ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ

ΜΕΡΟΣ Γ’

Ο έρωτας δεν μπορεί ποτέ να αποτελέσει πραγματικά μια σπουδαία βάση για τον γάμο, διότι ο έρωτας είναι διασκέδαση και παιγνίδι.

Αν παντρευτείς κάποιον από έρωτα, θα απογοητευτείς, γιατί σύντομα θα χαθεί η διασκέδαση, θα χαθεί η αίσθηση τού καινούργιου και θα έρθει μέσα η πλήξη.

Ο γάμος είναι για βαθιά φιλία, για βαθιά οικειότητα. Ο έρωτας υπονοείται εκεί, αλλά δεν είναι μόνο αυτός. Ο γάμος λοιπόν είναι πνευματικός. Είναι πνευματικός! Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορείς ποτέ να αναπτύξεις μόνος σου. Ακόμη και το δικό σου μεγάλωμα απαιτεί κάποιον στον οποίο θα ανταποκρίνεσαι, κάποιον τόσο οικείο που να μπορείς να ανοίξεις εντελώς προς αυτόν ή αυτήν τον εαυτό σου.

Φαίνεται πως δεν έχεις καθόλου επίγνωση τού φαινόμενου τού γάμου -ο οποίος είναι καταστροφικός και για τον άντρα και για τη γυναίκα.

Η αγάπη είναι δημιουργική, ο γάμος είναι καταστροφικός. Αλλά στην αγάπη δεν μπορείς να στηριχτείς: την μια στιγμή ίσως να είναι εδώ και την επόμενη στιγμή έχει χαθεί. Κι ο άνθρωπος θέλει μόνιμα πράγματα, έχει εμμονή με τα μόνιμα πράγματα. Θέλει ασφάλεια, εξασφάλιση, θέλει να μένει προσκολλημένος. Δεν μπορεί λοιπόν να στηριχτεί στην αγάπη κι έτσι δημιούργησε το γάμο.

Ποια διαφορά υπάρχει ανάμεσα σε μια “πόρνη” και σε μια σύζυγο; Η μια αποτελεί προσωρινή διευθέτηση, η άλλη είναι λίγο πιο μόνιμη. Ο γάμος είναι ένα μόνιμο είδος πορνείας, στο βάθος δεν είναι διαφορετικός. Γι΄αυτό και ο γάμος κι η πορνεία έχουν συνυπάρξει.

Αν το εξετάσεις, τότε ο γάμος είναι αυτός που δημιούργησε την πορνεία. Κι η πορνεία δεν θα εξαφανιστεί ποτέ από τον κόσμο, αν δεν εξαφανιστεί ο γάμος, αποτελεί την σκιά τού γάμου. Μάλιστα οι πόρνες σώζουν ως τώρα τον γάμο. Πρόκειται για ένα μέτρο ασφαλείας ώστε να μπορεί να πηγαίνει πότε-πότε ο άντρας, έτσι για αλλαγή, σε οποιαδήποτε άλλη γυναίκα, σε μια πόρνη, και να σώζει τον γάμο του και την μονιμότητά του.

Στους εκατό γάμους οι ενενήντα εννέα δεν είναι παρά πορνεία κατόπιν αδείας. Δεν είναι γάμοι. Ο γάμος είναι πραγματικός γάμος μόνον όταν αναπτύσσεται μέσα από την αγάπη. Νόμιμος, παράνομος, δεν έχει σημασία. Το αληθινό πράγμα που έχει σημασία είναι η αγάπη.

Αν υπάρχει αγάπη ανάμεσα σε δυο ανθρώπους, είναι ευλογημένος. Αν δεν υπάρχει αγάπη ανάμεσα σε δυο ανθρώπους, τότε όλοι σου οι νόμοι βαλμένοι μαζί δεν μπορούν να τους γεφυρώσουν. Θα υπάρχουν τότε χωριστά, θα υπάρχουν τότε σε απόσταση, θα υπάρχουν τότε με συγκρούσεις, θα είναι τότε πάντοτε εμπόλεμοι. Και δημιουργούν κάθε είδους προβλήματα ο ένας για τον άλλο. Είναι κακοί ο ένας προς τον άλλο, γκρινιάζουν μεταξύ τους, είναι κτητικοί ο ένας προς τον άλλο, βίαιοι, καταπιεστικοί, δεσποτικοί, δικτατορικοί.

