Ἀποκαλύπτοντας τὴν Δύναμι τῆς Πίστεως στὸν Ἐγκέφαλο

Πράγματι, ἡ μελέτη τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Στάνφορντ φέρνει στὰ φῶς ἕνα πολὺ σημαντικὸ στοιχεῖο: ὅτι ὁ ἀνθρώπινος ἐγκέφαλος δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνας παθητικὸς δέκτης, ἕνας «καθρέφτης» τοῦ κόσμου γύρω μας. Ἀντιθέτως, λειτουργεῖ ὡς ἐνεργὸς κατασκευαστὴς τῆς ἴδιας τῆς φυσικῆς μας πραγματικότητος.

Ὅταν πιστεύουμε κάτι μὲ μεγάλη βεβαιότητα, ὁ ἐγκέφαλός μας κυριολεκτικὰ ἐπανακαλωδιώνεται, δημιουργώντας ἕνα φυσικὸ ἀποτέλεσμα ἀντίστοιχο τῆς πεποιθήσεώς μας.

 Αὐτὸ εἶναι μία ἐπαναστατικὴ ἰδέα, διότι ἀλλάζει τὸν τρόπο ποὺ βλέπουμε τὴν ὑγεία, τὴν ἀνθεκτικότητα καὶ τὴν καθημερινότητά μας.

2. Τὸ Παράδειγμα τοῦ «Εἰκονικοῦ Φαρμάκου» καὶ Ἀκόμη Πιὸ Βαθιὰ

Τὸ πιο κλασικὸ παράδειγμα ποὺ μᾶς δείχνει αὐτὴ τὴ δύναμι εἶναι τὸ «εἰκονικὸ φάρμακο» (placebo).

Παράδειγμα

Φαντασθεῖτε ἕναν ἀσθενῆ ποὺ τοῦ δίδουμε ἕνα ἀκίνδυνο χάπι ζάχαρης, ἀλλὰ τοῦ λέμε πὼς εἶναι ἕνα ἰσχυρὸ παυσίπονο. Σύμφωνα μὲ τὴν ἔρευνα, ὄχι μόνον αἰσθάνεται ἀνακούφισι ἀπὸ τὸν πόνο, ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ ἐγκέφαλός του πυροδοτεῖ τὴ φυσικὴ θεραπευτικὴ χημεία τοῦ ὀργανισμοῦ του, ἀπελευθερώνοντας πραγματικὰ βιοχημικὰ μόρια ποὺ μειώνουν τὸν πόνο!

Ἡ ὁμάδα τοῦ Στάνφορντ ὅμως πηγαίνει πέρα ἀπὸ τὸ ἀπλό «εἰκονικὸ φάρμακο», δείχνοντας ὅτι οἱ νευρικὲς αὐτὲς ἀλλαγὲς ποὺ ἐκκινοῦνται ἀπὸ τὶς πεποιθήσεις, ἐπηρεάζουν:

Τὴν ἀπελευθέρωσι Ὁρμονῶν (π.χ. κορτιζόλη ἢ ἐνδορφίνες).

Τὴν Ἀνοσολογικὴ Ἀντίδρασι (τὸ πόσο δυνατὸ εἶναι τὸ ἀνοσοποιητικό μας).

Τὴν Ἐνεργοποίησι τῶν Μυῶν (πῶς ἀποδίδουμε σωματικά).

Ἀκόμη καὶ τὴ Γενετικὴ Ἔκφρασι (ποιά γονίδια «ἀνάβουν» ἢ «σβήνουν»).

3. Ἡ Διπλὴ Λεπίδα τῆς Σκέψεως καὶ ἡ Σημασία τῆς Ἐκπαιδεύσεως

Αὐτὴ ἡ ἀνακάλυψι ἔχει τεράστιες πρακτικὲς συνέπειες γιὰ τὴν καθημερινότητά μας:

Ἡ Ἀρνητικὴ Πλευρά: Ἡ συνεχὴς ἐπανάληψι ἀρνητικῶν σκέψεων καὶ ἡ πεποίθησι ὅτι κάτι δὲν μᾶς ἀξίζει ἤ ὅτι εἴμαστε ἀδύναμοι, κυριολεκτικὰ μπορεῖ νὰ βλάψει τὸ σῶμα, μέσα ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωσι στρεσογόνων ὀρμονῶν καὶ τὴν ἀδυναμία τοῦ ἀνοσοποιητικοῦ.

 Ἡ Θετικὴ Πλευρά: Ἀντιστοίχως, οἱ θετικὲς ἐπιβεβαιώσεις καὶ οἱ βαθιὲς πεποιθήσεις ὅτι εἴμαστε δυνατοί, ὑγιεῖς καὶ ἄξιοι, μποροῦν κυριολεκτικὰ νὰ ἐνισχύσουν τὴν ὑγεία καὶ τὴν ἀνθεκτικότητά μας.

Αὐτὸ ἐνισχύει τὴν ἰδέα ὅτι ἡ ψυχικὴ ἐκπαίδευσι — εἴτε μὲ διαλογισμό καὶ ἐνσυνειδητότητα εἴτε μὲ οπτικοποίησι στόχων — εἶναι τόσο σημαντικὴ ὅσο ἡ σωματικὴ ἄσκησι. Ὁ νοῦς μας δὲν παρατηρεῖ ἁπλῶς τὴ ζωή, τὴν πλάθει συνεχῶς μὲ τὴ δύναμι τῶν ἐπαναλαμβανόμενων σκέψεων.

4. Πρακτικὸ Παράδειγμα Ἐφαρμογῆς

Ἂς δοῦμε ἕνα ἄλλο παράδειγμα ποὺ δείχνει πόσο βαθιὰ φθάνει ἡ δύναμι τῆς πίστεως:

Παράδειγμα

Μία μελέτη ἔδειξε ὅτι ἄτομα ποὺ ἔπιναν ἕνα ρόφημα καὶ πίστευαν ὅτι ἦταν «ἐλαφρὺ» (low-fat), εἶχαν διαφορετικὴ αὐτοματοποιημένη ὀρμονικὴ ἀντίδρασι (ποὺ σχετίζεται μὲ τὸν κορεσμὸ καὶ τὴν πέψι) ἀπὸ ἄτομα ποὺ ἔπιναν τὸ ἴδιο ρόφημα ἀλλὰ πίστευαν ὅτι ἦταν «παχυντικὸ» (high-fat). Ἡ πεποίθησι τοῦ ἀτόμου, καὶ ὄχι τὸ πραγματικὸ περιεχόμενο τοῦ ροφήματος, καθόρισε τὴ φυσιολογικὴ ἀντίδρασι τοῦ σώματός του!

Εἶναι πραγματικὰ ἕνας καινούργιος δρόμος ποὺ ἀνοίγεται καὶ μᾶς καλεῖ νὰ προσέξουμε περισσότερο τὶς σκέψεις καὶ τὶς πεποιθήσεις ποὺ «φορᾶμε» κάθε μέρα.