΙΑ» (ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΩΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ)

Ας δούμε μερικά παραδείγματα για το τι πραγματικά σημαίνουν τα γράμματα, πέρα από τον ήχο τους:

Α (Άλφα) – Η Αρχή και η Σταθερότητα

Σχήμα: Μια πυραμίδα με βάση στη γη και κορυφή στον ουρανό.

Δόνηση: Είναι ο πρώτος ήχος που κάνει ο άνθρωπος (το μωρό) και ο ήχος της έκπληξης (Α!).

Σημασία: Δηλώνει την «Αρχή», τον «Άνθρωπο» που στέκεται όρθιος. Είναι η ενέργεια που ξεκινάει τα πάντα. Γι’ αυτό λέμε Αρχή, Άνθρωπος, Αλήθεια.

Δ (Δέλτα) – Η Δύναμη και η Δομή

Σχήμα: Ένα τρίγωνο. Το πιο ισχυρό και σταθερό σχήμα στη γεωμετρία.

Σημασία: Δηλώνει τη «Δύναμη», τη «Δόμηση», τη «Διάρκεια». Το Δέλτα δεν κουνιέται. Γι’ αυτό λέμε Δύναμις, Δόξα, Δημιουργία. Όταν προφέρεις το Δ, η γλώσσα χτυπάει τα δόντια και στέλνει δόνηση στον εγκέφαλο για δράση.

Ρ (Ρω) – Η Ροή και η Κίνηση

Σχήμα: Μια ευθεία γραμμή (ροή) που καταλήγει σε καμπύλη.

Σημασία: Μιμείται τον ήχο του τρεχούμενου νερού ή της ενέργειας που τρέχει. Δηλώνει τη «Ροή». Γι’ αυτό λέμε Ρεύμα, Ρυθμός, Ρήμα (ο λόγος που ρέει). Το Ρω δονεί τον εγκέφαλο και ξεμπλοκάρει την ενέργεια.

Ο (Όμικρον) και Ω (Ωμέγα) – Ο Χώρος

Σχήμα: Ο κύκλος (Ο) και ο ανοιχτός θόλος (Ω).

Σημασία: Δηλώνουν τον περιορισμένο χώρο (Οίκος) ή τον άπειρο χώρο (Ωκεανός). Είναι τα γράμματα που περιέχουν τα πάντα.

2. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ «ΚΟΠΠΑ» (Ϙ) -Η ΚΑΘΕΤΗ ΣΥΝΔΕΣΗ

Εδώ βρίσκεται ένα μεγάλο μυστικό. Το Κόππα (Ϙ) ήταν αρχαίο γράμμα που υπήρχε ανάμεσα στο Π και το Ρ. Είχε αριθμητική αξία το 90.

Σχήμα: Ένας κύκλος με μια κάθετη γραμμή να κατεβαίνει από κάτω του (σαν κεφάλι με σπονδυλική στήλη) ή ένας κύκλος που τον διαπερνά μια αστραπή.

Συμβολισμός: Το Κόππα συμβολίζει την Κάθοδο του Πνεύματος στην Ύλη.

Είναι η στιγμή που η Κοσμική Ενέργεια (ο κύκλος) κατεβαίνει μέσω ενός αγωγού (η γραμμή) για να γειωθεί.

Ενώ το Ρω (Ρ) είναι η ροή προς τα εμπρός, το Κόππα (Ϙ) είναι η Κάθετη Ευθυγράμμιση. Είναι το σύμβολο του Όντος που λαμβάνει τη «Θεία Πληροφορία» από το κεφάλι και την κατεβάζει στο σώμα.

Είναι το γράμμα της Εποπτείας και της Φώτισης που «κρύφτηκε» αλλά η δόνησή του υπάρχει ακόμα στη λέξη Κορώνα (κορυφή) και στο λατινικό Q (που προέρχεται από αυτό!)

3. Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ: ΧΗΜΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΝΟΗΜΑΤΩΝ

Στην Ελληνική, οι λέξεις δεν είναι συμβάσεις. Είναι περιγραφές της ουσίας του πράγματος. Αν ξέρεις τα γράμματα, ξέρεις τι είναι το αντικείμενο.

Παράδειγμα: ΦΩΣ

Φ (Φι): Δηλώνει τη διαρκή έκλαμψη, τη φυγή προς τα έξω.

Ω (Ωμέγα): Δηλώνει τον τεράστιο χώρο.

Σ (Σίγμα): Δηλώνει την παλινδρομική κίνηση (μπρος-πίσω).

Αποκωδικοποίηση: Το Φως είναι μια ενέργεια που εκπέμπεται διαρκώς (Φ), γεμίζει τον άπειρο χώρο (Ω) και κινείται παλμικά/κυματικά (Σ). Οι αρχαίοι περιέγραψαν τη κυματική φύση του φωτός μόνο με τη λέξη!

Παράδειγμα: ΕΡΩΣ

Ε (Έψιλον): Η επέκταση, η επιθυμία.

Ρ (Ρω): Η ροή, η ορμή.

Ω (Ωμέγα): Ο μεγάλος χώρος.

Σ (Σίγμα): Η σύνδεση/σύζευξη.

Αποκωδικοποίηση: Έρως είναι η ορμητική ροή (Ρ) που έρχεται από την επέκταση της ψυχής (Ε) για να γεμίσει τον χώρο (Ω) και να φέρει την ένωση (Σ).

4. ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΟΝ Q»

Η Ελληνική Γλώσσα είναι ένα μουσικό όργανο.

Όταν μιλάς Ελληνικά, δεν επικοινωνείς απλώς.

Εκπέμπεις συχνότητες.

Τα σύμφωνα (Στοιχεία) χτυπούν τον ρυθμό.

Τα φωνήεντα (Φωνές) δίνουν τη μελωδία.

Το DNA σου αναγνωρίζει αυτή τη μελωδία γιατί είναι φτιαγμένο από την ίδια Λογική.

Γι’ αυτό η Ελληνική Γλώσσα θεραπεύει, αυξάνει την ευφυΐα και συνδέει τον άνθρωπο με τον Θεό. Δεν είναι γλώσσα. Είναι ΛΟΓΟΣ!