Όταν σκέφτεται κάποια γυναίκα ο άντρας, σκέφτεται τον έρωτα, δεν σκέφτεται ποτέ τον γάμο. Όταν σκέφτεται κάποιον άντρα η γυναίκα, σκέφτεται τον γάμο. Ο έρωτας είναι δεύτερο πράγμα, η ασφάλεια είναι το πρώτο. Ζει εκείνη σε ένα διαφορετικό είδος κόσμου -ίσως να μην συμβαίνει έτσι στο μέλλον, αλλά στο παρελθόν το μόνο πρόβλημα τής γυναίκας ήταν πώς να είναι ασφαλής.

Είναι εύθραυστη εκείνη, είναι απαλή, είναι ασθενέστερη, είναι φοβισμένη. Τριγύρω της παντού υπάρχει ένας κόσμος αντρικής κατασκευής και η ίδια είναι μια ξένη εκεί. Της χρειάζεται ασφάλεια. Όταν λοιπόν ερωτεύεται, η πρώτη έννοια, η πρώτη ιδέα, είναι πώς να είναι εξασφαλισμένη, ασφαλής. Δεν θέλει να κάνει έρωτα με έναν άντρα, αν δεν συμφωνηθεί ο γάμος. Ο γάμος πρέπει να είναι το πρώτο πράγμα, μετά μπορεί να ακολουθήσει το οτιδήποτε άλλο.

Ο άντρας ενδιαφέρεται λιγότερο για τον γάμο, ενδιαφέρεται πολύ λιγότερο. Για την ακρίβεια, δεν ενδιαφέρεται καθόλου. Αν συμφωνήσει, θα συμφωνήσει απρόθυμα μόνον -διότι ο γάμος σημαίνει ευθύνη. Ο γάμος σημαίνει δεσμά, ο γάμος σημαίνει ότι τώρα είσαι φυλακισμένος. Τώρα δεν είσαι πια ελεύθερος να πηγαίνεις με άλλες γυναίκες. Για τον άντρα, ο γάμος μοιάζει με φυλακή. Για την γυναίκα, ο γάμος μοιάζει με ασφάλεια, με εξασφάλιση, ένα σπίτι. Για την γυναίκα ο γάμος σημαίνει σπίτι και για τον άντρα ο γάμος σημαίνει σκλαβιά. Τελείως διαφορετικές αντιλήψεις, έτσι λοιπόν δρουν διαφορετικά. Αντιλήψεις αλληλοσυγκρουόμενες.

Ο γάμος είναι πολύ ασφαλής. Δίνει ασφάλεια. Δεν υπάρχει κανένα μεγάλωμα εκεί. Μένεις απλώς κολλημένος. Να θυμάσαι λοιπόν, αν ο γάμος προβάλλει μέσα από την οικειότητα, τότε είναι όμορφος. Σημαίνει αυτό ότι θα πρέπει όλοι να έχουν ζήσει μαζί πριν παντρευτούν. Ο μήνας του μέλιτος δεν πρέπει να συμβαίνει μετά από το γάμο, πρέπει να συμβαίνει πριν από τον γάμο. Πρέπει να έχουν ζήσει μαζί τις σκοτεινές νύχτες, τις όμορφες μέρες, τις θλιβερές στιγμές, τις χαρούμενες στιγμές. Πρέπει να έχουν κοιτάξει ο ένας τον άλλο βαθιά μέσα στα μάτια, βαθιά μέσα στο είναι τους.

Ο γάμος είναι πολύ ασφαλής. Μένεις κολλημένος. Αποτελεί μια σεξουαλική ρύθμιση η οικειότητα αποτελεί την αναζήτηση της αγάπης.

Ο Γάμος είναι ένας τρόπος για να αποφύγεις την οικειότητα της αγάπης! Είναι ένα μαγικό κόλπο για να δημιουργήσεις μια τυπική σχέση.

