Αγάπη σημαίνει ενεργοποίηση

Η αγάπη δεν είναι συναίσθημα, είναι κατάσταση ενεργοποίησης, όπου όλο μας το είναι έχει πληρότητα ενέργειας/φωτός. Μέσα σε αυτή τη πληρότητα ενέργειας, δεν μπορούμε παρά να αγαπούμε τα πάντα αδιακρίτως, γιατί η αγάπη δεν έχει αντικείμενο να αγαπήσει – είτε είμαστε αγάπη, είτε όχι. Όσο περισσότερη ενέργεια έχουμε στη φυσιολογία μας, τόση περισσότερη αγάπη θα βιώνουμε, θα εκπέμπουμε και θα εκδηλώνουμε.

Η αγάπη που κατευθύνεται προς συγκεκριμένους ανθρώπους είναι η συναισθηματική αγάπη του ηλιακού πλέγματος, η οποία είναι αρκετά δεσμευτική και ιδιοτελής, κι έτσι δεν είναι πραγματική αγάπη. Η αγάπη όμως του επιπέδου του καρδιακού κέντρου είναι ανιδιοτελής και λάμπει προς όλες τις κατευθύνσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με την έλλειψη ενέργειας, που μπορεί να εκδηλώνεται ως κατάθλιψη: η κατάθλιψή μας δεν έχει συγκεκριμένον αποδέκτη, αλλά είναι κατάσταση, την οποία εκπέμπουμε προς όλες τις κατευθύνσεις.

Η ανθρωπότητα στην εποχή μας καλείται να αναβιβάσει τον εαυτό της από το επίπεδο του ηλιακού πλέγματος στο επίπεδο της καρδιάς. Από την εγωιστική, συναισθηματική –και αρκετά υποκριτική- δηλαδή αγάπη, να πάει στην ανιδιοτελή αγάπη που ελευθερώνει. Δεν είναι τυχαίο που το σημείο του Σταυρού ενώνεται στη καρδιά, όπου είναι το Σημείο της απελευθέρωσης.

Με τον τακτικό διαλογισμό σταδιακά ενεργοποιούμαστε και βιώνουμε-εκπέμπουμε περισσότερη αγάπη. Η απλή αυτή διαδικασία του αδειάσματος του νου και της ενατένισης προς το Θείον ή τη Πηγή, επιτρέπει στη θεία Ροή της ενέργειας να ρεύσει μέσα από εμάς και να μας πληρώσει, να μας ενεργοποιήσει, να μας κάνει ανθρώπους αγάπης.

Πηγή: neoastro.gr