Ἡ Ἐπανάστασις τῆς Δράσεως: Πῶς ὁ Ἐγκέφαλός μας δημιουργεῖ τὸ Κίνητρο!

Ὅλοι μας ἔχουμε σταθεῖ κἄποτε στὴν ἀρχὴ μιᾶς προσπαθείας, περιμένοντες μιὰ «μαγικὴ» σπίθα κινήτρου νὰ ἐμφανισθεῖ, σὰν ἀπὸ τὸ πουθενά, γιὰ νὰ μᾶς δώσῃ τὴν ὤθηση νὰ ξεκινήσουμε.

Ὅμως, φίλοι μου, ἡ Νευροεπιστήμη ἔρχεται νὰ ἀνατρέψῃ αὐτὴν τὴν παλαιὰ ἀντίληψη! Ἀποδεικνύεται ὅτι τὸ ἔχουμε πάρει ἐντελῶς ἀνάποδα.

Τὸ κίνητρο δὲν εἶναι ἡ αἰτία τῆς δράσεως -εἶναι τὸ ἀποτέλεσμά της.

1. Ἡ Χημεία τῆς Ὤθησης: Ὁ Ρόλος τῆς Ντοπαμίνης

Δὲς πῶς λειτουργεῖ αὐτὸ τὸ ἀπίστευτο σύστημα μέσα στὸ κεφάλι μας: Ὅταν καταβάλλεις μιὰ προσπάθεια, ὁποιαδήποτε κι ἂν εἶναι, ἀκόμη καὶ τὴν πιὸ μικρή, ὅπως τὸ νὰ στρώσῃς τὸ κρεββάτι σου τὸ πρωΐ ἢ νὰ γράψῃς μόλις μιὰ πρόταση ἑνὸς ἄρθρου, ὁ ἐγκέφαλός σου σὲ ἀνταμείβει ἀμέσως. Σοῦ δίνει μιὰ γενναιόδωρη δόση ντοπαμίνης, ἐκείνου τοῦ χημικοῦ «feel good».

Αὐτὴ ἡ μικρὴ, ἀλλὰ ἰσχυρὴ χημικὴ ὤθηση, εἶναι σὰν μιὰ φωνὴ ποὺ λέει στὸν ἐγκέφαλό σου: «Αὐτὸ ἦταν καλό! Μοῦ ἄρεσε! Ἄντε, ἂς συνεχίσουμε!».

2. Ἡ Σημασία τῆς Ἐκκινήσεως καὶ τῆς Καλοσύνης

Ναί, τὸ κατάλαβες σωστά. Ὁ ἐγκέφαλός μας εἶναι ὀργανωμένος νὰ ἀνταμείβῃ τὴν προσπάθεια, ὄχι ἁπλῶς τὴν πρόθεση. Ἔτσι, ὅταν ἐνεργεῖς, ἀκόμη κι ἂν τὴν στιγμὴ ἐκείνη δὲν νιώθεις ἔμπνευση ἢ διάθεση, ὁ ἐγκέφαλός σου βάζει μπρὸς τὶς μηχανὲς καὶ χτίζει ὁρμή. Τὸ κίνητρο, λοιπόν, δὲν εἶναι τὸ καύσιμο γιὰ νὰ ξεκινήσῃς, εἶναι τὸ προϊόν, ἡ ἐπιβράβευση ποὺ προκύπτει ἀπὸ τὸ ξεκίνημα.

Ὁμοίως, οἱ τυχαῖες πράξεις καλοσύνης, ὅπως τὸ νὰ βοηθήσῃς ἕναν ξένο ἢ νὰ προσφέρῃς ἕνα χαμόγελο, καὶ ἡ καλοπροαίρετη δράση γενικῶς, ἁπλῶς μὲ τὸ νὰ γίνουν, προκαλοῦν τὴν ἴδια ντοπαμινικὴ ἀνταμοιβή. Δὲν περιμένεις νὰ «νιώσῃς καλὸς» γιὰ νὰ δράσῃς, ἀλλὰ ἡ δράση σὲ κάνει νὰ νιώθῃς καλός!

3. Τὸ Μυστικὸ τῆς Δημιουργικότητος καὶ τῆς Συνέχειας

Αὐτὴ ἡ γνῶση ἀναποδογυρίζει τὰ πάντα στὸν τρόπο ποὺ σκεπτόμαστε. Σημαίνει ὅτι δὲν χρειάζεται νὰ περιμένουμε γιὰ ἐκείνη τὴν ἄπιαστη «ἔμπνευση» γιὰ νὰ ξεκινήσῃ ἡ δημιουργικότητα. Ἀπλῶς πρέπει νὰ ξεκινήσουμε! Ἔστω καὶ νὰ σχεδιάσῃς μιὰ γραμμή, νὰ γράψῃς μιὰ λέξη, νὰ κάνῃς ἕνα ἁπλὸ τέντωμα.

Ἡ δράση αὐτὴ εἶναι ποὺ προκαλεῖ τὴν ἐπιθυμία νὰ συνεχίσῃς, εἴτε πρόκειται γιὰ μελέτη, γυμναστική, καθάρισμα ἢ τὴν δημιουργία ἑνὸς νέου ἔργου. Τὸ νὰ δρᾷς, εἶναι ποὺ χτίζει τὸ νευρωνικὸ μονοπάτι τῆς συνέχειας.

4. Ἡ Ἀλλαγὴ τῆς Νοοτροπίας: Ἀπὸ τὴν Ἀναμονὴ στὴν Κίνησι

Τὴν ἑπόμενη φορὰ λοιπὸν ποὺ θὰ νιώσῃς «κολλημένος», μὴν κάθεσαι νὰ περιμένῃς γιὰ μιὰ σπίθα ποὺ θὰ σοῦ ἔρθῃ ἐξωτερικά. Δημιούργησέ την ὁ ἴδιος! Κάνε μιὰ μικρή, ἀσήμαντη ἴσως, πράξη. Μετὰ ἄφησε τὴν ὑπέροχη βιολογία τοῦ ἐγκεφάλου σου νὰ χειρισθῇ τὰ ὑπόλοιπα.

Ὁ ἐγκέφαλός σου δὲν περιμένει γιὰ κίνητρο. Ἀπλῶς περιμένει τὴν ΚΙΝΗΣΗ!