*

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ ΠΟΛΥ…

Γιατί έχει αποτύχει ο γάμος; Καταρχάς, τον ανεβάσαμε σε αφύσικα επίπεδα. Προσπαθήσαμε να τον κάνουμε κάτι το μόνιμο, κάτι το ιερό, χωρίς να γνωρίζουμε ούτε το αλφάβητο τής ιερότητας, χωρίς να γνωρίζουμε τίποτε σχετικά με την αιωνιότητα. Οι προθέσεις μας ήταν καλές, αλλά η κατανόησή μας πολύ μικρή, σχεδόν αμελητέα. Αντί λοιπόν να γίνει κάτι σαν παράδεισος, έχει γίνει μια κόλαση. Αντί να γίνει ιερός, έχει πέσει ακόμη πιο κάτω κι από την βεβήλωση.

Ο Γάμος σημαίνει κατά βάση ότι δεν είσαι ακόμη ικανός να μείνεις μόνος, χρειάζεσαι τον άλλο. Χωρίς τον άλλο, νιώθεις να μην υπάρχει νόημα και μαζί με τον άλλο νιώθεις δυστυχισμένος. Ο γάμος αποτελεί πράγματι ένα δίλημμα! Αν είσαι μόνος, είσαι δυστυχισμένος, αν είσαι μαζί με κάποιον, είσαι δυστυχισμένος. Σου διδάσκει την πραγματικότητά σου, ότι κάτι βαθιά μέσα σου χρειάζεται να μεταμορφωθεί, έτσι ώστε να μπορείς να είσαι ευδαίμων μόνος σου! ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΑ!

Ο συνήθης γάμος αποτελεί ασυνείδητα δεσμά: δεν μπορείς να ζήσεις μόνος σου, αποκτάς λοιπόν εξάρτηση από τον άλλο, ο άλλος δεν μπορεί να ζήσει μόνος του, έτσι κι εκείνος ή εκείνη αποκτά εξάρτηση από σένα. Και μισούμε τον άνθρωπο από τον οποίο είμαστε εξαρτημένοι, κανείς δεν θέλει να εξαρτάται από κανέναν. Η βαθύτερη επιθυμία μας είναι να έχουμε ελευθερία, απόλυτη ελευθερία -και η εξάρτηση είναι εναντίον της ελευθερίας.

Οι πάντες απεχθάνονται την εξάρτηση και γι’ αυτό ακριβώς καυγαδίζουν συνεχώς τα ζευγάρια, χωρίς να ξέρουν γιατί καυγαδίζουν. Χρειάζεται να διαλογιστούν πάνω σε τούτο, χρειάζεται να συλλογιστούν γύρω από τούτο, το γιατί καυγαδίζουν. Τα πάντα αποτελούν μια πρόφαση για καυγά. Αν αλλάξεις την μια πρόφαση, θα βρεθεί κάποια άλλη, αν δεν έχει απομείνει καμιά πρόφαση, τότε θα επινοήσεις προφάσεις, πάντως με κάποιον τρόπο πρέπει να γίνεται καυγάς.

Δεν είμαι κατά του γάμου απλώς να έχεις επίγνωση του γεγονότος ότι υπάρχει και η δυνατότητα να προχωρήσεις πέρα από αυτόν. Αλλά και αυτή η δυνατότητα είναι ανοικτή μόνον επειδή ο γάμος σού δημιουργεί τόση δυστυχία, τόση αγωνία και άγχος, ώστε χρειάζεται να μάθεις πώς θα τον υπερβείς. Πρόκειται για μια μεγάλη ώθηση προς την υπέρβαση. Ο γάμος δεν είναι περιττό πράγμα, είναι αναγκαίος για να σε κάνει να λογικευτείς, για να σε κάνει υγιή διανοητικά. Ο γάμος είναι αναγκαίος κι όμως έρχεται ένα σημείο όπου πρέπει και να τον υπερβείς. Είναι σαν μια σκάλα. Ανεβαίνεις τη σκάλα, σε πάει προς τα πάνω, αλλά έρχεται η στιγμή που πρέπει να αφήσεις την σκάλα πίσω σου. Αν μείνεις κολλημένος στην σκάλα, τότε υπάρχει κίνδυνος.

Μάθε κάτι από τον γάμο. Ο γάμος αναπαριστά ολόκληρο τον κόσμο σε μικροσκοπική μορφή: σε διδάσκει πολλά πράγματα. Μόνον οι άνθρωποι που είναι μετριότητες δεν μαθαίνουν τίποτα. Διαφορετικά θα σε διδάξει ότι δεν γνωρίζεις τι είναι η αγάπη, ότι δεν γνωρίζεις πώς να σχετίζεσαι, ότι δεν γνωρίζεις πώς να επικοινωνείς, ότι δεν γνωρίζεις πώς να έχεις βαθιά επαφή, ότι δεν γνωρίζεις πώς να ζεις μαζί με κάποιον άλλο.

Πρόκειται για ένα καθρέφτη: σου δείχνει το πρόσωπό σου με όλες του τις διαφορετικές όψεις. Κι όλα αυτά χρειάζονται για την ωριμότητά σου. Όμως ο άνθρωπος που μένει προσκολλημένος για πάντα εκεί παραμένει ανώριμος. Χρειάζεται να προχωρήσεις και πιο πέρα.

Ο γάμος έχει γίνει ένα πεδίο μάχης, όπου δυο άνθρωποι μάχονται για την υπεροχή. Φυσικά, ο άντρας έχει το δικό του τρόπο: τραχύ και πιο πρωτόγονο. Η γυναίκα έχει το δικό της τρόπο: θηλυκό, απαλότερο, λίγο πιο πολιτισμένο, πιο μαζεμένο. Η κατάσταση όμως είναι η ίδια. Τώρα οι ψυχολόγοι μιλούν για το γάμο ως ένα είδος οικείας εχθρότητας. Και αποδείχτηκε πως έτσι είναι. Δυο εχθροί που ζουν μαζί προσποιούμενοι ότι αγαπιούνται, περιμένοντας από τον άλλο να δώσει αγάπη και ο άλλος περιμένει το ίδιο πράγμα. Κανείς δεν είναι πρόθυμος να την δώσει, κανείς δεν την έχει. Πώς να δώσεις αγάπη αν δεν την έχεις;

Δεν είμαι κατά του γάμου -χωρίς το γάμο, θα εξαφανιστούν από τον κόσμο το ενενήντα εννέα τοις εκατό από τα ανέκδοτα. ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟ… ΤΗΣ ΖΩΗΣ… Πώς γίνεται να είμαι κατά του γάμου. Είμαι απόλυτα υπέρ του!

Ο γάμος έχει αποτύχει διότι δεν μπόρεσες να ανέβεις ως το επίπεδο που ανέμενες από τον γάμο, από την ιδέα του γάμου. Ήσουν βάναυσος, ήσουν γεμάτος από ζήλια, ήσουν γεμάτος από λαγνεία, δεν έχεις γνωρίσει ποτέ πραγματικά τι είναι η αγάπη. Στο όνομα της αγάπης, δοκίμασες τα πάντα που είναι ακριβώς το αντίθετο της αγάπης: την κτητικότητα, την κυριαρχία, την εξουσία.

ΑΚΟΥ!

Χωρίς τον γάμο δεν θα υπάρχει δυστυχία -και δεν θα υπάρχει ούτε γέλιο. Θα υπάρχει τόση πολλή σιωπή… θα υπάρχει η Νιρβάνα πάνω στην γη! Ο γάμος κρατά σε λειτουργία χίλια δυο πράγματα: την θρησκεία, το κράτος, τα έθνη, τους πολέμους, την λογοτεχνία, τις κινηματογραφικές ταινίες, την επιστήμη -για την ακρίβεια, τα πάντα εξαρτώνται από τον θεσμό του γάμου!

Ποιο είναι το μυστικό για να μείνει κανείς ευτυχισμένος και παντρεμένος;

Είναι αδύνατον! Δεν έχει συμβεί ποτέ, δεν μπορεί να συμβεί από την ίδια τη φύση των πραγμάτων. Ο γάμος είναι κάτι το ενάντιο στη φύση. Ο γάμος είναι κάτι το επιβεβλημένο, μια επινόηση του ανθρώπου -ασφαλώς κατ΄ανάγκην, αλλά τώρα ακόμη και η ανάγκη αυτή είναι εκτός εποχής. Ήταν ένα αναγκαίο κακό στο παρελθόν, τώρα όμως μπορούμε να το αφήσουμε. Και θα πρέπει να το αφήσουμε: ο άνθρωπος έχει υποφέρει εξαιτίας του αρκετά, παραπάνω κι από αρκετά.

Είναι ένας άσχημος θεσμός για τον απλό λόγο ότι δεν μπορείς να νομιμοποιήσεις την αγάπη. Η αγάπη και ο νόμος αποτελούν φαινόμενα αντιφατικά. ΄Ο γάμος αποτελεί μια προσπάθεια νομιμοποίησης της αγάπης. Υπάρχει λόγω του φόβου. Σκέφτεται το μέλλον, τα αύριο. Ο άνθρωπος σκέφτεται πάντα το παρελθόν και το μέλλον και λόγω αυτών των συνεχών σκέψεων για το παρελθόν και για το μέλλον, καταστρέφει το παρόν. Και το παρόν είναι η μόνη πραγματικότητα που υπάρχει. Χρειάζεται να ζει κανείς στο παρόν. Το παρελθόν πρέπει να πεθάνει και πρέπει να του επιτρέψουμε να πεθάνει…

Με ρωτάς ποιο είναι το μυστικό για να μείνει κανείς ευτυχισμένος και παντρεμένος. Δεν ξέρω! Κανείς δεν το ήξερε ποτέ.

Γιατί να μείνει ανύπαντρος ο Ιησούς, αν ήξερε το μυστικό; Ήξερε το μυστικό του βασιλείου του Θεού, αλλά δεν ήξερε το μυστικό πώς να μείνει κανείς ευτυχισμένος και έγγαμος; Παρέμεινε ο ίδιος ανύπαντρος.

Ο Μαχαβίρα, ο Λάο Τσου, ο Τσουάνγκ Τσου, όλοι τους έμειναν ανύπαντροι για τον απλό λόγο ότι δεν υπάρχει κανένα μυστικό αλλιώς αυτοί οι άνθρωποι θα το είχαν ανακαλύψει.

Μπόρεσαν να ανακαλύψουν το υπέρτατο στοιχείο – ο γάμος δεν είναι τόσο μεγάλο πράγμα, είναι πολύ ρηχό, γνώρισαν ακόμη και τον Θεό, αλλά δεν μπόρεσαν να γνωρίσουν το γάμο!

Και αυτή ήταν η ανοησία τού ανθρώπου -παμπάλαια ανοησία: όποτε βρίσκει δυσκολίες, αλλάζει την λέξη. Άλλαξε την λέξη γάμος και έκανε αδελφές ψυχές, μην αλλάζεις όμως τον εαυτό σου. Και το πρόβλημα είσαι εσύ, όχι η λέξη, η οποιαδήποτε λέξη καλή θα ήταν. Το ρόδο είναι ρόδο, μπορείς να το ονομάσεις με οποιαδήποτε λέξη. Εσύ ρωτάς για την αλλαγή της ιδέας, δεν ρωτάς για την αλλαγή του εαυτού σου.

Έχε λοιπόν λίγη επίγνωση πριν πέσεις στην παγίδα! Ο γάμος είναι παγίδα: θα βρεθείς παγιδευμένος με μια γυναίκα και η γυναίκα θα βρεθεί παγιδευμένη μαζί σου. Πρόκειται για μια αμοιβαία παγίδα. Κι έπειτα θα σας επιτρέπεται με τον νόμο να βασανίζετε ο ένας τον άλλο για πάντα.

Αν μπορείς να αποφύγεις την καταστροφικότητα, αν γίνεις δημιουργικός μέσα στην σχέση σου, αν την στηρίζεις, την θρέφεις, αν είσαι ικανός να έχεις ευσπλαχνία για τον άλλο άνθρωπο και όχι μόνο πάθος… Το πάθος από μόνο του δεν μπορεί να συντηρήσει την αγάπη, χρειάζεται η ευσπλαχνία. Αν μπορείς να έχεις ευσπλαχνία προς τον άλλο, αν μπορείς να αποδεχτείς τις αδυναμίες του, τις ατέλειές του, αν μπορείς να τον αποδεχτείς έτσι όπως είναι και παρόλα αυτά να τον αγαπάς, τότε συμβαίνει κάποια μέρα κάτι μέσα στην σχέση που ο νόμος και όχι η αγάπη ονομάζει γάμο…  Μπορεί να πάρει χρόνια. Μπορεί να πάρει όλη σου τη ζωή.

ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ…